به گزارش روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی مازندران ، حسین رمضان پور گفت که کاوش‌های باستان‌شناسی اخیر در منطقه تخت رسم به‌منظور تعیین عرصه و حریم این محوطه انجام‌شد که به پیدا کردن دست ساخته های عصر پارینه سنگی انجامید.
دوران پارینه‌سنگی قدیمی‌ترین دوران ماقبل تاریخ انسان و فرهنگ مادی انسانی و دورانی است که در آن انسان برای نخستین بار از ابزار سنگی دست‌ساز استفاده کرد. پارینه‌سنگی از حدود ۳٫۳ میلیون سال پیش تا زمان عقب‌نشینی یخچال‌ها از نیمکره شمالی در فاصله سال‌های ۱۰ هزار تا۸۵۰۰ قبل از میلاد ادامه داشته‌است. به پارینه‌سنگی، عصر سنگ کهن و دیرینه‌سنگی هم گفته شده‌است.
سرپرست کاوش باستان شناسی محوطه تخت رستم نکاء گفت که این محوطه به دلیل ویژگی زمین‌شناختی و وجود سازندهای آهکی و سنگ‌های چرت، جذابیت بسیار بالایی در جذب جمعیت‌های انسانی در خود داشته است که بقایای کشف شده نیز حکایت از سکونت انسان های اولیه در منطقه دارد.
وی در مورد ویژگی محوطه در حال کاوش هم توضیح داد : گمان می کنیم در دوره پارینه‌سنگی انسان های اولیه از محوطه تخت رستم نکاء به‌عنوان محل کارگاهی برای تولید ابزارهای سنگی استفاده می‌کردند.
رمضان پور گفت : بر اساس بررسی‌های دکتر همایون خوش‌روان از باستان شناسان برجسته تیم کاوش تخت رستم بر روی رسوبات زمین‌شناسی، این محوطه دارای رسوباتی متعلق به دریای مازندران در دو میلیون سال قبل است که به‌عنوان یک اثر میراث طبیعی، واجد ارزش بالایی است.
وی افزود : این رسوبات را نمی‌توان در تمام ساحل جنوب دریای مازندران مشاهده کرد و برای دست یافتن به این رسوبات باید تا عمق چند صد متری زمین کاوش نمود، اما با توجه به رخدادهای تکتونیکی این رسوبات امروز بر روی سطح زمین قابل‌مشاهده‌اند و به لحاظ جغرافیای توریستی از ارزش بالایی برخوردارند.
دوران پارینه‌سنگی ابتدایی‌ترین و طولانی‌ترین مرحله زندگی انسان بر روس کره زمین است. در آن دوره ، انسان‌ها در گروه‌های نسبتاً کوچکی گرد هم آمده و به گردآوری گیاهان، ماهی‌گیری و شکار می پرداختند. ساخت ابزار سنگی ویژگی اصلی این دوران است، اما انسان‌ها در سراسر پارینه‌سنگی از ابزارهای چوبی و استخوانی نیز بهره می‌گرفتند. انسان‌ها در آن دوران از چرم و الیاف گیاهی نیز استفاده کردند. در اواخر دوران پارینه‌سنگی، انسان‌ها نخستین بار اقدام به آفرینش هنری گذاشتند که شامل هنر صخره‌ای و ساخت اشیاء و نقاشی درون غارها می‌شد. هم‌چنین آغاز رفتار مربوط به باورهای دینی هم‌چون برگزاری آیین‌ها و آیین خاکسپاری مربوط به اواخر پارینه‌سنگی است.
سرزمین ایران از اهمیت بسیار بالایی در دوران پارینه سنگی برخودار است . در این دوران ایران مورد سکونت جمع آورندگان غذا و شکارورزان بوده‌است. پیش از این بیشترین آثار برجای مانده از دوران پارینه‌سنگی قدیم ایران در مناطق شمال شرق، غرب البرز ، شمال غرب ایران در منطقه‌ای واقع در بین تبریز یافت شده است که نشان می دهد مازندران در کانون زندگی انسان های اولیه قرار داشته است.
آثار دوره پارینه‌سنگی جدید و فراپارینه سنگی اغلب در زاگرس و البرز یافت شده است. از مهترین غارهای کاوش شده این دو دوره می توان به غارهای گرم رود، هوتو، کمربند، التپه و کمیشان در مازندران نام برد.
محوطه باستانی تخت رستم نیز که اکنون به جمع محوطه های مربوط به دوران پارینه سنگی پیوسته در غرب شهر نکاء واقع است . این محوطه در سال ۱۳۸۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
نظر شما