سختی و تلخی این سال از آن جهت بیشتر شد که در کنار درگذشت چهره‌هایی که هرسال بنا به خواست، مشیت، قضا و قدر الهی عمر آنها به سر رسیده و جان را به جان‌آفرین تسلیم می‌کنند، اینبار شیوع ویروس کرونا و چنگال مرگ‌بار او نیز در کنار آمار روزانه از دست دادن تعدادی از هموطنانمان، برخی از هنرمندان بزرگ و جریان‌ساز عرصه تئاتر کشور را نیز به کام مرگ کشید.
حال در آخرین روزهای سال ۱۳۹۹ و بنا بر رسم و سنت هرساله با نکوداشت و طلب غفران الهی و آرامش روح این عزیزان سفر کرده، نگاهی خواهیم داشت به چهره‌های هنری عرصه تئاتر که در این سال خانواده نمایش کشور را به کوچ خود غمگین ساختند.
خداحافظی با اولین مترجم آثار بکت در ایران
نخستین چهره
تاثیرگذار در عرصه تئاتر که در بهار سال ۹۹ و در تاریخ ۱۵ اردیبهشت ماه خانواده هنر و ادبیات را تنها گذاشت نجف دریابندری بود.
زنده‌نام دریابندری که می‌توان رد پای عمیق او را در حوزه تئاتر به ویژه در حوزه ترجمه نمایشنامه‌ها و معرفی نمایشنامه‌نویسان بزرگ جهان رصد کرد اغلب در ایران با ترجمه آثار ادبیات داستانی نویسندگان بزرگ جهان شناخته می‌شود اما ترجمه‌های او از آثار ساموئل بکت نمایشنامه نویس بزرگ جهان بود که این نمایشنامه‌نویس شهیر را به هنر نمایش ایران معرفی کرد.
در انتظار گودو، آخرین نوار کراپ و همه افتادگان، سه نمایشنامه مهم بکت بود که برای نخستین بار توسط دریاندری ترجمه شد و رد ادامه آثار شاخص دیگری در حوزه ادبیات دراماتیک چون آنتیگونه به قلم سوفوکل (نمایشنامه‌نویس شهیر یونان باستان) و خانه برنادآلبا اثر درخشان فدریکو گارسیا لورکا از مهمترین آثار ترجمه شده توسط دریابندری در حوزه هنر تئاتر و نمایشنامه بود.
زنده‌نام نجف دریابندری متولد ۱۳۰۸ آبادان بود، به مناسبت ترجمه آثار ادبی آمریکایی جایزه «تورنتون وایلدر» را از دانشگاه کلمبیا دریافت کرد.
مجموعه فعالیت‌های نجف دریابندری چنان وسیع است که از ادبیات، فلسفه تا کتاب مستطاب آشپزی را در بر می‌گیرد. او گهگاه گوشه چشمی نیز به طنز نشان می‌داد.
از دیگر آثار نجف دریابندری می توان به ترجمه «پیامبر و دیوانه» جبران خلیل جبران، «رگتایم» و «بیلی باتگیت» اثر ادگار لورنس دکتروف، «یک گل سرخ برای امیلی» و «گور به گور» ویلیام فاکنر و «تاریخ فلسفه غرب» برتراند راسل و … اشاره کرد.
دریابندری از فارسی به انگلیسی هم ترجمه‌هایی دارد، از جمله برگردانِ نیمی از نسخه‌ای از اشغال بهرام بیضایی و ترجمه کتاب درد بی‌خویشتنی تالیف خودش که هیچ کدام هنوز منتشر نشده است.
سازمان میراث فرهنگی ایران، در سال ۱۳۹۶، دریابندری را به عنوان «گنجینه زنده بشری» ثبت کرد.
درگذشت صدیقه کیانفر، بازیگر نمایش‌های «دریاچه پنهان» و «هایلایت»
صبح دوشنبه پنجم خردادماه ۱۳۹۹؛ صدیقه کیانفر بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون کشورمان بر اثر ایست قلبی در منزل شخصی خود چشم از جهان فروبست.
کیانفر که متولد ۱۳۱۱ بود، فعالیت هنری خود را از سال ۱۳۳۶ در رادیو شروع کرده بود. وی در طول عمر هنری خود در آثار سینمایی متعددی از جمله «هامون»، «آپارتمان شماره ۱۳»، «مأموریت آقای شادی»، «همسر» و «من زمین را دوست دارم» ایفای نقش کرده بود.
