به گزارش ایرنا، رادیو بین المللی چین روز چهارشنبه در تحلیلی نوشت: اگرچه ایران روز گذشته «مایک پمپئو» را که در آستانه برکناری است در فهرست تحریم‌های خود قرار داد، اما این امر تاثیری بر ادامه رویکرد او یعنی «دروغگویی» نداشته است.
در ادامه این گزارش آمده است: پمپئو حتی در آخرین روزهای کاری اش به عنوان وزیر خارجه آمریکا، دروغ پراکنی درباره چین از جمله «نسل کشی در شین جیانگ» را کنار نگذاشت. گرچه این دروغ جزو دروغ های همیشگی شماری از سیاستبازان آمریکایی علیه چین است.
این گزارش می افزاید: پمپئو در واقع نه فقط در خصوص شین جیانگ بلکه درباره موضوعات دیگر مربوط به چین مانند هنگ کنگ، حقوق بشر، ویروس کرونا و نظام سیاسی این کشور هزاران بار دروغ های مختلف گفته است. او با حساب توئیتری رسمی خود به عنوان وزیر خارجه آمریکا در روز ۲۸ دی ماه با انتشار توئیت های مختلف، یک بار دیگر دروغ های خود را تکرار کرد. سخنگوی وزارت امور خارجه چین در واکنش به وی دروغ پراکنی‌های اخیر پمپئو را تلاش‌های دیوانه وار آخر او توصیف کرد.
پمپئو روز ۲۶ فروردین ۱۳۹۸ به دانشگاه «ای اند ام» تگزاس رفت و بیش از پیش ماهیت و عملکرد آمیخته با دروغ خود را افشا کرد. او در سخنرانی خود تاکید کرد: وقتی من رئیس سیا بودم؛ ما دروغ می‌گفتیم، فریبکاری می‌کردیم، دزدی می‌کردیم. ما برای این کارها یک دوره کامل آموزشی داشتیم. این به شما شکوه تجربه آمریکایی را یادآوری می‌کند.
البته تلاش های دیوانه وار آخر پمپئو محدود به موضوع چین نیست بلکه درباره مسائل مختلف مجموعه ای از گفتارها و کردارهای دیوانه وار را در کارنامه خود ثبت کرده که بسیاری از رسانه های جهان نیز به آن اشاره کرده اند.
روزنامه «واشنگتن پست» در این باره نوشت: پس از قطعی شدن نتیجه انتخابات ریاست جمهوری، پمپئو تقریبا هر روز به اصطلاح سرفصل های مهم سیاست خارجی آمریکا را اعلام می کرد تا به این طریق موانعی برای دولت بایدن در آینده ایجاد شود.
روزنامه «کانزاس سیتی استار» در این باره نوشت: در دوره پمپئو به عنوان وزیر خارجه، کل دنیا نگاهی غمگین، خشمگین و دلسوزانه به آمریکا داشت.
روزنامه گاردین انگلیس نیز نوشت: پمپئو اخیرا در سراسر دنیا گستاخانه «دام پهن می کند و مین گذاری می کند».
اما نکته ای که نباید از آن غافل شد این است که پمپئو نه تنها در آخرین روزها به عنوان وزیر خارجه آمریکا، بلکه در کل فرایند این ماموریت، دیوانه وار عمل کرده است. او به جای تقویت همکاری بین المللی برای مقابله با کرونا، پشتیبانی مالی از سازمان بهداشت جهانی را لغو و تحریم ها علیه دیگر کشورها را آغاز کرد که باعث گسترش بحران انسانی شد.
پمپئو به وخامت وضعیت همه گیری کرونا در آمریکا اهمیت نداد و از خشم معترضان به نژادپرستی در آمریکا ناشی از کشتار مرد سیاهپوست توسط پلیس چشم پوشی کرد. او همزمان با از کنترل خارج شدن بحران کرونا در آمریکا با دروغ پردازی تلاش کرد مسئولیت این فاجعه انسانی را به گردن چین بیاندازد. پمپئو در همان زمان سعی کرد حمایت کسانی که مانند خودش به جنگ سرد علاقه دارند را به دست آورد و چین هراسی و تحریک تقابل ایدئولوژیک را آغاز کند.
به عبارت دیگر، وزارت امور خارجه آمریکا در دوره پمپئو نهادی دیپلماتیک با مشخصات و ویژگی های سازمان سیا بود. پمپئو که پیش از آن رئیس سیا بود، در دوره خود به عنوان وزیر خارجه آمریکا رویکردهای قبلی خود را کنار نگذاشت و بدون در نظر گرفتن هیچ محدودیت اخلاقی، به رقبا و دشمنان حمله کرد و به طور کامل اخلاق حرفه ای را به عنوان یک دیپلمات به دست فراموشی سپرد.
در دوران تصدی وی، ارزش به اصطلاح دموکراسی آمریکایی کاهش یافت و سیاست «یک بام و دو هوا» آمریکا نیز برای سراسر جهان آشکارتر شد به گونه ای که روزنامه «نیویورک تایمز» صراحتا پمپئو را بدترین وزیر امور خارجه در طول تاریخ آمریکا معرفی کرد.
هرچند پمپئو از پست وزارت خارجه آمریکا می رود اما نباید درباره سیاست های آتی آمریکا خیلی خوش بین بود. پمپئو نماینده تعداد زیادی از سیاستمداران بی وجدان در ایالات متحده است. آنها در آینده به روش های مختلف به ایجاد دردسرهای بیشتر برای جهان ادامه خواهند داد، البته چین تنها هدف این دردسرها نخواهد بود.
نظر شما