۱۳۰ شبکه مراقبت، پایش مزارع کشاورزی قزوین را برعهده دارند

به گزارش ایرنا، یوسف درخشان روز شنبه با اعلام شروع مبارزه با سن غلات در مزارع گندم و جو استان، افزود: شبکه های مراقبت متشکل از کارشناسان مراکز دهستانها، شهرستانها و ستاد استان رصد و پایش ۲۰۰ هزار هکتار از مزارع گندم و جو را برای تعیین بهترین زمان سمپاشی برعلیه سن غلات که از منطقه به منطقه و حتی مزرعه به مزرعه می تواند متفاوت باشد بر عهده دارند.

به گفته این مقام مسئول از ابتدای شروع مبارزه با این آفت تاکنون هزار و ۴۵۰ هکتار از مزارع گندم و جو بر علیه این آفت سمپاشی شده است. 

وی با بیان اینکه سن غلات از آفات مهم در مزارع گندم و جو محسوب می‌شود، اظهار داشت: در شرایط طغیانی و فقدان کنترل، این آفت می‌تواند تا ۱۰۰ درصد به مزارع گندم و جو خسارت وارد کند.

درخشان تصریح کرد: خسارت کمیّ این آفت مربوط به سن مادری و خسارت کیفی آن مربوط به پوره است که خوشبختانه طی سه سال اخیر میزان خسارت و سن زدگی گندم تولیدی استان بر اساس گزارش اداره کل غله به میزان قابل ملاحظه ای کاهش داشته و به طور میانگین ۳۵ صدم درصد بوده است.

به گفته وی، میزان سن‌زدگی بالای ۲ درصد، کیفیت و خاصیت نانوایی گندم را به شدت کاهش می‌دهد.

درخشان یادآور شد: ریزش سن مادری از اماکن کوهستانی با گرم شدن هوا از ۱۲ فروردین ماه از شهرستان بوئین‌زهرا آغاز و به تدریج در بقیه شهرستانها به جز شهرستان آوج انجام شد.

 وی افزود: عملیات مبارزه نیز از ۲۲ فروردین در مزارع کشاورزی استان آغاز شده است. 

وی اضافه کرد: بهترین زمان سمپاشی تا قبل از تخم‌ریزی سن ها است بنابراین پیش‌بینی می شود عملیات مبارزه تا ۵ اردیبهشت ماه ادامه و سطح مبارزه تا ۳۵ هزار هکتار در مرحله مادری افزایش یابد.
مدیر حفط نباتات سازمان جهادکشاورزی استان قزوین خاطرنشان کرد: بعد از تفریخ تخم‌های سن و در مرحله سن۲پورگی سمپاشی مزارع دوباره آغاز می‌شود و در مرحله پوره نیز که تا ۱۰ خرداد ادامه خواهد یافت پیش بینی مبارزه در مرحله پوره سن در سطح ۷۰ هزار هکتار است.

درخشان پیش‌بینی کرد: مبارزه با آفت سن در مزارع کشاورزی استان در سطح ۱۰۵ هزار هکتار انجام شود. 

وی یادآور شد: سطح مبارزه با سن استان درسال گذشته در سطح ۱۰۲ هزار هکتار بود.

مدیر حفظ نباتات سازمان جهادکشاورزی استان قزوین در ادامه گفت: سطح زیر کشت غلات استان در سال زراعی۱۴۰۰-۱۳۹۹ نزدیک به ۲۰۰هزار هکتار است که ۱۶۲ هزار هکتار آن مربوط به گندم آبی و دیم و ۳۸ هزار هکتار آن مربوط به جو می باشد.