«بچه های کوچه دوستی» هنگامه مفید، «همه بچه های من» مرضیه برومند، «بی گناهان» احمد امینی، «میوه ممنوعه» حسن فتحی و «رسم عاشقی» سعید سلطانی نیز از جمله مجموعه های تلویزیونی هستند که صدیقه کیانفر در آن ها به ایفای نقش پرداخته بود.
حضور در نمایش‌های «دریاچه پنهان» مسعود دلخواه و «هایلایت» سوسن پرور از جمله تجربیات تئاتری زنده یاد کیانفر بودند.
خداحافظی سخت با پدرسالار هنر ایران
۲۵ خرداد ۱۳۹۹، استاد محمدعلی کشاورز بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون پس از مدت‌ها تحمل بیماری در بیمارستان آتیه تهران دار فانی را وداع گفت.
محمدعلی کشاورز ۲۶ فروردین ۱۳۰۹ در شهر اصفهان متولد شد. فعالیت هنری کشاورز با ایفای نقش بر صحنه تئاتر در سال‌های قبل از انقلاب آغاز شد و پس از آن در نمایش‌های مختلفی روی صحنه تئاتر به ایفای نقش پرداخت. «آنتیگون»، «آندورا»، «ادیپوس شهریار»، «اشباح»، «افول»، «بازی استریندبرگ»، «بختک»، «پستخانه»، «چند لحظه تا مرگ» و «چوب به دست‌های ورزیل»، از مهمترین تجربه‌های این بازیگر بر صحنه تئاتر محسوب می‌شود.
«برزخی‌ها»، «کمال‌الملک»، «مردی که موش شد»، «کفش‌های میرزا نوروز»، «مادر»، «جستجو در جزیره»، «ناصرالدین شاه آکتور سینما» و «دلشدگان» از جمله مهمترین آثار سینمایی کارنامه اوست.
کشاورز همچنین در سریال‌هایی چون «سربداران»، «افسانه سلطان و شبان»، «پدرسالار» و «گرگ‌ها» به ایفای نقش پرداخته بود و تا سال‌ها با کاراکتر «اسدالله خان» در سریال «پدرسالار» در حافظه مخاطبان تلویزیون شناخته می‌شد. وی دارای نشان درجه یک فرهنگ و هنر جمهوری اسلامی ایران بود.
سرانجام در تاریخ ۲۷ خرداد ۱۳۹۹، پیکر «پدرسالار» هنر ایران به خانه ابدی تشییع شد و پیکر این هنرمند شهیر و شناخته شده در قطعه هنرمندان آرام گرفت.
داغ تیرماه بر هنر تئاتر و سینمای ایران با درگذشت سیروس گرجستانی
خانواده تئاتر و سینمای ایران هنوز از داغ فقدان زنده‌نام محمدعلی کشاورز آرام نگرفته بود که ۱۲ تیر ۱۳۹۹، به شکل ناگهانی خبر رسید سیروس گرجستانی بازیگر باسابقه سینما، تئاتر و تلویزیون در سن ۷۶ سالگی بر اثر سکته قلبی درگذشت.
این بازیگر متولد ۱۳۲۳ که از شب ۱۱ تیر ماه ۱۳۹۹ در بیمارستان شهید لواسانی بستری شده بود، صبح روز ۱۲ تیر ماه بر اثر سکته قلبی جان به جان آفرین تسلیم کرد.
سیروس گرجستانی بازیگر باسابقه و قدیمی سینما و تلویزیون است که در سریال‌های طنز و مجموعه‌های نمایشی مختلفی به ایفای نقش پرداخته است. از جمله سریال‌های مطرح این بازیگر می‌توان به همکاری‌اش با رضا عطاران در مجموعه «متهم گریخت» و همچنین ایفای نقش در سریال‌های «زن بابا» و «گاوصندوق» اشاره کرد.
درگذشت ماه چهره خلیلی بر اثر ایست قلبی
۱۷ مرداد ماه ۱۳۹۹ بار دیگر خبر درگذشت یکی از بازیگران جوان حوزه سینما، تلویزیون و تئاتر، موجی از غم را در جامعه هنری ایران ایجاد کرد. اینبار خبر رسید ماه چهره خلیلی بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر بر اثر ایست قلبی درگذشت.
