در ادامه یادداشت دهم مرداد ۱۴۰۰ روزنامه ایران به قلم کامران ندری استاد اقتصاد دانشگاه امام صادق(ع) می خوانیم: در پاسخ به این سؤال که تقویت پول ملی چگونه ممکن میشود نکته مهمی که وجود دارد و باید شفاف شود این است که منظور از ارزش پول ملی چیست. بدین معنا که آیا قیمت کالا و خدماتی که در داخل کشور است براساس واحد پول ملی ارزشگذاری میشود یا اینکه با واحد پول ملی چه اندازه کالا و خدمات را میتوان خریداری کرد که در اینجا مسأله تورم مطرح میشود. هر چه قدر قیمت کالا و خدمات در داخل کشور افزایش پیدا میکند یعنی ما با قدرت کمتری کالا و خدمات داخلی را میتوانیم عرضه کنیم. طرف دیگر ماجرا این است که گاهی ارزش پول داخلی را در مقابل پول خارجی مدنظر قرار میدهیم. یعنی اینکه با هر ریال چه مقدار پول خارجی میتوانیم داشته باشیم که این پول خارجی میتواند دلار، یورو یا هر واحد دیگری باشد.
این دو مسأله در ارتباط با ارزش پول ملی کمی فرق میکند. ارزش پول داخلی در مقابل ارزهای خارجی به میزان تقاضا برای عرضه خارجی در داخل بستگی دارد. اگر ورود ارز خارجی به داخل کشور بیشتر از خروج آن باشد این چگونگی را تقویت میکند اما اگر برعکس باشد یعنی اینکه ما واردات بسیار زیادی داریم و به ارز خارجی نیاز داریم و ارز خارجی که الان در داخل کشور موجود است به سمت واردات میرود و درحال خارج شدن است. از طرف دیگر هم صادرات قابل ملاحظهای نداریم بنابراین ورود ارز خارجی هم به داخل کشور محدود میشود. این امر باعث میشود که ارزش پول ملی در مقابل ارزهای خارجی کاهش پیدا بکند.
بهدلیل اعمال تحریمها ورود ارز خارجی به داخل کشور کم شده است که البته واردات را هم محدود کردهایم اما همان حداقل وارداتی را که در داخل نیاز داریم نمیتوانیم با ارزی که از صادرات غیر نفتی تأمین میشود خریداری کنیم. این موضوع سبب شده که در دو ، سه سال گذشته ارزش پول ملی در مقابل ارزهای خارجی کاهش پیدا کند که البته میتواند نتیجه تورمی در داخل داشته است. چون ورودی کالاهایی که از خارج وارد میکنیم مواد اولیه و کالاهای واسطهای است که هزینه واردات آنها موجب یک تورم ناشی از فشار هزینه بهوجود میآید که البته آثار روانی هم در اقتصاد ایجاد میکند یعنی وقتی نرخ ارز افزایش پیدا میکند مردم دچار هیجانات روانی میشوند و تورم به وجود میآید که باعث تشدید شرایط تورم در داخل کشور میشود که بهعنوان عوامل بیرونی بر اقتصاد تأثیر میگذارد اما عوامل درونی هم وجود دارد که ارزش پول ملی را در مقابل کالا و خدماتی که در داخل ایجاد میشود، تعیین میکند.
فرض کنید کشور هیچ نیازی به واردات ندارد و نیازی به ارز خارجی برای وارد کردن کالا و خدمات هم نداشته بنابراین ارزش پول داخلی در مقابل پول خارجی ثابت بود باز هم این عوامل داخلی هستند که باعث میشوند ارزش پول ملی در مقابل کالا و خدماتی که خریداری میکنیم کاهش پیدا کند. در واقع مهمترین عاملی که باعث میشود پول ملی کاهش پیدا کند رشد نقدینگی است یعنی همان خلق پول ملی. اگر این خلق پول در اقتصاد بیش از اندازه و به شکلی نامتعادل انجام شود این باعث میشود که ارزش پول ملی و قدرت خرید ریال کاهش پیدا کند؛ یعنی آنهایی که ریال در دست دارند ضرر میکنند و آنهایی که ریال نگه نمیدارند و ارزش داراییهای آنها با سرمایههای دیگری است مانند مسکن، ماشین یا حتی داراییهای مالی غیر از ریال خریداری کردهاند در شرایط تورمی میتوانند ارزشی را که حفظ کردند، بهتر نگه دارند. این افراد در مقایسه با کسانی که پساندازشان را به شکل ریالی حفظ کردهاند کمتر متضرر میشوند.
نظر شما