در ادامه یادداشت هفتم اردیبهشت ۱۴۰۰ روزنامه اعتماد به قلم مهدی ذاکریان آمده است: در چنین فضایی که فرد دردمندانه، حرفه‌ای و بدون پرده مشکلات و مسائل جاری کشور را مطرح می‌کند، هدف و انگیزه از بیان این مسائل، انتشار آنها نیست بلکه انتقال مشکلات و دشواری‌ها به منظور اصلاح وضعیت ایران است. کسانی که به این فایل صوتی دسترسی داشته و آن را منتشر کرده‌اند، نه از سر همدلی با محمدجواد ظریف که از سر فرصت‌طلبی و سوءاستفاده از بیان مشکلات و چالش‌ها از زبان وزیر خارجه در گفت‌وگویی که قرار بر انتشار آن نبود، اقدام به انتشار محتوای این مصاحبه کرده‌اند تا وزیر خارجه را تحت فشار قرار دهند.
در مقطع زمانی کنونی که ایران در مواجهه با ایالات متحده وضعیت حساسی را سپری می‌کند و پس از سال‌ها تحریم‌های همه‌جانبه، با مقاومت مردم و دیپلماسی صحیح، دولت جدید امریکا به رغم تعلل‌ها و وقت‌کشی‌های اولیه در آستانه تن دادن به خواست ایران برای احیای برجام قرار دارد، کسانی می‌خواهند از دلسوزی‌ها و صداقت وزیر خارجه در گفت‌وگویی درونی علیه خود او بهره برده و موضع ایران را تضعیف کنند. دانستن حق مردم و حق ملت است و اگر مشکلاتی در کشور وجود دارد بهتر آن است که با مردم مطرح شود. ثبت این گفت‌وگو برای تاریخ نیز از باور دکتر محمدجواد ظریف به این حق ناشی می‌شود و او می‌خواست مردم بدانند کسی که با رأی مردم وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی شده در مسیر خواست و منافع آنها گام برداشته است. انتشار این گفت‌وگویی که در اسفندماه سال ۹۹ گرفته می‌تواند تبعاتی به همراه داشته باشد؛ این موضوع از یک‌سو ممکن است فشارها علیه ایران و به ویژه دستگاه دیپلماسی که اکنون در خط مقدم تحریم‌شکنی است را تشدید کند و از سوی دیگر فارغ از نیت و انگیزه منتشرکنندگان می‌تواند تأییدکننده تعارض و وجود نگاه‌های کاملا متفاوت در سیستم حاکمیتی ایران باشد.
نباید فراموش کرد که اکنون وزیر امور خارجه هدایت و رصد مذاکرات با قدرت‌های بزرگ دنیا را بر عهده دارد و در چنین شرایطی اولویت کشور باید کمک به دستگاه سیاست خارجی به منظور کسب نتیجه عالی در مذاکرات باشد تا نتیجه و سودی عاید ملت ایران شود. طبعا برخی اقدامات با نیات انتخاباتی نه تنها کمکی به تأمین منافع ملی نمی‌کند بلکه می‌تواند ضربه‌ای جبران‌ناپذیر به کشور وارد آورد. اینکه کسانی به منظور از بین بردن تمایل و انگیزه وزیر امور خارجه به منافع ملی ضربه وارد می‌کنند غیرقابل پذیرش است. محمدجواد ظریف بارها تأکید کرده علاقه‌ای به حضور در انتخابات ندارد و مایل است در حوزه تخصصی خود به ادامه کار بپردازد. اصراری که برای ورود او به عرصه انتخابات یا حذف ظریف از صحنه سیاست داخلی صورت می‌گیرد، موجب به حاشیه رفتن سیاست خارجی می‌شود و تداوم این وضعیت به هیچ‌وجه به نفع ملت ایران نیست؛ این موضوع باید مورد توجه گروه‌های حامی و گروه‌های مخالف وزیر امور خارجه باشد که امروز جای چنین رفتارهایی نیست.