این بازیگر متولد دی ماه ۱۳۵۵ بود و در چندین مجموعه تلویزیون و فیلم سینمایی نقش‌آفرینی کرده بود. «کلاه پهلوی»، «در چشم باد» و «مختارنامه» از مهمترین آثار تلویزیونی او محسوب می‌شوند و آخرین نقش‌آفرینی او در قاب تلویزیون سریال «مرضیه» به کارگردانی فلور سام بود.
ماه‌چهره خلیلی در سینما نیز در آثاری همچون «شورشیرین»، «مرگ کسب و کار من است»، «قرارمون پارک شهر» و «اشنوگل» نقش‌آفرینی کرده بود و آخرین فیلم اکران‌شده او «یادم تو را فراموش» به کارگردانی علی عطشانی بود که چند هفته پیش روانه پرده سینماها شده بود.
به یادماندنی‌ترین نقش زنده‌نام خلیلی در عرصه تئاتر به نمایش «دپوتات» به کارگردانی اتابک نادری بازمی‌گشت.
مسعود سمیعی غریبانه رفت
۲۵ مرداد ماه ۱۳۹۹، مسعود سمیعی نمایشنامه نویس، منتقد و کارگردان پیشکسوت تئاتر کشور در سن ۶۷ سالگی درگذشت. خبر درگذشت این هنرمند کوچ بسیار غریبانه‌ای داشت نخستین بار توسط سعید اسدی مدیر مجموعه تئاترشهر رسانه‌ای شد و تا پیش از آن کسی از این ضایعه تلخ خبری نداشت.
مسعود سمیعی هنرمند عرصه تئاتر و از رزمندگان دفاع مقدس بود، که حدود ۴۰ سال در عرصه هنرهای نمایشی، به نمایشنامه‌نویسی و کارگردانی فعالیت داشت. او نویسنده بیش از ۳۰ نمایشنامه حرفه‌ای بود.
در بخشی از پیام سعید اسدی برای تسلیت درگذشت این هنرمند آمده بود: هرکس که به‌راستی هنر را برگزیند، علاوه بر حلاوتش، رنج و سختی اش را هم به جان می خرد. همین است که هنرمند بودن شجاعت ایستادن در میانه میدان رنج و لذت توأمان است. امروز سوگوار هنری مردی هستیم که بار سبکی تحمل ناپذیر بودن در میدان هنر را، بی آنکه در پی نام و نانش باشد، به دوش کشید و غریبانه رفت. مدیریت مجموعه تئاترشهر درگذشت مسعود سمیعی، نمایشنامه نویس و کارگردان ایرانی را به خانواده گرامی ایشان و هنرمندان تئاتر ایران تسلیت می گوید.
سمیعی که متولد سال ۱۳۳۲ در بروجرد بود از عوارض حملا شمیایی رزیم بعث عراق در دوران دفاع مقدس رنج می‌برد، خالق نمایشنامه‌های «زیباترین سکوت»، «اتاق شماره ۱۳» و «مردی در آینه» بود. او در فیلم «خاک» به کارگردانی مسعود کیمیایی نقش کوتاهی بازی کرده بود.
مرگ بهمن مفید بازیگر «شهر قصه»، «میراث» و «ضیافت»
۲۶ مرداد ماه ۹۹ خانواده بهمن مفید هنرمند پیشکسوت تئاتر و سینمای ایران، ترانه‌سرا و صداپیشه از درگذشت او یک روز پس از سالروز تولدش در ۷۸ سالگی و بعد از تحمل یک دوره بیماری خبر دادند.
بهمن مفید متولد ۲۵ مرداد ۱۳۲۱، با حضور در آثار نمایشی و سینمایی چون «شهر قصه»، «طوقی»، «قیصر» و «داش آکل» پیش از انقلاب شهرت یافت. وی از سال ۱۳۷۸ از آمریکا به ایران بازگشت و تا زمان مرگ در ایران حضور داشت.
مفید در جوانی همزمان با تحصیل در دانشکده هنرهای دراماتیک به کارگردانی و بازیگری نیز پرداخت. این هنرمند فقید همراه با پدر و برادرانش گروهی داشتند که به همراه بازیگرانی مانند بهزاد فراهانی، رضا میرلوحی، اصغر آقاخانی، و بهرام وطن‌پرست به اجرای تئاتر می‌پرداختند. اما اوج هنرنمایی بهمن مفید در صحنه تئاتر به تجربه همکاری او با گروه هنر ملی و عباس جوانمرد باز می‌گشت.
