به گزارش خبرنگار ایرنا؛ نامدار حسینی عصر چهارشنبه در آیین رونمایی از دیوان اشعار «ملک علیمراد ویس» در جوار آرامگاه جهان آرا خانم پاوه ای در روستای صفی آباد شهرستان جوانرود، افزود: اساسی ترین رکن هر جامعه فرهنگ است و این مهم باعث ارتقا جامعه در زمینه های مختلف است.
وی با بیان اینکه توسعه پایدار بدون توسعه فرهنگی امکان پذیر نیست تاکید کرد: همه باید پاسدار میراث گذشتگان باشیم و در این راستا از برنامه های فرهنگی حمایت خواهیم کرد.
رییس دانشگاه پیام نور شهرستان جوانرود نیز گفت: اهل قلم و فرهیختگان باید فکر ، اندیشه و آثار خود و بزرگان را مکتوب و منتشر کنند تا این آثار ماندگار شود.
مصطفی جوانرودی افزود: رمز ماندگاری در آینده و غنی سازی فرهنگ ، مکتوب کردن آثار بزرگان علمی و ادبی است و این اقدام مایه افتخار جامعه خواهد بود.
وی تصریح کرد: برای تولید آثار ادبی، علمی و هنری تلاش های خوبی صورت می گیرد اما اگر جامعه از نویسندگان حمایت مالی و معنوی انجام ندهد، توسعه فرهنگی ابتر می ماند.
نامق حسامی دهیار روستای صفی آباد جوانرود نیز اظهار داشت: این روستا به بلندای تاریخ، انسان های برجسته ای را در دامان خود پرورش داده که ملکه مرادویس ، جهان آرا خانم پاوه ای ، باوا کماله ، شیخ عثمان نقشبندی و میرزا عبدالقادر پاوه ای از جمله مفاخری هستند که افتخار ملت کرد هستند.
دیوان اشعار «ملک علیمراد ویس»، شاعر ناشناخته سدههای ۱۲ و ۱۳ هجری قمری برای نخستین بار در شهرستان جوانرود منتشر و روانه بازار نشر شد.
این کتاب توسط «غفار ابراهیمی» و «یاسین محمدی» از شهرستان جوانرود گردآوری و توسط انتشارات ماپریس این شهرستان منتشر شده است.
دیوان شعر ملک علی مراد ویس در ۱۰۵ صفحه تدوین و گردآوری و حدود ۷۰۰ بیت شعر را در خود جای داده است.
ملک علی مرادویس ادیب و فرهیخته شهرستان جوانرود که به ملک مرادویس جوانرودی و ملک صفی آبادی (روستای مجاور جوانرود) مشهور است. وی از ادیبان نامدار قرون ۱۲ و ۱۳ هجری قمری است که تحصیلات خود را در نزد عالم برجسته ملا «خدر رواری» به اتمام رسانده و بعدها به استاد شاعر بلندآوازه کرد، مولوی تایجوزی تبدیل می شود.
سال ۱۲۴۰ قمری بنا به دعوت امان الله خان والی کردستان، به آنجا سفر می کند و متولی امور آموزش مسجد دارالاحسان این شهر می شود و این مسجد اکنون ، مسجد جامع شهر سنندج است.
مهمترین و مشهورترین اثر شعری ملک علی مراد ویس ، کتاب شیرین و خسرو است که متاسفانه آثاری از وی هنوز به دست نیامده است.
نظر شما