تا چند روز دیگر «دونالد ترامپ» از کاخ سفید اسباب‌کشی کرده و با تحویل دفتر بیضی‌شکل ریاست‌جمهوری به «جو بایدن»، به ناچار به چهار سال «ایران ستیزی» تمام عیار خود پایان می‌دهد؛ سیاستی که البته برخی از جریان‌های داخلی به تاثیر آن در ایجاد شرایط کنونی کشور باور ندارند و به سهو یا به تعبیر دولتی‌ها «به عمد» از سوی برخی جناح‌های سیاسی کمرنگ جلوه می‌یابد.
اظهارات اخیر سخنگوی دولت در نشست خبری خود، تازه‌ترین واکنش دولتمردان به رویکرد برخی جریان‌های سیاسی مبنی بر نادیده‌انگاری تحریم‌های آمریکا و انکار تلاش‌ها و اقدامات دولت برای تدبیر شرایط سخت کشور در سال‌های اخیر است.
«علی ربیعی» در۲۳ دی ماه در نشست خبری خود زبان به انتقاد از برخی گروه‌های سیاسی گشود و با تبیین ابعاد تحریم‌ها گفت: متاسفانه، در چهار سال گذشته عده‌ای در داخل کشور خودمان نخواستند و هنوز هم نمی خواهند در مورد این شرارت بی سابقه و نقش مخرب آن به درستی حرف بزنند و ناخودآگاه ظلم ترامپ بر مردم ایران را نادیده انگاری می‌کردند تا جایی که با درصدبندی‌های عجیب و غریب، عامدانه سهم کمی برای این یاغی‌گری بین المللی اختصاص می‌دهند.
سخنگوی دولت افزود: این در حالی است که دولت برای ایجاد شرایط مقاومت، دور کردن شر جنگ‌طلبی ترامپ و نیز حفظ معیشت و سلامت مردم، مسیر سخت و دشواری را پیمود به نحوی که در دوران کرونا حتی برای خرید واکسن و دارو با مشکلات زیادی از سوی دولت و خزانه‌داری آمریکا مواجه بودیم. اما در این ۴ سال، این مدیریت اقتصادی و سیاسی دولت بود که باعث شکست تحریم‌های ظالمانه ترامپ علیه مردم ایران شد.
این نخستین بار نیست که تصویرسازی‌های غیرواقع‌بینانه و غیرمنصفانه مخالفان دولت از علت‌شناسی مشکلات کشور، توضیحات و شفاف‌سازی دولتمردان را به دنبال می‌آورد. این تصویرسازی نه تنها در سطح رسانه‌ها و مطبوعات برخی جریان‌های سیاسی، بلکه در سطوح بالاتر هم گاه نمود دارد.
چندی پیش بود که اظهارات رئیس مجلس در این خصوص، خبرساز شد. «محمدباقر قالیباف» درروزهای پایانی آبان ماه از سیاست و عملکرد دولت به عنوان مهمترین عامل مشکلات یاد کرده و گفته بود: به مردم آدرس غلط ندهید. مهمترین ریشه مشکلات کشور سوء مدیریت، استفاده نکردن از ظرفیت‌های عظیم داخلی، دست روی دست گذاشتن و ناهماهنگی میان نهادهای سیاستگذار و مجری است. زندگی و معیشت مردم را نه می‌توان و نه باید به پیروزی یا شکست کسی در کاخ سفید گره زد.
از این دست رویکردها و تعابیر درمیان اصولگرایان بسیار به چشم می‌خورد. جالب آنکه همزمان با نزدیک شدن به سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، بر تعداد و شدت موضع‌گیری‌های این‌چنینی افزده می شود. این درحالی است که «حسن روحانی» رئیس جمهوری بارها در مورد «آدرس غلط» دادن در مورد ریشه مشکلات کشور بارها هشدار داده است.
به رغم تشدید این هجمه‌ها، پاسخ دولتمردان، همان است که بود. تبیین آنچه طی دست کم سه سال گذشته بر کشور گذشت، با ارائه آمار و ارقام رسمی و معتبر.
در تبیین مدیریت اقتصادی دولت و در ارتباط با اظهارات «اسحاق جهانگیری» معاون اول رییس جمهوری در هفتادوپنجمین جلسه ستاد فرماندهی اقتصاد مقاومتی، می توان به دو سال و نیم پایانی دولت آقای احمدی نژاد و دو سال و نیم ابتدایی دولت تدبیر و امید پرداخت که در این دو برهه کشور با تحریم های بین المللی مواجه بود. البته دولت قبل در آن مقطع بیش از دو میلیون بشکه نفت صادر می کرد که از محل آن ۲۱۰ میلیارد دلار درآمد در اختیار داشت اما درآمد دولت تدبیر و امید در دو سال و نیم ابتدایی آغاز به‌کار خود تنها ۱۲۰ میلیارد دلار بود.
