عضو تیم ملی پارادوومیدانی: عزمم برای موفقیت در توکیو جزم است

تهران- ایرنا- دارنده مدال طلای مسابقات پاراودوومیدانی جایزه بزرگ سال ۲۰۱۹ در امارات گفت: تلاش دارم سال ۱۴۰۰ با کسب مدال طلای پارالمپیک عضو موثری برای کاروان اعزامی به سرزمین آفتاب باشم.

«حامد امیری» یکی از ورزشکارانی است که از تعطیلات عید نوروز به عنوان خاطره یاد می‌کند و هنوز روزهای رقابت با قوی‌ترین مردان ایران به یاد دارد؛ روزهایی که توانست در چند آیتم برای خود نامی دست و پا کند اما تقدیر وی را در مسیر دیگر قرار داد و امروز یکی از امیدهای ایران برای کسب مدال در بازی‌های توکیو به شمار می‌رود مردی که سخت معلولیت را پذیرفته اما باور دارد  برخی از مواقع نمی‌توان تقدیر زندگی را تعبیر کرد.

در سال ۲۰۱۹ با کسب مدال طلا در مسابقات  پارادوومیدانی جایزه بزرگ در امارات موفق به کسب سهمیه توکیو شد، اما تعویق المپیک موجب شد تا وی نیز به مانند سایر ورزشکاران جهان چشم به سال ۲۰۲۱ میلادی داشته باشد، سالی که در تابستان آن توکیو میزبان بسیاری از ستارگان بزرگ ورزش جهان است. وی در این زمینه می‌گوید که کرونا بسیاری از برنامه‌های جهان ورزش را تحت تاثیر قرار داد و ورزش جانبازان از این قاعده مستثنی نبود. من نیز مانند سایر ورزشکاران مجبور بودم که با برنامه‌های اجباری کنار بیایم و خود را برای سال ۲۰۲۱ آماده نگه دارم.  

امیری که قرار است در توکیو یکی از شانس‌های مدال طلا ایران باشد افزود: از مسوولان کمیته ملی پارالمپیک باید تشکر کنم که به من اعتماد داشتند و نام من در لیست طلایی‌ها قرار دارد. تلاش می‌کنم که پاسخ این اعتماد را بدهم، اعتمادی که در صورت تحقق موجب خواهد شد تا مدال‌های من در جایگاه ایران تاثیر داشته باشد. تمام تلاش کادر فنی و سایر ورزشکاران نیز بر این است که در سرزمین آفتاب برای ایران اسلامی تلاش کنند.  

دارنده ۲ مدال طلا مسابقات پارادوومیدانی امارات با اشاره به ثبت این رکورد در رقابت‌های فزاع گفت: بله من در بهمن ماه ۹۹ توانستم ۲ مدال طلا و یک نقره را کسب کنم و با تلاش خودم به دنبال آن هستم تا در توکیو بهترین نتیجه را ثبت کنم. البته در این مسیر از فدراسیون و کمیته پارادوومیدانی نیز باید تشکر کنم.  

خاطرات کرونایی وی در یکسال گذشته نیز جذابیت‌های خاصی برای مخاطبان دارد زیرا امیری از جمله ورزشکارانی است که مدعی شد پیش از شیوع و فراگیری کرونا به این ویروس مبتلا شده است. سال ۲۰۱۹ و در مسابقات در امارات بیماری شبیه کرونا گرفتم که با زور سرم و آمپول توانسته مسابقه دهم. در روز مسابقه تب ۳۹ درجه داشتم و بعد از کسب مدال مستقیم به بیمارستان رفتم. همچنین در تابستان ۹۹ به ویروس کرونا مبتلا شدم  که پس از ویزیت پزشکان مشخص شد ۸۰ درصد ریه‌ام درگیر شده است. متاسفانه شیوع این ویروس تمام برنامه‌های زندگی عادی و ورزشی مردم را به هم ریخته است و معلوم نیست چه زمانی قرار است پایان یابد.  

امیری که عنوان نایب قهرمانی مردان آهنین ایران را نیز در کارنامه دارد، اظهار داشت: البته راضی به رضای خدا هستم آن زمان سالم بودم و با سخت‌ترین حریفان دست و پنجه نرم می‌کردم و امروز نیز دارم برای افتخارآفرینی کشورم تلاش می‌کنم. امیدوارم برخی از ذهنیت‌ها درباره معلولین از جامعه رخت برببندد زیرا این قشر زحمات زیادی متحمل می‌شوند تا پرچم ایران در سطح آسیا و جهان برافراشته شود.

از سختی‌های معلولیت می‌پرسم می‌گوید: معلولیت نامش با سختی گره خورده و اگر هم بخواهیم تسلیم این شیوه از زندگی شویم مشکلات بیش از پیش خواهد شد. باید تلاش کنم تا با ابزار ورزش بر محدودیت‌های این زندگی غلبه کنم. ابزار ورزش راهی برای برون رفت از مشکلات است. سخت است با معلولیت زندگی کنیم اما چاره دیگر نیست چون تقدیر ما اینگونه نوشته شده است. زمانی توانستم در برخی از آیتم‌های مردان آهنین رکوردار جهان شوم اما اکنون ویلچرنشین هستم و این یعنی محدودیت.

اخبار مرتبط

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha