به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، اخبار دروغینی که بیش از چند هفته پیرامون وضعیت سلامتی محمدعلی اسلامی ندوشن مطرح شده است، قلب دوستدارانش را آزرده کرده، یکی از دوستان نزدیک این پیشکسوت ادبیات، فریدون مجلسی، مترجم و پژوهشگر، که بیش از ۵۰ سال از یاران صدیق او بوده است، از این بی‌تدبیری و انتشار اخبار نادرست گلایه کرد.
فریدون مجلسی در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا، اخبار دروغین منتشر شده را روش مبارزه غیرشرافتمندانه دانست و گفت: اشخاصی که با گروهی خواه سیاسی، خواه اجتماعی و خواه فرهنگی مخالف هستند، هنگام عجز و ضعف، به اینگونه اقدامات غیرواقعی، شایعه پراکنی و انگ زدن‌ها می‌پردازند.
این مترجم افزود: هیچ دلیلی ندارد که شخصی که مثل محمدعلی اسلامی ندوشن فرهنگی است و مدتی می‌شود که از پا افتاده و توان دفاع از خود را ندارد، اینگونه مورد هجوم قرار داد. حتی در سفری که حدود دو سال پیش به کانادا رفت، وضعیت سلامت او چنان شد که دیگر اجازه سوار شدن به هواپیما و بازگشت به کشورش را هم به او ندادند، نمی‌دانم حاشیه‌سازان با پراکندن این گونه شایعات چه سودی می‌برند، برای من ابهام وجود دارد.
مجلسی با اشاره به این که اسلامی ندوشن مخالفینی دارد، ادامه داد: کسانی هستند که به کارها و یک عمر فعالیت فرهنگی او بخل می‌ورزند، این کارها پیش از این هم سابقه داشته است و این اخبار درباره فردی که کسالت دارد، باور کردنی است، آنچه برای من عجیب است، انگیزه پنهان پشت این اقدامات و تفکر است که در دو موج متوالی این خبر بی‌معنی را منتشر کنند. چه دستاوردی از این خبر می‌توانند داشته باشند؟
چندین نسل به قلم اسلامی ندوشن خو گرفته‌اند و از او آموخته‌اند
این پژوهشگر اضافه کرد: اسلامی ندوشن نه رقیب سیاسی فردی است و نه رقیب فرهنگی، متاسفانه در همه دنیا بخل علمی در بالاترین سطوح وجود دارد اما اسلامی ندوشن در این رقابت جای نمی‌گیرد. حتی ضعیف‌ترین مخالفان هم درباره فردی که چنین بیمار است، این طور حمله نمی‌کنند. اگر او سرحال بود می‌توانست به برخی نکات اشاره و ایرادهای فرهنگی مشکلات اجتماعی، اشتباهات علمی را گوشزد کند، باز هم اهل گفت وگو بود که نکته‌ای بگوید، جوابی بگیرد یا مخاطب را قانع کند. منتشر کردن اینگونه اخبار دروغین، هدفی دارد که من آن را متوجه نمی‌شوم.
مجلسی انتشار این اخبار را عمدی دانست و گفت: مشکل از جایی شروع شده که یک نفر با علم به محبوبیت و شهرت محمدعلی اسلامی ندوشن، خبری را بین اقشار و افکار متفاوت در زمان‌های گوناگون مطرح کرده، این کار هدفمند بوده است. چندین نسل آثار ندوشن را خوانده‌اند، به قلم او خو گرفته‌اند و از او آموخته‌اند، حتی پدران و مادران برای فرزندان‌شان آثار او را تهیه کرده‌اند، کتاب روزها سرگذشت زندگی کسی است که خود را از روستا به بالاترین جایگاه‌های علمی و تاثیرگذاری در جامعه رسانده است.
این نویسنده اظهار داشت: آن‌ها که این خبر را منتشر می‌کنند، می‌دانند که چنین خبری با چه سرعت و چه تاثیری منتشر می‌شود. همین غم‌انگیز است که این شایعه درباره ندوشن در این شرایط آن هم در زمانی که مردم به شدت از همه‌گیری بیماری خسته هستند و رنج می‌برند و مسائل حل نشده بسیاری وجود دارد مطرح می شود. با این بازی‌ها فشار بیشتری ایجاد می‌کنند، انگار جان یک انسان سرگرمی است، این رفتارها تنها باعث تاسف و اعتراض است.
سرچشمه آغازین خبر، کاری برنامه‌ریزی شده بود
وی در پاسخ به این که این رفتارها را هدفمند می‌دانید؟ گفت: بله، وقتی شخصی بیمار است و منتشرکنندگان این اخبار نیز به او دسترسی ندارند، خود او هم در موقعیتی نیست که صحبت کند و حتی از همسر دانشمندش (شیرین بیانی) که در همه این سال‌ها در کنار او بوده، بی‌خبر هستند و کمترین ارتباطی با خانواده ندوشن ندارند، قطعا این اخبار بدون منبع را با اهدافی منتشر کرده‌اند.