جهانگیری اظهار داشته در دو سال و نیم پایانی دولت گذشته میزان اشتغال خالص کشور روند کاهنده داشت و تقریباً صفر بود در حالی که در مقایسه با دو سال و نیم ابتدایی آغاز به کار دولت تدبیر و امید سالانه ۵۰۰ هزار شغل ایجاد شد و همچنین نرخ تورم در دولت گذشته رو به بالا بود و به ۳۶ درصد رسید در حالی که تورم در دولت آقای روحانی روند کاهنده داشت و به ۱۱.۲ کاهش یافت. این دستاوردها در شرایطی اتفاق افتاد که فقط مدیریت دولت جابه جا شد. کسانی که می گویند مدیران دولت دچار ضعف هستند خوب است این دو مقطع زمانی که شرایط کشور از لحاظ تحریم های بین المللی یکسان بوده است را مقایسه کنند و ببینند چه اتفاقاتی در بخش های مختلف اقتصادی کشور رخ داد.
«محمدباقر نوبخت» رئیس سازمان برنامه و بودجه هم چندی پیش با اشاره به تاثیر تحریم‌ها و «تقلیل درآمدهای ارزی از صد و چند میلیارد دلار به چند میلیارد دلار» به تبیین اقدامات دولت پرداخت و گفت: در ۷ ماهه اول سال جاری بیش از ۴۸ هزار میلیارد تومان خزانه با عدم تحقق درآمدها مواجه بود، از یک سو و پرداخت به‌موقع همه یارانه‌ها، حقوق‌ها، اجرای امتیازات ۵۰ درصدی فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری کارمندان، همسان‌سازی حقوق بازنشستگان لشکری، کشوری و تأمین اجتماعی که کمترین خدمت به آن بزرگواران است؛ در کنار پرداخت بیش از ۴۰ هزار میلیارد تومان به طرح‌های عمرانی که آثار آن در افتتاح‌های پایان هرهفته قابل مشاهده است، ضمن ۳۶ هزار میلیارد تومان صرفه‌جویی از سوی دیگر، جز با اتکا به خدا و تدبیر دولت قابل انجام نیست و این به بدخواهان ملت پیام و نشان می‌دهد که در سومین سال تحریم، هنوز همچنان چرخ توسعه جمهوری اسلامی ایران در گردش است.
با همه این تفاسیر و با شفافتر شدن دورنمای کاهش تحریم‌ها، کسانی که دولت را به ناکارآمدی در حوزه مدیریت اقتصادی متهم و تاثیر تحریم‌ها را انکار می‌کنند، هنوز دولت جدید آمریکا روی کار نیامده، نسبت به هر گونه مذاکره در دولت روحانی حساسیت به خرج داده و تبلیغات فراوانی در این زمینه به راه انداخته‌اند. این درحالی است که این جریان‌های سیاسی در مورد مذاکرات احتمالی خود با طرف آمریکایی چنین دیدگاهی ندارد و اتفاقا به عکس، آن را در کاهش فشارهای اقتصادی موثر و نتیجه بخش می‌دانند و مدعی‌اند که مذاکره کنندگان بهتری هستند.
همین مساله بود که چندی پیش واکنش وزیر امور خارجه را به دنبال داشت. «محمدجواد ظریف» در گفت وگویی رسانه‌ای با اشاره به «پیام‌های غلط» برخی جناح‌های داخلی به آمریکا در مورد مذاکره گفته بود: متأسفانه برخی جناح های سیاسی به خاطر نگرانی های سیاسی داخلی که به نظر من کاملاً بی مورد است، نگران این هستند که این مذاکرات الان شروع شود.
دولتمردان کمرنگ جلوه دادن تاثیر تحریم‌ها بر شرایط کشور و در مقابل، مقصر دانستن مدیریت دولت در این شرایط را ناشی از رقابت‌های سیاسی داخلی می‌دانند و معتقدند به جای مجادله با مخالفان، در شرایط جدید باید نیروهای خود را بر رفع مشکلات مردم متمرکز کنند.
نگاه واقع‌بینانه به آنچه طی سه سال گذشته بر کشور رفته است، این واقعیت را هویدا می‌کند که اگرچه مردم به ویژه طی سه سال گذشته فشارهای بسیار سختی را تجربه کردند، ولی بزرگترین موفقیت‌ها نصیب کشورمان شد.
هدف آمریکا از سیاست فشار حداکثری علیه کشورمان، چیزی جز شکستن مقاومت مردم و سرنگونی نظام جمهوری اسلامی طی سه ماه نبود؛ هدفی که واشنگتن نه تنها نتوانست به آن دست پیدا کند، بلکه شکست‌های سنگینی را هم در این مسیر متحمل شد؛ شکستی که به گفته ربیعی، نه در انتخابات آمریکا بلکه آن روزی اتفاق افتاد که رژیم ترامپ به طور بی‌سابقه‌ای در شرارت‌هایش علیه ایران، در سازمان ملل تنها ماند و سه بار شکست فضاحت بار را تجربه کرد و در دادگاه‌های بین‌المللی نیز به طور ناباورانه‌ای در برابر دولت ایران محکوم شد.
اقتصاد ایران طی این سال‌ها به رغم تحمل فشارهای سنگین، دوام آورد و به گفته رئیس‌جمهوری در جلسه اخیر هیات دولت، اکنون در پایان این سه سال جنگ و خشونت و اقدامات تروریستی، شاهد احیای اقتصاد کشورمان هستیم و امروز در پایان سال ۹۹ شاهد یک حرکت باثبات در اقتصاد کشور هستیم و مردم یک افق روشن‌تری را در پیش چشم خود می‌بینند.
نظر شما