بهرام امیراحمدیان روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار سیاسی ایرنا درباره تفاوت‌های طالبان قدیم و جدید تصریح کرد: در افغانستان دائما ناامنی وجود دارد و عده‌ای می‌روند و عده‌ای می‌آیند و مدام جابه جا می‌شوند. مردم افغانستان دیگر خسته و بی‌تفاوت شده‌اند، آنها می‌گویند به دولت مرکزی مالیات دهیم تا برای ما امنیت تامین کند ولی امنیتی وجود ندارد، بعد بازیگر جدیدی چون طالبان وارد صحنه می‌شود و می‌گوید که مالیات را به ما بدهید تا برای شما امنیت ایجاد کنیم ولی ناامنی ایجاد می‌کند.
تحلیلگر مسائل منطقه افزود: طالبان قلمرو تحت اشغال خود را با زور و سرنیزه حفظ می‌کند و کسی نمی‌تواند حرف بزند. مردم متفرق و خسته هستند. در هیچ جامعه‌ای پشت سر هم انقلاب نمی‌شود مگر آنکه کودتاها پشت سرهم باشد. در افغانستان جنگ همیشگی و صلح موقتی است و این مشکل همیشگی تاریخ افغانستان به بافت سنتی باز می‌گردد.
امیراحمدیان خاطرنشان کرد: مقاله‌ای از آندره روآ در کیهان در سال ۱۳۶۰ خواندم. آن زمان گفته بود که افغانستان هیچ‌گاه روی آرامش را نمی‌بیند. چون هر روستا و هر خانواده‌ای برای خود یک شاه دارد. آنها تا جامعه منسجم بوجود نیاورند نمی‌توانند به سمت یک جامعه دموکراتیک حرکت کنند.
وی افزود: کشورهایی که توانستند دولت- ملت تشکیل دهند، موفق بودند و کشورهایی که نتوانستند به این دلیل است که هرکدام از اجزای آن ادعاهایی دارند و هیچ‌کدام از ادعای خود کوتاه نمی‌آیند. این مساله در خیلی از مناطق خاورمیانه مصداق دارد و به محض اینکه زمانی که زور و قدرت برداشته شود، نیروهای خفته بیدار می‌شود.
امیراحمدیان درباره مباحث مطرح شده درباره سقوط کابل گفت: چنین اتفاقی بعید است زیرا جنگ شهری پیچیدگی‌های خاص خود را دارد. الان کابل پنج میلیون نفر جمعیت دارد و همین افراد جلوی طالبان می‌ایستند. زیرا می‌دانند اگر این شهر را از دست بدهند و آواره شوند، جایی ندارند بروند. مناطق دیگر ناامن هستند و فقط امکانات و دارایی‌های خود را نمی‌خواهند ترک کنند.
این کارشناس مسائل بین الملل در پاسخ به سوالی درباره علل ضعف دولت مرکزی افغانستان گفت: این دولت ضعیف کار نمی‌کند بلکه تبلیغات طرف دیگر زیاد است. افغانستان ۳۰۰ هزار نفر نیروهای مسلح دارد و خیلی از آنها در اطراف ادارات مرکزی و وزارتخانه‌ها مستقر هستند. آنها اجازه نخواهند داد و طالبان هم موفق نمی‌شود. طالبان به هرات آمده اما مزار شریف خیلی قدرتمند است. همه این مناطق زیرساخت‌های قدرتمندی دارند.
وی یادآور شد: اینکه طالبان به‌شکل چریکی بتواند شهری را بگیرد، بعید است. طالبان روستاها را می‌گیرند و با گرفتن این مناطق مردم فرار می‌کنند. زیرا نمی‌خواهند تحت سلطه و حاکمیت طالبان قرار گیرند. می‌گویند وقتی نمی‌توانیم ایستادگی کنیم بهتر است برویم و صحنه را خالی کنیم. بنابراین آنها حکومت طالبان را قبول ندارند.
امیراحمدیان در پاسخ به این پرسش که چرا دولت مرکزی نسبت به پیام‌های طالبان به کشورهای جهان برای صلح و مذاکره واکنش نشان نمی‌دهد؟ گفت: دولت مرکزی می‌گوید که همه اینها تبلیغات است. واقعیت این است که هر طرفی که به لحاظ رسانه‌های اجتماعی قوی‌تر باشد، آن طرف قوی‌تر است و اکنون همه روی طالبان تمرکز کرده‌اند.
این کارشناس سیاسی درباره تبعات قدرت گرفت طالبان، این گروه را به سیل بنیان‌کن تشبیه کرد و گفت:کشورهای غربی با این افغانستان قرارداد همکاری استراتژیک دارند و به این کشور کمک می‌کنند.
نظر شما