بی همه چیز یکی از فیلم های بحث برانگیز جشنواره سی و نهم بود. فیلمی به کارگردانی محسن قرایی که پیش از این دو فیلم موفق "خسته نباشید!" و "سد معبر" را در کارنامه خود دارد و این بار کارگردان جوان انتخاب سختی برای جدیدترین اثر خود کرده است. "بی همه چیز" برگرفته از "ملاقات با بانوی سالخورده" نمایشنامه معروف فریدریش دورنمات است که به دلیل چند اجرای بهیادماندنی، در ایران نیز محبوبیت ویژهای دارد. در اصل نمایشنامه، زنی متمول به شهر کوچک محل زادگاهش برمیگردد تا از عشق سالهای دور خود انتقام بگیرد؛ مرد معتمد و محترم شهر. زن اعلام میکند که در ازای به قتل رساندن مرد، حاضر است پول کلانی را به مردم شهر اهدا کند. در فاصلهای کوتاه رفتار مردم تحت تأثیر این پیشنهاد با مرد تغییر میکند…
داستان "بی همه چیز" هم کاملا برگرفته ازهمان نمایشنامه است. در روستایی قبل از انقلاب فردی خانزاده با نام امیر به عنوان قاضی محلی در روستا فعالیت میکند و به دلیل سابقه ی خوبی که داشته، مردم به او اعتماد کامل دارند و بخش مهمی از کارهای روستا را به امیر سپردهاند. حال پس از سالها یکی از اهالی روستا با نام لی لی که از روستا به خاطر تهمت مردم به فاحشه بودن رفته، به عنوان اشراف زاده به روستا برمیگردد و به مردم وعده میدهد که در صورت کشتن امیر، پول زیادی به آنها خواهد داد...داستان بی همه چیز نیز روایت وسوسهای است که مردم بعد از این پیشنهاد دچار آن میشوند.
اما با ورود بانویی که روزها همه اهالی روستا منتظرش بودند تصاویر آشنایی جدا از نمایشنامه اصلی به چشم میخورد. سکانس پیاده شدن هدیه تهرانی یا همان لی لی به نوعی یادآور یکی از سکانس های فیلم سینمایی "مالنا" با بازی مونیکا بلوچی است. همچنین رفتار بی رحمانه زنان روستا با آسیه دختر امیر؛ عکس العمل مردان روستا در مقابله با لی لیِ زیبا و خوش پوش؛ یادآور صحنه هایی از فیلم مذکور است. و در نهایت لباس هدیه تهرانی که کاملا شبیه لباس بلوچی در نقش مالنا است که بی شک میتواند بحث برانگیز باشد.
فیلم "بی همه چیز" فیلمی پرکاراکتر است و بازی های یک دست توانست این کاراکتر ها را باورپذیر کند. پرویز پرستویی که به غیر از سکانس پایانی؛ پرستویی ای متفاوت از این سال ها را پیش رویمان گذاشت. هادی حجازی فر که توانست بار کمدی این تراژدی را یک تنه بر دوش بکشد. مهتاب نصیر پور و لاله مرزبان که چقدر زیبا غم امیر را به تصویر کشیدند. و حتی بابک کریمی با آن گریم متفاوت. و در نهایت بازی هدیه تهرانی که شاید به ناحق دیده نشد ولی ایکاش با این انتخاب و پر رنگشدن نقش لی لی نشان میدادیم زنان در این جامعه جایگاه ویژه ای دارند. حتی زنان زیبا؛ جذاب، مقتدر و گاها منتقم....
محسن قرایی با اقتباس از این نمایشنامه و بومی سازی آن تصمیم سختی را گرفت و در نهایت با انتخاب موقعیت زمانی و جغرافیایی متفاوت توانست از جلوه های بصری زیبایی برای "بی همه چیز" بهره مند شود. تصاویری که با موسیقی دلنشین حامد ثابت بیش از پیش درذهن مخاطب می ماند. ولی همین انتخاب واکنش منفی مبنی بر کپی کاری اثر را به همراه داشت. ولی در نهایت موفق به دریافت پنج سیمرغ بلورین شد. فیلم بی همه چیز جایزه ویژه هیات داوران ؛ بهترین فیلمنامه اقتباسی، بهترین طراحی لباس، بهترین موسیقی متن بهترین تدوین را از آن خود کرد.
نظر شما