مجلسی افزود: تاسف‌آورتر آن است که این اخبار در سطوح بالای خبری و مطبوعاتی بدون مراجعه به منبع خبر منتشر شده است، ما همیشه وقتی به خبری می‌رسیم، بلافاصله به دنبال منبع آن هستیم. حتی بهترین و بزرگترین شبکه‌های خبری اگر بگویند گفته می‌شود یا به نقل از منابع آگاه، آن را نمی‌پذیریم. این بی‌احتیاطی‌ها بسیار اتفاق می‌افتد و می‌دانم که خیلی از افرادی که به اسلامی ندوشن علاقه‌مند هستند، با تاسف و تاثر، این شایعه را منتشر می‌کنند، مقصود من سرچشمه آغازین خبر است که آن را برنامه‌ریزی شده می‌دانم.
وی در توضیح این که ارتباط اخبار دروغین سال گذشته درباره ابتلای اسلامی ندوشن به بیماری فراموشی، چه ارتباطی با اخبار این روزها دارد، گفت: چون ندوشن اکنون سرحال نیست که بتواند سخنرانی کند یا بنویسد و در جلسات شرکت کند، این مطالب مطرح شده است، اما او می‌تواند صحبت کند، نیازهای خود را به اطرافیانش اطلاع می‌دهد و با خانواده‌اش در ارتباط است، البته با گفتن چند کلمه انرژی‌اش را از دست می‌دهد و مانند چراغی که رو به خاموشی برود، خاموش می‌شود.
مجلسی اضافه کرد: به هر حال طبیعت راه خودش را می‌رود و موضوع عجیبی نیست، همه ما باید این راه را بپیماییم ولی این روش دروغین و ریاکارانه که آغازگر چنین خبری است، بسیار زشت و قابل انتقاد است، گفتم آغازین، چون نمی‌خواهم کسانی که برای او احترام قائل هستند اما با بی‌احتیاطی خبر را منتشر کردند، برنجانم اما این انتقاد هست که بهتر بود در یافتن اصالت منبع می‌کوشیدند.
وی در پایان گفت: فهرست آثار و کارها و کتاب‌های اسلامی ندوشن موجود است و این چیزی است که همیشه زنده خواهد ماند.
محمدعلی اسلامی ندوشن، سوم شهریور ۱۳۰۳ در ندوشن متولد شد، وی تحصیلات ابتدایی و دبیرستان خود را در یزد به پایان برد و در سال ۱۳۲۳ به تهران رفت و بقیه دوره متوسطه را در دبیرستان البرز به پایان رساند، سپس وارد دانشکده حقوق دانشگاه تهران شد. وی از حدود ۱۲ سالگی سرودن را شروع کرد، بعضی از قطعه شعرهای او در مجله سخن منتشر می‌شد.
پس از آن نیز ۵ سال در فرانسه و انگلستان به اندوخته‌های علمی خود اضافه کرد و پایان نامه دکترای خود را درباره کشور هند نوشت و دکترای حقوق بین‌الملل از دانشکده حقوق دانشگاه پاریس را دریافت کرد. محمدعلی اسلامی ندوشن در سال ۱۳۳۴ پس از بازگشت به ایران، چند سال در شغل قاضی دادگستری خدمت کرد و پس از ترک خدمت در دادگستری، به تدریس حقوق و ادبیات در برخی دانشگاه‌ها و آموزشگاه‌های عالی، از جمله: دانشگاه ملی، مدرسه عالی ادبیات، مدرسه عالی بازرگانی و مؤسسه علوم بانکی پرداخت.
شیرین بیانی استاد تاریخ دانشگاه تهران و نویسنده چندین کتاب تاریخی، همسر محمدعلی اسلامی ندوشن است.
در سال ۱۳۴۸ به دعوت پروفسور فضل الله رضا (رئیس وقت دانشگاه تهران) به همکاری با دانشگاه تهران دعوت شد و بر اساس تألیفاتی که در زمینه ادبیات انتشار داده بود، جزء هیئت علمی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران قرار گرفت و تدریس نقد ادبی و سخن سنجی، ادبیات تطبیقی، فردوسی و شاهنامه، شاهکارهای ادبیات جهان در دانشکده ادبیات و تدریس تاریخ تمدن و فرهنگ ایران را در دانشکده حقوق برعهده گرفت و این فعالیت تا سال ۱۳۵۹ که بازنشسته شد، ادامه داشت.
اسلامی ندوشن، برخی از آثار خود را با امضای مستعار «م. دیده ور» چاپ و منتشر کرده است، کتاب ابر زمانه و ابر زلف در سال ۱۳۴۲ به عنوان کتاب برگزیده سال از سوی انجمن کتاب انتخاب شد.
ندوشن در مدت ۵۰ سال بیش از ۴۵ کتاب و صدها مقاله در باب فرهنگ و تاریخ ایران و ادبیات فارسی به رشتهٔ تحریر درآورده است. تأسیس فرهنگ‌سرای فردوسی و انتشار فصل‌نامهٔ هستی از اقدامات او در زمینهٔ اعتلای فرهنگ و ادب فارسی است.
نظر شما