به گزارش روز جمعه ایرنا از پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، «علی بیتاللهی» افزود: این موضوع به معنای آن است که سرپناه آنها فاقد مقاومت لازم در برابر سیل و زلزلههای با شدت بالاست و اکنون شاهد هستیم که با رگبارها و بارندگیهای شدید، بسیاری از شهرهای کشور دچار آبماندگی، آبگرفتگی و رواناب و سیلاب میشوند حتی در دشتهای کشاورزی و مراکز شهری نیز مشکلات عدیدهای دیده میشود.
وی بر ضرورت توسعه پایدار و ارتقای تابآوری در سکونتگاههای شهری و روستایی تاکید کرد و گفت: از منظر مهندسی سیلاب، سیستمهای محافظت در برابر سیل، مهندسی رودخانه و کنترل روانابها نادیده گرفته شدهاند و از اینرو پیامد سیلابهای مداوم، فرسایش گسترده خاک حاصلخیز ایران و ضربههای محیطزیستی، اقتصادی و اجتماعی است.
عضو هیاتعلمی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی در خصوص وضعیت تابآوری کشور با اشاره به اینکه تابآوری در کشور فاقد مولفههای لازم از جمله آسیبپذیری کم و بازگشت سریع به حالت اولیه قبل از بحران است، افزود: ارتقای تابآوری مفهومی است که در توسعه پایدار مورد تاکید است.
بیت الهی، توسعه پایدار را توسعه زیرساختها و توسعه شریانهای حیاتی نامید که همزمان با توسعه ارکان اجتماعی- اقتصادی- فرهنگی جامعه توسعه مییابند و در پیوند و ارتباط با هم هستند.
رییس بخش زلزله مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی توسعه گسترده شهرنشینی را بدون توجه به ظرفیت جمعیتپذیری مناطق، معضلی دانست که هماکنون بسیاری از شهرهای کشور با آن دست به گریبان هستند و افزود: در تهیه طرحهای توسعه شهری، اجرای طرحهای اقتصادی و صنعتی، دیدگاه کلان توسعه پایدار دیده شود تا منجر به ارتقای تابآوری در شهرها و سکونتگاهها شود.
بیتاللهی در پاسخ به این پرسش که با توجه به وقوع چندین ساله سیل در کشور، آموختههای سیل و تدابیر در اینباره تا چه اندازه سودمند بوده است؟، گفت: از منظر مهندسی، تابآوری بدین معناست که چنانچه حادثه ای طبیعی رخ داد، هم کمترین آسیب وارد آید و هم منطقه آسیب دیده بتواند با سرعت به حالت قبل از حادثه بازگردد نه آنکه سالهای سال به طول بینجامد تا خرابی های ناشی از حادثه تعمیر و اصلاح شوند.
وی افزود: با این تعریف، هرچقدر سرعت رسیدن به وضعیت نرمال قبل از رخداد حادثه بیشتر باشد آن جامعه تابآور است. از سوی دیگر هرچقدر در مقابل مخاطرات، حوادث و سوانح، سیستم آسیب کمتری ببیند آن سیستم تابآورتر است.
این مقام مسوول آسیبپذیری کم و سرعت برگشت به حالت عادی را دو مولفه اساسی در تابآوری شهری، برشمرد.
بیتاللهی تصریح کرد: با توجه به وضعیت موجود شهرها و فضاهای شهری کشورمان تا رسیدن به یک وضعیت نرمال و قابل قبول هنوز فاصله زیادی وجود دارد.
وی ادامه داد: در سیلها و زلزلهها به عنوان حوادث طبیعی در کشور، شاهد آسیبهای جدی هستیم. در عین حال، گسترش شهرها و مراکز جمعیتی بدون توجه به مخاطرات و کاهش ریسک، احداث ساختمانهای فاقد کیفیت هم در سکونتگاههای شهری و هم در سکونتگاههای روستایی، واقعیت جامعه امروز ایران است.
عضو هیات علمی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، در خصوص وضعیت ایران از منظر تاب آوری در برابر سیل، گفت: در مقابل خطر سیل به دلیل دهههای خشکسالی، سکونتگاههای شهری و روستایی، آسیبپذیری بالایی دارند و شاهد ساخت محلات و مراکز جمعیتی در مسیر رودخانهها هستیم.
بیتاللهی ادامه داد: خسارتهای وارده در مخاطرات گوناگون نشان میدهد که کشور آسیبپذیری بالایی در برابر مخاطرات دارد. بنابراین با توجه به اصل اندازهگیری تابآوری؛ آسیبپذیری کم و سرعت بازگشت به حالت قبل از بحران، ایران تابآوری پایینی دارد. همچنین رجعت به حالت نرمال نیز در کل کشور قابلقبول نیست و باید در این زمینه بسیار کار شود.
وی خاطرنشان کرد: در خصوص تابآوری در دهههای گذشته کارهای خوبی انجام شده است اما وضعیت از نظر تابآوری در برابر حوادث و سوانح، وضعیت نامناسبی است.
نظر شما