از مهمترین آثار زنده‌نام بهمن مفید در تئاتر می‌توان به بازی در نمایش «شهر قصه» به کارگردانی بیژن مفید و «میراث» و «ضیافت» به کارگردانیِ بهرام بیضایی در سال ۱۳۴۶ اشاره کرد. وی همچنین با گروهی متشکل از سیروس ابراهیم‌زاده، رامین فرزاد، نیکو خردمند، تجدد، فهیمه راستکار و پروین امیرسلیمانی نمایشنامه‌هایی را به کارگردانی بیژن مفید در رادیو تهران اجرا می‌کردند.
میلاد حاجی‌زاده؛ جوان‌ترین درگذشته تئاتر تنها با ۲۷ سال
میلاد حاجی‌زاده هنرمند جوان تئاتر که به عنوان دستیار کارگردان و مدیرتولید در این عرصه فعالیت مستمر داشت، روز ۸ شهریور و در سن ۲۷ سالگی چشم از جهان فروبست.
بنا به درخواست خانواده این هنرمند فقید، پیکر میلاد حاجی‌زاده به زادگاه مادری‌اش در شهر پارس آباد منتقل و دوشنبه ۱۰ شهریور در آنجا به خاک سپرده شود.
حاجی‌زاده قرار بود به زودی از پایان نامه خود در مقطع کارشناسی دفاع کند که اجل به او مهلت نداد؛ اما همکاران و دوستانش در مراسم هفتمین روز درگذشتش در مراسمی نمادین جلسه دفاع از پایان نامه‌اش را برگزار کردند.
نمایش «سه شنبه های لعنتی» به کارگردانی محمدمهدی خاتمی در مجموعه تئاتر شهر آخرین تجربه کاری زنده یاد میلاد حاجی زاده بود که در آن اثر به عنوان دستیار کارگردان حضور داشت.
فقدان عباس جوانمرد از بنیانگذاران تئاتر مدرن ایران
۷ مهرماه ۱۳۹۹ عباس جوانمرد یکی از شناخته‌شده‌ترین و تأثیرگذارترین هنرمندان تئاتر ایران در سن ۹۲ سالگی دار فانی را وداع گفت.
زنده‌نام جوانمرد یکی از بنیانگذاران تئاتر مدرن ایران بود و با گروه تئاتر هنر ملی، یکی از درخشان‌ترین فصل‌های این هنر در تاریخ تئاتر ایران را به نام خود و گروه هنری‌اش ثبت کرد.
عباس جوانمرد بنیانگذار و سرپرست گروه هنر ملی و همچنین بنیانگذار سازمان تئاترهای تلویزیونی در اداره هنرهای دراماتیک بود. او در طول دوران فعالیت خود بیش از ۴۰ نمایش صحنه‌ای و تلویزیونی را کارگردانی کرد که نمایش‌هایی چون «پهلوان اکبر می‌میرد»، «غروب در دیاری غریب»، «بلبل سرگشته»، «آلونک»، «قصه ماه پنهان» و … برخی از آثاری است که جوانمرد به صحنه برده است.
زنده‌نام جوانمرد در سال ۱۳۳۹ سازمان تئاترهای تلویزیونی را در قالب شش گروه تئاتری به سرپرستی عزت‌الله انتظامی، علی نصیریان، جعفر والی، موحد دیلمقانی، رکن‌الدین خسروی و خودش پی‌ریزی کرد.
«پیدایی، تجربه‌ها و کارهای گروه هنر ملی»، «تکلمه‌ای بر تعزیه و نمایش ملی»، «تئاتر، هویت و نمایش ملی»، «غبار منی، پدرخوانده»، «نقدی به یک نقد»، «شهر طلایی» از جمله آثاری است که از عباس جوانمرد به چاپ رسیده‌اند.
دومین کوچ غریبانه، اینبار مصطفی جنتی‌عطایی
مصطفی جنتی‌عطایی مترجم و نویسنده با سابقه تئاتر کشور روز ۱۹ آبان‌ماه امسال بعد از یک دوره بیماری در تهران چشم از جهان فرو بست.
