به گزارش روز چهارشنبه ایرنا به نقل از تارنمای سازمان خواربار و کشاورزی سازمان ملل (فائو)، منطقه آمریکای لاتین و کارائیب مواد غذایی کافی برای برآوردن نیازهای تمام ساکنان خود را تولید میکند. بنابراین مسئله اصلی گرسنگی در منطقه به دلیل کمبود مواد غذایی نیست، بلکه موانع و دشواریهایی است که قشر فقیر برای دستیابی به این مواد غذایی با آن مواجهند.
«خولیو بردگه» معاون کل سازمان فائو و نماینده سازمان در منطقه آمریکای لاتین پیشتر به مناسبت روز جهانی غذا به دویچه وله گفت: گرسنگی در آمریکای لاتین به دلیل درآمد ناکافی و نابرابری اقتصادی چشمگیری است که میلیونها انسان در این منطقه از آن رنج می برند.
بر اساس گزارش جدید سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد (فائو) بهای مواد غذایی در آخرین ماه سال میلادی ۲۰۲۰ (دسامبر) برای هفتمین ماه متوالی همچنان بالا بود و محصولات لبنی و روغن های نباتی بیشترین افزایش قیمت را داشتند.
براساس گزارش فائو، افزایش بهای مواد غذایی به دلیل تقاضای بیشتر و ضعیفتر شدن ارزش دلار بوده است.
به گفته کارشناسان، هر چند فشاری در زمینه کمبود غذا وجود ندارد اما تاثیر همه گیری بر زنجیره تامین و محدود کردن ترددها باعث آسیب به مزارع شده است.
آمریکای لاتین و کارائیب که بیش از ۱۴ درصد مواد غذایی جهان را تولید می کنند، در چشم انداز جدید نیز به دنبال تغییر سازوکار کشاورزی خود برای تامین ۱۰ میلیارد نفر تا سال ۲۰۵۰ برآمده اند.
با این وجود، همه گیری کووید ۱۹ باعث پسرفت بیسابقه ای در مبارزه منطقه علیه گرسنگی شده و بیش از ۲۰ میلیون نفر دیگر را به صفوف فقر افزوده است.
بحران بهداشتی بی سابقه ای که از حدود دو سال گذشته سراسر جهان را درنوردید، منطقه آمریکای لاتین را نیز لگدکوب تبعات سنگین خود کرد. آمریکای لاتین که جزء آسیب پذیرترین مناطق جهان بر اثر همه گیری بود، نه تنها به دلیل شیوع ویروس کرونا و افزایش مرگ و میرهای ناشی از آن، بلکه براساس عوامل متعدد دیگری مانند تغییرات اقلیمی، سوء مدیریت ها و وخامت روزافزون بازار کار و تحریمها شاهد گسترش فقر و کمبود مواد غذایی در دهه های اخیر بوده است.
بیماری همهگیر، ۴۵ میلیون نفر از ساکنان آمریکای لاتین را در وضعیت فقر مطلق قرار داده است. وضعیتی که هشدارها و زنگ خطرها از کمبود شبکههای امنیت اجتماعی به منظور کاهش پیامدهای بیماری همهگیر در آمریکای لاتین را به صدا درآورده است.
سازمان غیر دولتی «اقدام علیه گرسنگی» نیز در گزارشی از تشدید سه برابری شمار افرادی که از عدم امنیت غذایی در آمریکای لاتین رنج میبرند در سال ۲۰۲۰ ناشی از شیوع بیماری کووید-۱۹ خبر داد.
بر اساس نظرسنجی و مطالعات این نهاد بشردوستانه، در پرو نیز ۸۰ درصد مردم شغل خود را از دست داده یا درآمدشان به طور متوسط ۳۳ درصد کاهش داشته است.
همچنین کاهش ۲۰ درصدی تولید جهانی مواد غذایی به دلیل تغییرات اقلیمی، بحران دیگری است که کارشناسان امر درباره آن هشدار جدی داده اند.
مطالعات نشان میدهد، تغییرات آب و هوایی در ۶۰ سال گذشته بیش از ۲۰ درصد تولید جهانی مواد غذایی را کاهش داده است. کشاورزان نسبت به شرایط آب و هوایی مشابه سال ۱۹۶۱ یک پنجم ماده غذایی کمتری دارند؛ در مناطق گرمتر مانند آمریکای لاتین و آفریقا، این افت تا ۳۴ درصد است. براساس دادههای موجود، ایالات متحده تنها رشد ۵ تا ۱۵ درصدی را شاهد بوده و این درحالیست که پیش بینی میشود جمعیت جهان تا سال ۲۰۵۰ به ۱۰ میلیارد نفر برسد.
