امید قادری روز شنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا افزود: این کارگروه پس از انتخاب دالاهو به عنوان شهر ملی تنبور با دستور استاندار کرمانشاه تشکیل شده است.
وی افزود: قرار است این کارگروه با محوریت شهرستان دالاهو اسناد و مدارک لازم برای ثبت جهانی ساز تنبور برای ایران را جمع آوری و به یونسکو ارایه دهد.
به گزارش ایرنا، با وجودی که تنبور در جهان به عنوان یک ساز کاملا ایرانی شناخته می شود ولی تاکنون این ساز در یونسکو به نام ایران به ثبت نرسیده است.
دالاهو خاستگاه تنبور
شهرستان دالاهو که با حدود ۳۶ هزار نفر جمعیت در ۱۰۰ کیلومتری غرب کرمانشاه قرار دارد، در اسناد تاریخی به عنوان یکی از خاستگاه های اصلی ساز تنبور در جهان مطرح است.
در این شهرستان افراد بسیاری به ساخت و نواختن ساز تنبور مشغول هستند و مردم محلی که غالبا از پیروان آیین اهل حق (یارسان) محسوب می شوند، از این ساز در مراسم آیینی و مذهبی خود استفاده می کنند.
به گفته مورخان و اسناد تاریخی موجود، قدمت ساز تنبور در شهرستان دالاهو به ۶ هزار سال پیش می رسد و حتی کارگاه هایی با قدمت ۷۰۰ سال در این شهرستان کماکان فعال است.
براساس اعلام کرم محمدی فرماندار دالاهو اکنون ۱۱۰ کارگاه ساخت تنبور شامل ۳۵ کارگاه بزرگ و ۷۵ کارگاه کوچک در این شهرستان فعالیت می کنند و ۱۸۳ هنرمند و صنعتگر در حوزه ساخت ساز تنبور مشغول هستند.
تنبور
تنبور سازی است که دسته‌ای بلند و کاسه‌ای گلابی شکل دارد و معمولاً از چوب توت ساخته می‌شود. کاسه آن به ۲ صورت یک تکه (کاسه‌ای) که از قدیم مرسوم بوده و چند تکه‌ای است که به تقلید از کاسه سه تار در دهه‌های اخیر ساخته شده است.
طول این ساز حدود ۷۰ تا ۸۰ سانتیمتر و دارای سه سیم، چهارده پرده و فاقد ربع پرده است.
شهرستان دالاهو با حدود ۴۰ هزار نفر جمعیت در ۱۰۰ کیلومتری غرب کرمانشاه واقع شده است.