مصطفی جنتی عطایی متولد ۱۳۱۲ در شهر مشهد، نویسنده، مترجم، نمایشنامه‌نویس و از پیشکسوتان نمایشنامه نویسی رادیویی بود که از سال ۱۳۳۷ تاکنون به فعالیت‌های ادبی ادامه داد. وی نزدیک به ۳ دهه با رادیو ایران و سپس با صدای جمهوری اسلامی ایران بین سال‌های ۷۷ تا ۸۲ همکاری داشت که حاصل این فعالیت ۲۵۰ نمایشنامه بود که در ساعات پرمخاطب از رادیو پخش می‌شد.
جنتی‌عطایی دو بار به‌عنوان نویسنده و مترجم برتر سال برای نمایشنامه‌های «درخت گل» در سال ۱۳۳۹ و «هری گل بنفشه نمی‌فروشد» در سال ۱۳۴۹ شد.
وی علاوه‌بر نگارش نمایشنامه، داستان‌های کوتاه، مقالات، مطالب اجتماعی و خانوادگی نیز برای سایر برنامه‌های رادیو می‌نوشت که در مجموع بالغ‌بر ۲ هزار مطلب رادیویی می‌شود. همچنین «نامه‌های نام‌آوران» و «زنان سیاست‌گر» از جمله تألیفات مصطفی جنتی عطایی است.
خداحافظی با نام پرآوازه دیگری در هنر تئاتر ایران، استاد پرویز پورحسینی
ویروس کرونا در کنار تمام تلخی‌هایش در مرگ روزانه هموطنانمان، جامعه هنری ایران را نیز در طول سال ۱۳۹۹ بارها داغدار کرد که یکی از سرشناس‌ترین این نام‌ها، زنده‌نام استاد پرویز پورحسینی بود که ۷ آذرماه به سبب ابتلا به این ویروس جان به جان‌آفرین تسلیم کرد.
پورحسینی که میان اهالی هنر بازیگری در تمامی عرصه‌های تئاتر، سینما و تلویزیون به عنوان مردی آرام و متین و شریف شناخته می‌شد،به زعم تمامی همکارانش با حضورش در هر اثر هنری، آرامش، ثبات و در عین حال توانایی‌اش در بازیگری را به رخ می‌کشید.
خبر ابتلای زنده یاد پورحسینی به بیماری کرونا ۲۴ آبان ماه منتشر شد و با وجودی‌که تا روزهای آخر به دلیل متغیر بودن حالش امید به بهبودی این هنرمند می‌رفت اما با شوربختی فراوان ۷ آذر ماه این هنرمند دار فانی را وداع گفت و شوک بزرگی را برای همه ایجاد کرد.
پرویز پورحسینی در ۳۱ مرداد ۱۳۲۰ در تهران زاده شد و فعالیتش را از سال ۱۳۳۹ با آموزش بازیگری در کلاس‌های شبانه اداره هنرهای دراماتیک آغاز کرد.
پس از تشکیل گروه «پازارگاد» توسط حمید سمندریان و پری صابری که از گروه‌های تاثیرگذار تئاتر معاصر ایران محسوب می‌شود پورحسینی در نمایش‌هایی مانند «شش شخصیت در جستجوی نویسنده»، «لئو کادیا»، «مرغ دریایی» و «آندورا» به ایفای نقش پرداخت و در سال ۱۳۴۸ به دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران راه یافت و در رشته بازیگری به تحصیل پرداخت. او همزمان با ورود به دانشگاه، همکاری خود را با کارگاه نمایش آغاز کرد که نمایش‌های «ادیپ»، «معلم من پای من»، «باغ آلبالو»، «ویس و رامین»، «انسان حیوان تقوا»، «جان نثار کالیگولا» و «اورگاست» به کارگردانی پیتر بروک حاصل این همکاری بودند.
نمایش‌های «شهر ما» و «نظاره مرگ» نیز از همکاری‌های او با گروه تئاتر «پیاده» در آن سال‌ها بود. وی از سال ۱۳۵۵ تا پیش از انقلاب اسلامی در سال ۵۷ در نمایش‌هایی چون «خاطرات و کابوس‌ها»، «شیون»، «استعاذه» و «جنایت و مکافات» به ایفای نقش پرداخت و پس از انقلاب نیز با نمایش‌هایی مانند «دکتر فاستوس»، «ماهان کوشیار»، «معمای ماهیار معمار»، «چراغ گاز»، «افسانه اندوه»، «شب یهودا» و «بازجویی» به فعالیت‌های هنری خود ادامه داد.
