ظرفیت زیست فناوری در حل مشکلات استان قزوین باید به کار گرفته شود

به گزارش ایرنا، مهدی زندیه روز چهارشنبه در نشست تخصصی استانی آینده‌نگاری زیست‌فناوری و نقش آن در توسعه پایدار که به صورت مجازی برگزار شد، اظهار داشت: زیست فناوری، ظرفیت بسیار بالای علمی دارد و می‌تواند در برطرف کردن بسیاری از مسایل جاری استان قزوین و کشور راه حل ارایه کند.

 این مسوول اضافه کرد: مسایل بیوتکنولوژی، میکرو ارگانیسم‌ها و پالایش‌های توامان آب و خاک همگی از جمله مواردی هستند که می‌توانند در صحنه پهناور قزوین با ظرفیت‌های بالای کشاورزی و صنعتی موثر باشند و این موارد باید مورد توجه دستگاه های اجرایی و مسوولان قرار بگیرد.

معاون پژوهشی دانشگاه بین الملل امام خمینی (ره) با تاکید بر نقش ارزنده معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری در حمایت از طرح‌های تحقیقاتی این حوزه، گفت: در تمام این حوزه‌ها می‌توان با تشکیل یک بسیج علمی حرکت‌های هدفمندی را انجام داده و اقداماتی موثر را برای رفاه و توسعه بیشتر جامعه رقم زد.

وی اظهار داشت: بخش زیادی از کمربند سبز و باغ‌های قزوین از بین رفته است که باید در جهت برطرف کردن این مشکل و جلوگیری از گسترش بیشتر آن با استفاده از راهبرد زیست فناوری اقدامات فوری انجام شود.

سه وظیفه مهم در حوزه زیست فناوری به دانشگاه امام خمینی (ره) محول شده است

رییس دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) نیز در ادامه این جلسه اظهار داشت: اهداف این نشست تحلیل و تشریح طرح تقسیم کار ملی برای استان قزوین، معرفی امکانات و توانمندی‌های دانشکده کشاورزی، تبادل نظر برای بسترسازی و ایجاد شبکه فعالان در حوزه زیست فناوری در هر منطقه و تبادل نظر در خصوص رصد دانش و آینده نگاری در حوزه زیست فناوری هر منطقه است.

حامد مازندرانی زاده افزود: بر مبنای سند ملی تقسیم کار زیست فناوری، به هر کدام از دانشگاه‌ها در کشور وظایفی سپرده شده که دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) نیز یکی از این دانشگاه‌ها است.

وی اضافه کرد: در قالب این سند سه وظیفه به دانشگاه امام خمینی(ره) محول شده که شامل بهبود ژنتیکی میکرو ارگانیسم‌ها و گیاهان مهم اقتصادی ناحیه البرز مرکزی و دشت‌های مرتبط برای تولید ترکیبات ارزشمندی چون پروتئین، نوترکیب انسانی، آلبومین و اینترفرون گاما، زهکشی زیستی با استفاده از گونه‌های گیاهی و میکروارگانیسم‌ها برای دفع آب مازاد و آلاینده‌های خاک، پالایش توامان آب و خاک در پساب‌های شهری و کشاورزی و در نهایت طراحی و ساخت تراشه‌های الکترونیکی زیستی برای جداسازی سلول‌های سرطانی در حال گردش در خون می شود.