به گزارش روز چهارشنبه ایرنا از اینتلی نیوز، آسیای میانه یکی از مکانهای پر تنش آبی در کره زمین است. تلاش های اتحاد جماهیر شوروی سابق برای کشاورزی این استپ باعث تخلیه دریاچه آرال شد. امروزه کاشت تک محصول پنبه در ازبکستان و ترکمنستان بیانگر این واقعیت است که این دریاچه آب شیرین به عنوان چهارمین دریاچه بزرگ جهان احیا نخواهد شد.
اگرچه آسیای میانه منبع اصلی تولید پسماند آب در جهان است، اما در دهه های اخیر به دلیل تبدیل منطقه به منبع غذایی برای همسایگان چین، وضعیت آب این منطقه همچنان رو به وخامت است.
"یولین لیو" از دانشگاه شمال شرق استان شانشی چین و همکارانش در کنار یک تیم از وزارت منابع آب چین بر روی منطقه ای در آسیای مرکزی کار می کنند. تحقیقات این گروه نشان می دهد پرورش مرغ در تاجیکستان ۶۱ بار بیشتر از چین آب نیاز دارد. پرورش خوک در ازبکستان ۱۰ برابر و کشت پنبه در ترکمنستان هم ۴۲ برابر بیشتر از چین آب طلب می کند.
بر اساس این مطالعه، پرورش گندم در آسیای میانه آنقدر پر آب است که بهتر است کشورهای منطقه نیازهای غذایی خود را از چین تامین کنند، هرچند این اقدام بعید است. زیرا چین خود وارد کننده گندم است. در واقع، در ۱۰ سال گذشته فروش گندم قزاقستان به چین به ۱۰ درصد کل صادرات این کشور به پکن رسیده است.
یولین و همکارانشان می گویند کشاورزان آسیای میانه که محصولاتشان را به چین صادر می کنند برای تولید این محصولات بیش از چین آب استفاده می کنند. آنها می نویسند: ادامه این وضعیت منجر به تخریب اکوسیستم می شود و به طور جدی امنیت محلی و تنوع زیستی را تهدید می کند.
با این حال انها پیشنهاد می کنند با استفاده از روش های بهبود آبیاری، بذرهای بهتر و استفاده از فناوری می توان ۵۶ درصد در مصرف اب صرفه جویی کرد. پیشنهاد دوم این تیم این است که با استفاده از همین مقدار ابی که اکنون استفاده می شود با بکارگیری تکنولوژی های پیشرفته می توان دو برابر محصول کشاورزی تولید کرد.
این تیم چینی در نهایت می گوید آسیای میانه مکان مناسبی برای پرورش برخی محصولات نیست و دولت ها نباید از مدیریت منطقی استفاده از زمین، مانند کاهش سطح زمینی که برای کاشت پنبه در صحرا استفاده می شود، غافل شوند.
نظر شما