آخرین اجرای تئاتری وی به سال ۱۳۷۱ و نمایش «یادگار سال‌ها شن» به کارگردانی علی رفیعی باز می‌گردد که در تالار وحدت اجرا شد. همچنین آخرین بازی زنده یاد پورحسینی در تلویزیون به ایفای نقش در سریال «بیگانه ای با من است» احمد امینی باز می‌گردد.
درگذشت استاد رضا لنکرانی یکی از ستون‌های تعزیه ایران
زنده‌نام استاد رضا نصرالله‌لنکرانی از بزرگان و اساتید بنام هنر تعزیه ایران بود که ۱۶ آذر ماه به دلیل کهولت سن دار فانی را وداع گفت. این هنرمند تعزیه‌خوان با وجود آنکه طی چند سال اخیر به سبب کهولت سن و بیماری دیگر به اجرای تعزیه نمی‌پرداخت ولی در تربیت شاگران و هدایت گروه‌های تعزیه نقش مهم و بسزایی داشت.
به گفته داوود فتحعلی‌بیگی از اساتید و پژوهشگران هنر تعزیه در گفتگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا، تسلط زنده‌نام لنکرانی به نسخ تعزیه، شبیه‌خوانی و همچنین جنبه‌های دیگر تعزیه نظیر معین البکایی، موسیقی، وسایل و آکسسوآر (ابزار و ادوات اجرای تعزیه) او را به دایرةالمعارف آگاهی و معرفت تعزیه ایران تبدیل کرده بود.
فتحعلی‌بیگی یادآور شده بود: در گذشت این هنرمند تعزیه خوان حسرت از دست دادن و جایگزین نشدن یکی از بزرگان تعزیه را برای هنرمندان این عرصه بیشتر از پیش پر رنگ کرد و این دریغ را در آنها به وجود آورد که چرا حمایتی برای ضبط تاریخ شفاهی تعزیه ایران قبل از از دست دادن این بزرگان وجود ندارد.
ناصر ایزدفر؛ قربانی دیگر کرونا از خانواده تئاتر
زنده‌نام ناصر ایزدفر از هنرمندان پیشکسوت تئاتر بود که روز شنبه ۲۹ آذرماه ۱۳۹۹ بر اثر ابتلا به بیماری کرونا درگذشت.
ایزدفر متولد سال ۱۳۳۵ و دانش‌آموخته تئاتر بود و از سال ۱۳۵۵ در نمایش‌های متعددی در مقام بازیگر و کارگردان حضور داشت. «عشق‌آباد»، «پایان‌نامه»، «حمایت همچنان باقی است»، «ماداگاسکار» و … از جمله آثاری است که این هنرمند فقید کارگردانی کرده بود.
غروب بازیگری ویژه با اراده‌ای مثال زدنی
زنده‌یاد حمید حبیبی‌فر نیز از جمله هنرمندان جوانی بود که ۲ دی ماه ۱۳۹۹ به دلیل بیماری قلبی در ۳۵ سالگی از دنیا رفت.
حبیبی‌فر متولد ۱۳۶۴ بود که در آثار سینمایی و تئاتری مختلفی از جمله «میگرن»، به کارگردانی مانلی شجاعی‌فرد، «ترانه تنهایی تهران» و «آمین خواهیم گفت» سامان سالور بازی کرده بود. بازی در نمایش‌های «نامبرده» به کارگردانی علی اصغر دشتی، «ماراساد» و «بیرون پشت در» هر دو به کارگردانی ایمان اسکندری، از جمله فعالیت‌های او بوده است.
حبیبی‌فر به دلیل شرایط ظاهری متفاوت و استعدادی که در بازیگری داشت مورد توجه کارگردانان تئاتر و سینما قرار می‌گرفت اما دریغ و افسوس که قضا و مشیت الهی آن بود که این هنرمند خیلی زود جامعه تئاتر و سینمای ایران را ترک کند.
محمد اسدی؛ مرگ در گرماگرم جشنواره تئاتر فجر
محمد اسدی نیز یکی دیگر از بازیگران تئاتر بود که ۱۷ بهمن ماه همزمان با برگزاری سی‌ونهمین جشنواره تئاتر فجر به دلیل ایست قلبی درگذشت.
