سال ۲۰۱۱ (۱۳۸۹) برای مردم تونس و کشورهایی همچون مصر، لیبی، بحرین و یمن سال مهمی بود، سالی که در آن "بهار عربی" و یا همان انقلاب به راه افتاد، اما طولی نکشید که کشورهای غربی و برخی کشورهای عربی با نفوذ در بین انقلابی های این کشورها، انقلاب آنها را به انحراف بردند و آنها را دوباره به دام خشونت و دیکتاتوری بازگرداند. در این سال سوریه نیز دچار آشوب شد، هرچند موضوع سوریه با دیگر کشورهای یاد شده تفاوت داشت، ولی اتفاقات روی داده نشان داد که مردم کشورهای عربی خواستار برقراری مردم سالاری در کشور خود هستند.
هرچند در سال ۲۰۱۱ (۱۳۸۹) دیکتاتورهایی همچون "زین العابدین بن علی" در تونس، "حسنی مبارک" در مصر، "معمر قذافی" در لیبی و "علی عبدالله صالح" در یمن با انقلاب های مردمی سرنگون شدند، ولی با انحراف این انقلاب ها که با دسیسه و نفوذ کشورهایی همچون، آمریکا، فرانسه، انگلیس، عربستان و امارات صورت گرفت، شاهد بودیم که حتی با سرنگونی سران این کشورها، تقریبا تمامی دستگاه های حکومتی آنها دست نخورده باقی ماند و در نتیجه شاهد هستیم که همان نظام های سابق با همان رویکردها مجددا در این کشورها فعال هستند.
"قیس سعید" رییس جمهور تونس یک شنبه این هفته در اقدامی ناگهانی، نخست وزیر این کشور را برکنار، پارلمان را تعلیق و مصونیت نمایندگان پارلمان این کشور را لغو کرد؛ اقدامی که با واکنش تند برخی محافل از جمله رئیس پارلمان این کشور همراه شد و "راشد الغنوشی" از این اقدام به عنوان کودتا علیه قانون اساسی تونس تعبیر کرد.
پایگاه خبری عربی ۲۱ نیز به نقل از منابع تونسی اعلام کرد که «"قیس سعید" رئیس جمهوری تونس پس از تصمیمات اخیرش در خصوص تعلیق پارلمان و دولت، به دنبال تعلیق قانون اساسی نیز هست و وی به زودی اقدامات دیگری نیز اتخاذ خواهد کرد که بسیار خطرناک است».
این منابع هشدار دادند که اقدامات آتی "قیس سعید"، رژیم دیکتاتوری را پس از کودتا علیه مشروعیت انتخابات، تقویت خواهد کرد.
اقدام اخیر رییس جمهور تونس همانگونه که با واکنش های داخلی همراه بود، واکنش های خارجی نیز داشت؛ "مجتهد"، افشاگر آل سعود، اعلام کرد که، اقدام ضدملی رییس جمهور تونس که همزمان با ناآرامی ها در این کشور رقم خورده، با حمایت "محمد بنسلمان" ولیعهد سعودی و "محمد بنزاید" ولیعهد امارات صورت گرفته و این دو نفر نقش مستقیمی در التهابات تونس داشته اند.
"راشد الغنوشی" رئیس پارلمان تونس و رئیس جنبش النهضه نیز در مصاحبه با تلویزیون ترکیه با تاکید بر این که رسانه های امارات (به نمایندگی از دولت ابوظبی) پشت حوادث تونس و هدف قرار دادن جنبش النهضه قرار دارد، تصریح کرد که «نهاد نظامی از نهاد سیاسی جداست و به نفع آن نیست که در مسائل سیاسی دخالت کند. تصمیمات قیس سعید، رئیس جمهوری تونس در خدمت به دموکراسی نیست، بلکه نشان دهنده عطش برای سیطره بر نهادهای کشور است و اظهارات وی درباره مشورت با النهضه نیز صحیح نمی باشد. ما در دفتر النهضه نشستی را برگزار و کودتای "قیس سعید" را محکوم کردیم و از او خواستیم تا در تصمیماتش بازنگری کند».
رئیس پارلمان تونس با بیان این که، آنچه در تونس رخ داد کودتا علیه مشروعیت و انقلاب و قانون اساسی بود، تاکید کرد که «متأسفانه این کودتا از سوی یک حاکم متخصص در زمینه قانون اساسی صورت گرفته است».
الغنوشی گفت که از دقایق اول موضع ما درباره مخالفت با کودتا واضح بود و اقدامات اتخاذ شده نشان دهنده نظام دیکتاتوری است و تصمیمات "قیس سعید" هیچ خیر و خوبی برای کشور ندارد.
۶۴ سال دیکتاتوری در تونس
"حبیب بورقیبه" اولین رییس جمهور تونس پس از استقلال این کشور از فرانسه استعمارگر بود که در سال های ۱۹۵۷ تا ۱۹۸۷ به مدت ۳۰ سال در این منصب قرار داشت. ویژگی مهم بورقیبه به غیر از دیکتاتوری و تلاش برای حفظ قدرت شخصی، ضدیت عمیق با دیانت و در عین حال غربزدگی شدید همانند "رضاخان میرپنج" در ایران بود، تا حدی که وی در مساله کشف حجاب، شخصا با دست خود روسری و حجاب از سر برخی از زنان بر می داشت. بورقیبه تا سال ۱۹۸۷ رییس جمهور تونس بود که توسط "زین العابدین بن علی" نخست وزیر تونس کنار زده شد.
بن علی نیز که سلف بورقیبه بود با ادامه راه او از سال ۱۹۸۷ تا ۲۰۱۱ به مدت ۲۳ سال بر تونس حکومت کرد، ولی مردم این کشور که از اقدامات و خشونت های رژیم "بن علی" به سطوح آمده بودند در اواخر آذر ماه ۱۳۸۹ (۲۰۱۱) علیه او انقلاب کردند و او به عربستان سعودی به عنوان یکی از حامیان خود فرار کرد.
با فرار بن علی از تونس و پیروزی مردم این کشور، همگان فکر می کردند که دوران بن علی و بورقیبه در تونس پایان یافته، ولی به اعتقاد کارشناسان مسائل منطقه، ادامه فعالیت نهادها و ارگان های تونس بدون تغییر و با همان رویکردهای قبلی، به سرعت انقلاب مردم این کشور را به انحراف برد که یکی از نشانه های آن اقدام اخیر "قیس سعید" رییس جمهور تونس علیه دموکراسی در این کشور می باشد که تونسی ها نام دیکتاتوری بر آن نهاده اند.
نظر شما