بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک در پارک ملی تندوره مهار شد

تورج همتی روز سه‌شنبه در گفتگو با خبرنگار ایرنا افزود: اداره کل دامپزشکی استان در بررسی نمونه‌های ارسالی جواب آزمایش از آنها را مشکوک به طاعون نشخوارکنندگان کوچک اعلام کرد اما شواهد و علایم گویای شیوع این بیماری در پارک ملی تندوره بود.

وی با بیان اینکه اگر در انتظار اعتبارات دولتی می‌ماندیم اکنون بخش عمده‌ای از گونه‌های ارزشمند کل و بز، قوچ و میش در منطقه نابود شده بودند، ادامه داد: تلاش خستگی ناپذیر محیط بانان برای مقابله با این بیماری و انجام اقداماتی مانند احداث آبشخورهای جدید، بازسازی آبشخورها، ضدعفونی آبشخورها و منابع آب و جمع کردن سریع لاشه تلفات موجب کنترل شیوع بیماری شد و مواردی از ابتلای جدید به بیماری مشاهده نشد.

مدیرکل محیط زیست خراسان رضوی گفت: پایش‌های مستمر در منطقه همچنان ادامه دارد و چهار آبشخور جدید در منطقه احداث شده است.

وی افزود: با توجه به تب زیاد گونه مبتلا به این بیماری، نیاز به آب بسیار زیاد است و بسیاری از لاشه حیوانات تلف شده در نزدیکی آبشخورها بود و از طریق همین لاشه ها نیز بیماری به سایر گونه‌ها منتقل می‌شد.

همتی مجموع تلفات طی مدت شیوع بیماری از نهم مرداد ماه جاری تاکنون را ۲۴ راس بز اعلام کرد و ادامه داد: به همت دامپزشکی استان، با توجه به اینکه این بیماری از دام اهلی به وحشی سرایت می‌کند، تمامی دامهای منطقه واکسینه شدند و هم اکنون بیماری در منطقه تحت کنترل درآمده است.

طاعون نشخوارکنندگان کوچک یک بیماری ویروسی بسیار واگیر گوسفند و بز است، این بیماری در آفریقا، هند، خاورمیانه و ایران شیوع دارد و به آن طاعون بزی هم می‌گویند و قابل سرایت از دام اهلی به حیوانات وحشی نیز هست و در مکان‌هایی مشاهده می‌شود که دامهای اهلی در تماس با حیوانات وحشی هستند یا از آبشخورهای مشترک استفاده می‌کنند.

بیماری PPR جزو فهرست بیماری‌های مهم در سازمان جهانی دام (OIE) است و کشورها موظف هستند در صورت وقوع، بیماری را به این سازمان گزارش کنند. این بیماری با شروع ناگهانی تب، ریزش ترشحات از چشم و بینی، زخم دهان، تنگی نفس، اسهال بدبو و سرفه بروز می‌کند و دام مبتلا به شدت لاغر شده و تلف می‌شود. ترشحات چشم، بینی، آب دهان و مدفوع حاوی مقادیر زیادی از ویروس این بیماری است و شیر حیوان نیز حاوی ویروس است.

پارک ملی ۷۳ هزار و ۴۳۵ هکتاری "تندوره" به عنوان یکی از بهترین زیستگاههای وحوش در ایران به ویژه "قوچ و میش اوریال" در محدوده شهرستان درگز قرار دارد. پنج گونه از هفت‌ گونه گربه‌سانان ایران یعنی "پلنگ ایرانی، گربه جنگلی، گربه دشتی، گربه پالاس و سیاه‌گوش اورآسیا" در همین منطقه از درگز زیست می‌کنند.

درگز در ۲۵۴ کیلومتری شمال مشهد واقع است.