«خاطرات هنرپیشه نقش دوم» و «بازار عاشقان» به کارگردانی هادی مرزبان، «گوریل پشمالو» به کارگردانی اکبر زنجانپور، «نادر شاه اکتور تئاتر» به کارگردانی جمشید جهانزاده و بازی در مجموعه‌های تلویزیونی «نابغه‌های قرن بیست و یکم» به کارگردانی حسین محب‌اهری، «همشهری» (طنز) به کارگردانی علیرضا مجلل، «روزهای به یاد ماندنی» به کارگردانی تورج منصوری، «بچه‌های خیابان» به کارگردانی همایون اسعدیان از جمله آثار وی است.
درگذشت حمید صفایی؛ بازیگر تئاتر و سریال خاطره‌انگیز «آینه عبرت»
حمید صفایی نیز از جمله هنرمندان تئاتری بود که ۲۰ بهمن ماه به دلیل سکته قلبی دار فانی را وداع گفت. زنده‌نام صفایی زاده ۱۳۳۳ بود که فعالیت هنری خود را از اواسط دهه ۵۰ در تئاتر آغاز کرد. وی بازیگر و عضو گروه تئاتر «کوچ» به سرپرستی بهزاد فراهانی بود و در بیشتر نمایش‌هایی که این کارگردان روی صحنه برد، بازی می‌کرد.
از جمله فعالیت‌های او در عرصه بازیگری می‌توان به بازی در نمایش‌هایی مانند «مطرب»، «مریم و مرداویج»، «عروس»، «معدن» اشاره کرد. وی همچنین نمایش‌هایی مانند «کلووی»، «سلیمانی نبی»، «عروس صفه»، «خانه زیبای عشق» و … را به عنوان کارگردان روی صحنه برده بود.
بازی در سریال‌هایی همچون «طالب»، «آینه عبرت»، «حماسه آرد»، «نفت پر» و فیلم سینمایی «آرایش مرگ» از دیگر فعالیت‌های او به شمار می‌آید.
محمدرضا الوند؛ آخرین هنرمند تئاتری درگذشته سال ۱۳۹۹
محمدرضا الوند مدیر امور تئاتر استان‌های اداره کل هنرهای نمایشی نیز از جمله هنرمندان و فعالان تئاتری بود که ۷ اسفند ماه ۱۳۹۹ در حالی که تنها ۵۶ بهار عمر خود را سپری کرده بود بر اثر ابتلا به کرونا چشم از جهان فروبست.
الوند متولد ۱۳۴۳ از چهره‌های فعال در عرصه تئاتر ایران بود و سابقه ریاست شورای ارزشیابی و نظارت اداره کل هنرهای نمایشی را در کارنامه کاری خود داشت. زنده‌نام الوند روز پنجشنبه ۷ اسفند و همزمان با روز پدر و ولادت حضرت علی(ع) دار فانی را وداع گفت و این مساله داغ از دست دادن این هنرمند را بیش از پیش افزون کرد.
وی کارشناس ارشد تئاتر، نویسنده و پژوهشگر تئاتر بود و در طول سال‌ها فعالیت اجرایی، مسئولیت‌های مختلفی در هنرهای نمایشی برعهده داشت. مشاور هنری تماشاخانه سنگلج، رییس شورای نظارت و ارزشیابی و مدیر اجرایی کانون تئاتر دانشجویی از مسئولیت‌های او بود. او علاوه بر نمایشنامه‌نویسی در زمینه نقد و تحلیل نیز با نشریات مختلفی همکاری داشت.
در پایان این گزارش و مرور کوچ خاطره‌انگیز خاطره‌سازان صحنه هنر نمایش کشور، تنها باید امید داشت که در سال پیش رو (۱۴۰۰ خورشیدی) باوجود تن دادن به دستِ قضا و مشیت الهی کمتر شاهد شنیدن اخبار تلخ درگذشت هموطنانمان و هنرمندان کشورمان باشیم و امید که خورشید امنیت، آرامش، صحت و سلامت بر آسمان کشورمان بار دیگر تابیدن گیرد و عمر هنرمندان کشور در تمامی عرصه‌ها ازجمله تئاتر به درازا باشد.
نظر شما