اتفاقاتی که این روزها به‌وفور شاهد آن هستیم نشانگر وجود یک خلأ جدی در سیستم حکمرانی ماست. اینکه شهید فخری‌زاده به عنوان یکی از افراد کلیدی در صنعت هسته‌ای ایران ترور می‌شود، اینکه پیش از ترور ایشان شاهد خرابکاری در تأسیسات نطنز هستیم، اینکه دشمن بار دیگر موفق می‌شود عملیات خرابکارانه در نطنز انجام دهد و اینکه یک فایل صوتی محرمانه در اختیار رسانه‌های بیگانه و افراد قرار می‌گیرد، ثابت می‌کند خلأیی جدی در حکمرانی و نظام امنیتی ما وجود دارد. رییس‌جمهور وظیفه دارد به عنوان بالاترین مقام کشور پس از رهبری، از وزیری که قربانی این خرابکاری شده حمایت کند ولی مهم‌تر از آن ضرورت دارد که مردم و شهروندانی که تلاش‌های وزیر امور خارجه را در سال‌های اخیر دیده‌اند به حمایت از محمد جواد ظریف برخیزند. از زمانی که او مسوولیت پذیرفت تلاش کرد تا در راستای کاهش آلام مردم به ویژه در حوزه معیشتی بکوشد و شکل‌گیری برجام، تلاش برای ایجاد روابط حسنه با کشورهای منطقه، داشتن روابط حسنه با قدرت‌های بزرگ و درک درست از امریکا به عنوان یک قدرت بزرگ از جمله اقدامات این وزیر خارجه بوده و این تلاش‌ها نباید نادیده گرفته شود.
به‌رغم وجود برخی کاستی‌ها و به‌رغم دلخوری‌هایی که مردم ممکن است از برخی مواضع خاص وزیر امور خارجه داشته باشند، اکنون زمان حمایت است. از آغاز انقلاب اسلامی تا امروز تنها کسی که می‌توان از او به عنوان فردی توانا و متخصص در جایگاه وزیر امور خارجه - از نگاه علمی و حرفه‌ای- نام برد، محمدجواد ظریف است. اینکه وزیر در مسیر رادیکالیسم گام بر نداشته و به اقدامات رادیکال - که برای وزیر خارجه ناصواب است- گام برنداشته نباید به عنوان ضعف تعبیر شود. وزیر مشکلات را در حریم خصوصی عنوان می‌کند و در حریم عمومی به دفاع از کلیات کشور می‌پردازد. ظریف نیز دقیقا در این راستا عمل کرد اما کسانی که می‌توان آنها را دلواپس و قدرت‌پرست خواند با کینه‌ورزی به تخریب وزیر خارجه پرداختند و افشای سند از مصادیق هستند.
باور دارم مطالب مطرح شده از سوی وزیر امور خارجه باید یک روزی و یکجایی با عموم مردم مطرح می‌شد. باید به مردم گفته می‌شد چه گذشته و چه موانعی در مسیر موفقیت وجود داشته است. شاید بیان برخی از این مطالب دست‌کم تا رسیدن زمان مناسب در مجامع خصوصی به صلاح نزدیک‌تر بود- که وزیر نیز دقیقا همین کار را کرد و به درستی تذکرات را در پشت پرده مطرح می‌داشت و در عرصه عمومی از سیاست‌ها دفاع می‌کرد- اما اکنون که طرف‌های دیگر بازی در پی سیطره دادن میدان به عرصه دیپلماسی برآمده‌اند باید پیام وزیر را شنید و درک کرد.
پیام محمدجواد ظریف این بود که دیپلماسی و میدان باید همکاری کنند و سیطره یکی از آنها بر دیگری اشتباه است.
باور دارم نیات بد منتشرکنندگان این فایل صوتی با حمایت شهروندان می‌تواند خنثی شود.
نظر شما