به گزارش خبرگزاری فرانسه، آسیه محمد فقط وقتی دو سال داشت که حین عبور از خط راه آهن در نزدیک محل سکونتش در کنیا با قطار تصادف کرد و دو پا و چند انگشت خود را از دست داد.
هفت سال بعد او پدر و مادرش را از دست داد و یتیم شد.
این ورزشکار به جای این که زیر فشار چنین سختی هایی مچاله شود به یک ورزشکار معلول جسمی فوق العاده تبدیل شد و اکنون اولین قایقران زن کنیایی در رشته روئینگ است که به افتتاحیه بازی های پارالمپیک که شهریور در توکیو برگزار می شود، راه یافته است.
او می گوید: به عنوان یک فرد معلول و ناتوان جسمی ۷۰ کیلو وزن داشتم که باعث نگرانی نزدیکانم شده بود. آنها به من توصیه می کردند با پیوستن به یک رشته ورزشی، وزن خود را کاهش دهم و تناسب اندامم را حفظ کنم.
تنها ورزش هایی که در آن زمان در شهر محل سکونت آسیه محمد در شهر مومباسا واقع در ساحل شرقی کنیا وجود داشت قایقرانی، بدمینتون و تنیس ویلچرسواران بود.
این ورزشکار زن توانست در رقابت در همه این سه رشته ورزشی و نیز مسابقات دو مارتن ویلچرسواران مدال کسب کند. اما در نهایت، او که از هر دو پا قطع عضو شده بود تصمیم گرفت بر روی ورزش قایقرانی در رشته روئینگ متمرکز شود و اکنون در رده بندی قایقرانی تک نفره PR۱ در مسابقات توکیو رقابت می کند.
روئینگ نوعی قایقرانی و یک رشتهٔ ورزش است که در آن ورزشکاران بر روی یک قایق با استفاده از پارو در رودخانه، دریاچه یا دریا به رقابت با یکدیگر میپردازند.
وی می گوید: متوجه شدم که علاقه بیشتری به روئینگ دارم زیرا فضای دوستانه تری دارد و تصمیم گرفتم این ورزش را انجام دهم تا این که صلاحیت شرکت در مسابقات پارا المپیک را کسب کردم. بلافاصله تصمیم گرفتم تدریس را به طور کامل کنار بگذارم و تمام وقت، مشغول انجام تمرین های ورزشی به ویژه روئینگ شدم.
این ورزشکار همچنین توانست به عنوان اولین رویداد بین المللی در مسابقات پاراروئینگ ایتالیا در مه ۲۰۱۹ شرکت کند.
به گفته جاشوا کنداگُر مربی آسیه- که او را در مسابقات پارالمپیک ترکیو همراهی می کند-، وی در این مسابقات در رتبه دوم از آخر قرار گرفت اما علاقه شدیدش به روئینگ، تیم مربیان حاضر در مسابقات ایتالیا را تحت تاثیر قرارداد و آنها تایید کردند که طولی نخواهد کشید که این ورزشکار می تواند در مسابقات جهانی از جمله پاراالمپیک شرکت کند.
وی سرانجام در مسابقات پیش از پاراالمپیک آفریقا که اکتبر ۲۰۱۹ در تونس برگزار شد، هفت رقیب خود را که فقط از بازو استفاده می کردند شکست داد و توانست جایگاه خود را در قایقرانی تک نفره زنان PR۱ در مسابقات توکیو رزرو کند. اما قایقرانی برای این زن ورزشکار که باید از پس بسیاری از عوامل ناامید کننده برای یک زن معلول جسمانی در ورزش فائق آید، از جمله فقدان حمایت مالی و یا حمایت و پشتیبانی از سوی مقامات کنفدراسیون کنیا کار چندان آسانی نبوده است.
درخواست او از مقامات فدراسیون قایقرانی کنیا برای تامین تجهیزات لازم بی نتیجه ماند و حتی او مجبور شد برای رقابت در تونس از رقبای مرد خود تجهیزات مناسب قایقرانی را قرض بگیرد.
این ورزشکار می گوید وقتی فدراسیون قایقرانی و کمیته ملی پاراالمپیک کنیا به من گفتند که به دلیل کمبود بودجه از هیچ قایقرانی حمایت نمی کنند بسیار ناراحت شدم. این در حالی بود که همکاران مرد من حمایت مالی کاملی را از کمیته ملی المپیک کنیا (NOCK) دریافت کردند.
خانواده و دوستانش مجبور شدند پول بلیط هواپیمای او به تونس را جمع آوری کند اما او به عنوان تنها قایقران کنیایی حاضر در این مسابقات با صعود به بازی های پاراالمپیک این محبت آنها را جبران کرد.
آسیه محمد می گوید پس از مسابقات، به عنوان جایزه دو قایق از طرف فدراسیون بین المللی قایقرانی به من اختصاص یافت که یکی برای تمرین و دیگری برای شرکت در مسابقات پاراالمپیک بود اما هنوز این جوایز را دریافت نکرده است.
با این حال وی می گوید عزم خود را جزم کرده تا مشکلات را پشت سر بگذارد.
او می گوید ناامید نمی شود و بسیار واقع بین است و تا کسب مدال المپیک در قایقرانی دست از تلاش بر نخواهد داشت.
نظر شما