آمریکا ناو سوخته بونهام ریچارد را از رده خارج می‌کند

به گزارش روز سه شنبه ایرنا، شبکه خبری سی ان ان با انتشار این خبر گزارش داد: بازسازی این ناوهواپیمابر که  حدود ۶۰ درصد از بخش های مختلف آن در جریان یک آتش سوزی آسیب دید برای پنتاگون و نیروی دریایی آمریکا، هم هزینه بر و هم زمان بر است.

ناو جنگی «بونهام ریچارد» آمریکا ۲۲ تیرماه در بندر سن دیگو بر اثر یک انفجار داخلی مشکوک، دچار آتش سوزی شدید شد و به مدت چهار روز در آتش سوخت، نیروی دریایی آمریکا به دنبال این حادثه اعلام کرد که آتش‌سوزی ناو جنگی بونهوم ریچارد پس از چهار روز در بندر سن دیگو سرانجام خاموش شد.

نیروی دریایی آمریکا در آن تاریخ در بیانیه خود، روند خاموش کردن آتش در این ناو جنگی را پایان دادن به یکی از بدترین دوزخ‌های ایالات متحده در خارج از جنگ در سال‌های اخیر توصیف کرد.

مهندسان برای برآورد میزان خسارت وارده به این کشتی به علت وجود درجه حرارت داخلی یکهزار درجه فارنهایتی (۶۵۰ درجه سلیسوس) قادر به ورود به آن نشده بودند.

علت آتش سوزی در ناو بونهام هنوز مشخص نشده است.  

هزینه بازسازی ۳میلیارد دلاری و ۷ سال زمان

بنابراین گزارش هزینه بازسازی این ناوهواپیمابر چندمنظوره بین دو میلیارد و ۵۰۰ تا سه میلیارد و ۲۰۰ میلیون دلار تخمین زده شده و پنج تا هفت سال این فرایند زمان خواهد برد بنابراین پنتاگون از انجام آن صرف نظر کرده است.

این رسانه خبری آمریکایی افزود: حتی طرحی برای تغییر کاربری این ناوجنگی «منحصر به فرد» ناوگان دریایی آمریکایی برای نگاهداشتن آن در نظر گرفته شد تا آن را به یک بیمارستان دریایی تبدیل کنند، اما هزینه این تغییر کاربری نیز بیش از یک میلیارد دلار تخمین زده می شود و پنتاگون از نگاه داشتن این ناو بطور کل صرف نظر کرد

هزینه اسقاط این ناو جنگی برای پنتاگون تنها ۳۰ میلیون دلار هزینه و ۱۲ماه زمان لازم دارد.

این گزارش می نویسد: یو. اس. اس بونهام ریچارد ناوی که قرار بود محل نشست و برخاست جنگنده اف-۳۵ شود اکنون در ماه های آتی دیگر وجود نخواهد داشت.

ناو هواپیمابر منحصر به فردی که در آتش سوخت 

یو. اس. اس بونهام ریچارد از ناوهای جوان ناوگان دریایی آمریکا به شمار می رفت، سفارش ساخت این ناو در سال ۱۹۹۲میلادی داده شد و در سال ۱۹۹۵ کار ساخت آن به اتمام رسید، سه سال بعد از آن به خدمت نیروی دریایی آمریکا در آمد.

حدود ۱۰ نوع از انواع بالگرد و جنگنده ازجمله جنگنده عمود پرواز «هریر» (Harrier)  امکان نشست و برخاست بر روی این این ناوهواپیمابر را داشتند، درضمن این ریچارد بونهام از توانایی انجام عملیات تهاجمی آبی و خاکی نیز برخوردار بود.

***۱۳۰۲**