خبرگزاری ایلنا به گفت وگو با محمدرضا طلایی رییس کمیسیون فناوری اطلاعات و ارتباطات اتاق بازرگانی ایران پرداخت و آورد: دنیا از فناوری اطلاعات برای توسعه کسب و کار و به عنوان موتور متحرک اقتصاد استفاده می‌کند و تاثیر دنیای فناوری اطلاعات در حوزه‌های مختلف اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی بر کسی پوشیده نیست. با ایجاد محدودیت نه تنها کسب و کارهای اینترنتی و کسب و کارهای کوچک و متوسطی که بر پایه فناوری اطلاعات کار می‌کنند آسیب می‌بینند، بلکه به سایر رشته‌های تجاری و اقتصادی هم آسیب می‌زند.
شاهد این موضوع هستیم که کسب‌وکارهای کوچکی در رشته‌های مختلف به وجود آمده و از ابزار فناوری برای معرفی ظرفیت‌های خود استفاده می‌کنند. فعالین اقتصادی، تجار، بازرگانان، تولیدکنندگان و صادرکنندگان و همچنین اعضای اتاق بازرگانی در سراسر کشور از این ابزار استفاده می‌کنند تا ظرفیت‌های تولیدی و صادراتی خود را به دنیا معرفی کنند. چراکه ما برخلاف دیگر کشورها ابزار دیگری جز فضای مجازی و حضور در نمایشگاه‌های تجاری نداریم. اگر این محدودیت اعمال شود، دیگر ابزاری وجود نخواهد داشت.
تهیه‌کنندگان این طرح عنوان می‌کنند که پلتفرم‌های داخلی برای جایگزینی وجود دارد. اما سوال این است که آیا همه خارجی‌ها هم از این پلتفرم‌ها استفاده می‌کنند تا تجار و بازرگانان برای معرفی ظرفیت‌های بتوانند از آن استفاده کنند؟ دست‌اندرکاران این طرح باید پاسخگو باشند که این کار چه آسیب‌هایی می‌زنند. بدون مطالعه و به صورت تک بعدی به این موضوع پرداخته‌اند که شبکه‌های اجتماعی به فرهنگ این کشور آسیب می‌زند. در صورتی که اینها همه ابزار هستند و اتفاقا تولید محتوای دیجیتال به عهده کمیسیون فرهنگی مجلس و متولیان فرهنگ کشور است که سالیان سال در مورد تولید محتوای ایرانی اسلامی کوتاهی کرده و به بخش خصوصی در این بخش کمک نکردند، برنامه و رغبتی هم نداشتند.
حالا می‌گویند باید صورت مسئله را پاک کنیم چون فضای مجازی فرهنگ خارجی را به کشور وارد می‌کند. دانش، علم و فناوری در این فضا منتقل می‌شود. اگر یک صفحه در اینستاگرام ۵۰ هزار فالور داشته باشد، به این معنا است که صاحب آن صفحه می‌تواند یک کسب وکار داشته باشد و درآمدی برای خود ایجاد کند. شبکه‌های دیگر اجتماعی مانند فیس بوک، تلگرام، یوتیوب و... نیز ابزارهایی هستند که می‌توان در آنها ظرفیت‌های مختلف کشور در حوزه‌های مختلف فرهنگی، اجتماعی، مذهبی و اقتصادی به همه دنیا معرفی کرد.
کسانی که در این حوزه سرمایه‌گذاری می‌کنند نباید به دنبال این باشند که رقبای خارجی خود را حذف کنند. امروز کلاب هاوس که در ایران بسیار جدید است، مجرایی شده تا همه برای ایراد نظرات خود استفاده می‌کنند. چرا ما قبل از این مجموعه‌های مشابه را به وجود نیاورده‌ایم؟ وی با اشاره به تاثیر این موضوع بر صادرات غیرنفتی کشور گفت: همه این شبکه‌ها ابزار هستند و با آنها انتقال دانش رخ می‌دهد. پیام‌رسان‌ها یا شبکه‌های اجتماعی که امروز به صورت میلیاردی یا چند صد میلیونی کاربر دارند، ابزار مناسبی برای توسعه اقتصاد کشور هستند. دوستان تعهد می‌کنند که در صورت اجرا کردن این طرح به توسعه و صادرات غیرنفتی آسیبی وارد نمی‌شود؟ از طرف دیگر چرا این موضوعات با بخش خصوصی مطرح نشده است؟ چرا مردم اقناع نشدند؟ چنین طرحی با این فوریت در مجلس پیگیری شده و مشمول اصل ۸۵ می‌شود؟ این محدودیت دیوار کشیدن به دور خودمان است، با آن به خود آسیب زده و خود را تحریم می‌کنیم. در نهایت هم بیشترین آسیب به اقتصاد کشور وارد می‌شود.
رییس کمیسیون فناوری اطلاعات و ارتباطات اتاق بازرگانی ایران بیان کرد: نمی‌توان امروز گفت که ما به فناوری اطلاعات و فضای مجازی وابسته نیستیم چون تاثیر آن را در بخش‌های مختلف فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی کشور شاهد هستیم. مگر می‌شود ما از اقتصاد دیجیتال صحبت کنیم بدون اینکه با دنیا در ارتباط باشیم؟ وی با اشاره به مشکلات اقتصادی موجود گفت: برای اقتصاد کشور در حال حاضر رمقی باقی نمانده و مشکلات فراوانی دارد، بخش دیجیتال اقتصاد را با هم با این تصویب حذف می‌کنند. مگر اقتصاد دیجیتال مفهوم و معنای دیگری دارد؟ آیا باید برای هر مسئله‌ای دور خودمان دیوار بکشیم؟ شاهد دیگر این موضوع هم مسئله خودرو است. ما واردات خودرو را به کشور ممنوع کردیم و اجازه دادیم چند خودروساز بی‌کیفیت‌ترین خودروها را در کشور تولید کنند نتیجه آن را هم شاهد هستیم.
ما در آینده‌ای نزدیک صنعت بلاک چین را خواهیم داشت، باید برای اسناد تجاری با دنیای بیرون از ایران ارتباط برقرار شود. این کار دیوار کشیدن دور خودمان است. وی در پایان خاطرنشان ساخت: امیدوارم که طراحان این طرح نگاهی به عملکرد فرهنگی خود داشته باشند و ببینند که در طی سال‌های گذشته چه برنامه‌های فرهنگی را داشتند. امیدوارم این مجموعه‌ها دوراندیشی به دست بیاورند و از تصویب این طرح جلوگیری کنند.
نظر شما