به گزارش پایگاه اینترنتی فاینانشیال اکسپرس، این مطالعه همچنین نشان می دهد که این میکروب ها نه تنها ممکن است بر سلامت انسان ها و حیوانات تأثیر بگذارد بلکه می توانند بر آب و هوا و اکوسیستم ها نیز اثر بگذارند.
این تحقیق که در مجله Atmospheric Research منتشر شده است، رمز و راز انتقال میکروارگانیسم ها را به سراسر قاره ها از طریق ذرات جوی غول پیکری موسوم به «ایبرولیت ها» ( iberulites) که توسط انسان استنشاق می شوند، فاش کرد.
به گفته این محققان که محققان دانشگاه «گرانادا» (UGR) در اسپانیا نیز از جمله آنها هستند، این آئروسل ها مانند یک «وسیله پرتاب» برای باکتری ها عمل می کنند و ممکن است خطر انتقال بیماری را در سراسر قاره ها ایجاد کنند.
آنها توضیح دادند که ایبرولیت ها، بیوآئروسل های بزرگ جوی هستند که از چندین ماده معدنی ساخته می شوند و اندازه آنها تقریباً به طور متوسط ۱۰۰یکصد میکرون است.
درحالیکه این بیوآئروسل ها در سال ۲۰۰۸ میلادی کشف شدند اما به گفته محققان، مکانیزم نقش باکتری ها در تشکیل ایبرولیت های جوی همچنان ناشناخته مانده بود.
در این مطالعه، محققان رسوبات گرد و غبار جوی را در شهر گرانادا در اسپانیا مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. آنها متوجه شدند که ترکیب این رسوبات ناهمگن است و عمدتاً شامل مواد معدنی رس، کوارتز و کربنات و کمتر اکسیدهای آهن است.
محققان گفتند که علاوه بر مواد معدنی یاد شده، باکتری ها، جلبک های غنی از سیلیکون به نام «دیاتوم» و دیگر موجودات تک سلولی نیز این ترکیب بیولوژیکی را تشکیل می دهند.
آنها گفتند که آئروسل ها همچنین حاوی «بروشوزوم ها» (brochosomes) -دانه های میکروسکوپی هستند که توسط حشرات مانند ملخ ها ترشح می شوند.
بر اساس نتایج این مطالعه، این گرد و غبار از صحرای بزرگ آفریقا در شمال و شمال شرقی آفریقا نشات گرفته است.
محققان با تجزیه و تحلیل ایبرولیت ها، دریافتند که آنها در نتیجه فعل و انفعالات شیمیایی و فیزیکی میان دانه های گرد و غبار، میکروارگانیسم های حاصل از خاک صحرای بزرگ آفریقا که آغازگر تشکیل آئروسل هستند و مولکول های بخار آب ناشی از ابرها، تشکیل شده اند.
به گفته پژوهشگران ، ایبرولیت ها به میکروارگانیسم ها کمک می کنند تا مسافت های زیاد میان قاره ای را در جریانات جوی مانند لایه هوای صحرای آفریقا (SAL)، طی کنند.
آنها معتقدند که این آئروسل ها ممکن است در سراسر جهان وجود داشته باشد.
نظر شما