بهبود اقتصادی سریع تر کشورهای ثروتمند در دوران پساکرونا

به گزارش روز دوشنبه ایرنا، روزنامه هندی « تلانگانا تودی » در مقاله ای با اشاره به الگوی «بهبود اقتصادی K-شکل » نوشت: انتظار می‌رود کشورهای ثروتمندتر به دلیلِ گسترش ایمنی جمعی، سیستم سلامت و بهداشت و واکسیناسیون گسترده، زودتر از سایر کشورها به بهبود اقتصادی دست پیدا کنند. این در حالی است که در بسیاری از کشورها روند دستیابی به سطح درآمد پیش از همه گیری ویروس کرونا، سالها به طول خواهد انجامید. 

این نشریه افزود: به نظر می رسد با توجه به گزارش های مشابه، سیستم جهانی بهبود اقتصادی K-شکل محتمل خواهد بود و « بانک توسعه آسیا  ADB »، « برنامه توسعه سازمان ملل UNDP » و « کمیسیون توسعه اقتصادی سازمان ملل و آسیا-اقیانوسیه UNESCAP » در گزارشی مشترک اعلام کردند « پاسخ به همه گیری ویروس کرونا این است که هیچ کشوری کنار گذاشته نشود و از سایر کشورها عقب نماند. »

این گزارش در مقایسه وضعیت بحران اقتصادی سال های ۱۹۹۷ و ۱۹۹۸ با بحران اقتصادی کنونی ناشی از ویروس کرونا آن را به مراتب بدتر توصیف کرده است و تنها راه برون رفت از این بحران را نه تنها کمک های مالی دولتی در سراسر جهان بلکه اقدامات ضروری شامل پشتیبانی مالی از طریق انتقال هدفمند پول، یارانه، به تعویق انداختن مالیات بر بیمه بیکاری و مهلت قانونی پرداخت بدهی دانسته است. 

برپایه این گزارش، هنگامی که در سالهای ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۵ درآمدهای برابر در سراسر جهان سقوط کرد، این میزان در آسیا و اقیانوسیه از ۵ درصد عبور کرد و در ۴۰ درصد کشورهای این منطقه درآمدهای نابرابر افزایش یافت و شاخص نابرابریِ درآمد در چین، اندونزی، بنگلادش و هند که از کشورهای پر جمعیت این منطقه با جمعیت حدود ۷۰ درصد محسوب می شوند، اوج گرفت. 

شایان ذکر است که نگرانی هایی درباره دستیابی بسیار سریع به واکسن وجود دارد. کشورهای در حال توسعه به همراه سنگاپور، کره جنوبی، چین، هند، روسیه و ترکیه ممکن است در سال ۲۰۲۱ به ایمنی جمعی برسند در حالی که در سایر کشورهای در حال توسعه آسیا-اقیانوسیه تلقیح واکسن تا سال ۲۰۲۲ ممکن است به طول انجامد. 

در پایان این گزارش پیشنهاد شده است که کشورهای منطقه سیاست هایی را طراحی کنند تا هیچ کشوری کنار گذاشته نشود و از برنامه عقب نماند.

این گزارش همچنین بر روی همکاری مشترک برای «برنامه تقویم ۲۰۳۰ پس از ویروس کرونا » تاکید و خاطرنشان می‌کند که اکنون فرصتی مناسب برای فکر کردن به نقش حیاتی همکاری منطقه ای در زمان بروز بحران است.