برگزیدگان مهرواره لالایی‌های روستا درهرمزگان معرفی شدند

کارشناس فرهنگی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان هرمزگان در این رابطه گفت: از این تعداد ۱۲ نفر برگزیده و ۴ نفر نیز به عنوان شایسته تقدیر معرفی شدند.

ناهید پذیرایی عصرپنج‌شنبه در گفت‌وگو با ایرنا افزود: با اعلام فراخوان مهرواره لالایی‌های روستا از ۱۰ آذرماه امسال، شرکت‌کنندگان تا ۲۰ آذرماه امسال آثار خود را به صورت ضبط آوای پدربزرگ، مادربزرگ، پدر و مادر و یا ضبط بازخوانی لالایی‌ها به صورت صوتی و تصویری در مدت زمان حداکثر ۳ دقیقه به کانون پرورش فکری استان ارسال کردند.

وی ادامه داد: برای برگزاری این مهرواره استانی ۱۶۴ اثر از لالایی‌های هرمزگان در دفتر دبیرخانه مهرواره لالایی‎های روستا کانون پرورش فکری استان به ثبت رسید.

کارشناس فرهنگی کانون پرورش فکری هرمزگان افزود: دربخش نوجوان «فاطمه رضایی تازیانی» از کتابخانه سیار بندرعباس،«محمدامین نجفی» از میناب، «حسین دیوخار» نوجوان روشندل از کتابخانه سیار فین برگزیده شدند.

پذیرایی گفت: در بخش نونهال نیز لالایی‌های «سارا یارالهی» از کتابخانه پستی، «مدیسا رنجبر» از میناب و در بخش کودک نیز لالایی‌های «مهسا شریفی» از ابوموسی و «آیسا احمدزاده» از بستک انتخاب شد.

وی عنوان کرد: در بخش بزرگسال نیز «کنیز برخور» از مرکز پارک لاله بندرعباس، «مریم جمال‌الدینی» از سیریک، «علی دمه» از کتابخانه سیار فین، «آتوسا صداقت» از بندرلنگه و «محمد صفاری» از کتابخانه سیار فین برگزیده شدند.

به گفته کارشناس فرهنگی کانون پرورش فکری هرمزگان، «شیرین ساربانی» از کتابخانه سیار فین، «یونس قریشی» کتابخانه پستی، «عصمت عباسی» از مرکز جاسک و «فاطمه استاد» از مرکز حاجی‌آباد هرچهار نفر دربخش بزرگسال شایسته تقدیر شناخته شدند.

پذیرایی در پایان حضور سرشار علاقه‌مندان به لالایی‌ها، توجه به اهمیت لالایی‌ها و عمیق بودن احساس در ارائه آثار و تقویت جایگاه لالایی‌ها در میان مخاطبان مختلف جامعه را از نقاط قوت این دوره شرکت‌کنندگان در این دوره از مهرواره لالایی‌های روستا در هرمزگان عنوان کرد.

لالایی‌ها از قدیمی‌ترین، دلپذیرترین و زیباترین نمونه‌های ترانه‌های عامیانه هستند که با آواز حزین برای خواباندن و گاهی نوازش کردن کودکان خوانده و مانند سایر انواع ادب عامه، سرشار از زندگی و واقعیت‌های آن محسوب می‌شوند.

لالایی‌های ایرانی بخشی از ترانه‌های عامیانه و ماندگار و کهن ایرانی است که ریشه در گذشته‌های دور دارد.

لالایی‌ها در استان هرمزگان نیز از دیرباز به عنوان بخشی از ترانه‌های عامیانه و جرو نخستین سروده‌ها، حاوی مضامین ارزنده‌ای از دغدغه‌های مادران بوده که درگوش نوزادان و کودکان زمزمه شده و با گوشت و خونشان عجین شده و با صوتی دل‌انگیز به رشد فردی و اجتماعی آنان کمک نموده است.