تغییرات آب و هوایی شرایط مطلوب برای رشد محصولات کشاورزی را تغییر داده و زنجیره غذا در آینده را در معرض آسیب قرار داده است.
کارشناسان باور دارند، دما در رشد و نمو گیاه یکی از عوامل مهم به شمار میرود. دما، در کنار سطح نور؛ دی اکسید کربن، رطوبت دما، آب و مواد مغذی، بر رشد و در نهایت تولید محصولات تاثیرگذار است. همهی این عوامل باید تعادل داشته باشند.
در حالی که جمعیت جهانی همچنان در حال افزایش است، یک مطالعه جدید نشان میدهد که بهرهوری کشاورزی به دلیل اثرات تغییرات اقلیمی به شدت سقوط کرده است.
از سوی دیگر برخی اقدامات قهری قدرتهای سلطه گر علیه کشورهای حوزه مقاومت آمریکای لاتین مانند ونزوئلا باعث تشدید بحران غذایی در این منطقه شده است. براساس یک مطالعه جدید، در کنار سوء مدیریت برای تامین امنیت غذایی این کشور، اثر تحریم ها، زندگی ۹۶ درصد مردم ونزوئلا را متاثر کرده است.
واکنش منطقه به همهگیری
مدیر کل سازمان کشاورزی منطقه آمریکای لاتین، به رغم تشدید بیکاری صادرات کشاورزی منطقه در دوره همه گیری، افزایش داشته است.
مدیر سازمان کشاورزی و غذایی در واکنش به پاندمی کووید ۱۹، با رویکردی راهبردی به دنبال بهبود کارایی و اثربخشی تولید مواد غذایی برآمده است و با طرح های منطقه ای نوینی، تحول عظیمی در بخش کشاورزی به وجود آورده است.
مقام ارشد سازمان کشاورزی منطقه همچنین با تاکید بر ضرورت سرمایه گذاری های کلان به ویژه در زیرساخت های زنجیره تامین و نوآوری های کشاورزی، درباره ظرفیت های قابل توجه منطقه مانند برخورداری از منابع عظیم طبیعی منطقه فراوانی آب شیرین و زمین های حاصلخیز، همچنین اکوسیستم متنوع ابراز امیدواری کرد.
با این همه، آثار خسارتبار همهگیری همچنان گریبانگیر منطقه آمریکای لاتین خواهد بود. همانطور که قابل پیش بینی بود، در اغلب این کشورها، افزایش بدهی به دلیل تزریق بودجه اضطراری در بخش بهداشت و ارائه کمک های مستقیم به خانواده های آسیب دیده و بخش های صنعتی متاثر از رکود اقتصادی، باعث کاهش فعالیت اقتصادی ۷.۷ درصدی در سال ۲۰۲۰ شد.
نرخ بیکاری که اصلی ترین عامل فقر محسوب می شود، با افزایش ۲.۶ درصدی و با خروج بخش قابل توجهی از نیروی کار، به ۱۰.۷ درصد نسبت به سال قبلی خود در ۲۰۱۹ رسید.
در همین راستا، از آنجا که امکان دورکاری برای بسیاری از مشاغل وجود نداشت، تنها ۲۱.۳ درصد افراد شاغل در منطقه آمریکای لاتین توانستند از این طریق به کار خود ادامه دهند.
طبق پژوهش صورت گرفته، بیشترین میزان بیکاری در کشورهای پرو (با ۳۹.۵ درصد) آرژانتین ( ۲۰.۹ درصد) کلمبیا (۲۱.۸ درصد) کاستاریکا (۲۰.۱ درصد) و و در فقیرترین خانوارها گزارش شده که کار غیررسمی در آنها غالب بوده است.
براساس تارنمای آماری وُردو میترز، بیش از ۳۳ میلیون و ۵۸۱ هزار نفر در آمریکای لاتین و کارائیب به ویروس کرونا مبتلا شده و افزون بر یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر در اثر ابتلا به این بیماری جان خود را از دست داده اند.
نظر شما