به گزارش خبرنگار دانشگاه وآموزش ایرنا، فریده گلبو روز جمعه در مراسم خاکسپاری همسرش مرحوم پرفسور پرویز کردوانی در قطعه نام آوران بهشت زهرا (س) تهران، گفت: به عنوان کسی که ۵۴ سال از نزدیک با او زندگی کرده، شاهد فعالیت عاشقانه وی در زمینه جغرافیا، کویر و محیط زیست کشور بوده‌ام.
همسر مرحوم کردوانی بیان کرد: اگر تمام صحبت‌های او از ۴۰ تا ۵۰ سال پیش درباره محیط زیست و مناطق کویری کشور اجرا می‌شد شاید الان وضعیت بهتری در محیط زیست داشتیم و وضعیت خوزستان این گونه نبود. او ۴۰ سال پیش در بخش‌هایی از کتاب‌های خود به غارت آب اشاره کرده است.
گلبو با اشاره به اینکه مرحوم کردوانی از کسانی بود که با سندیت بیان کرد که احیای واقعی و طبیعی دریاچه ارومیه امکان پذیر نیست مگر اتفاق نادری بیفتد، گفت: او یکی از دلایل آن را حفر چاه‌های زیاد در اطراف دریاچه می‌دانست. همچنین مرحوم کردوانی از جمله افرادی بود که مخالف مالچ پاشی بر روی مناطق کویری بود عملی باعث مصرف زیاد آب، بوی نامطلوب و ماندگاری کمی می‌شود. او در مقابل ریگ پاشی را مطرح کرده بود.
وی افزود: دستاوردهای مرحوم کردوانی درباره کویر و جغرافیا بسیار زیاد است و قابل بیان در چند سطر نیست. او کتاب‌های بسیاری تالیف کرده و دانشجویان بسیار زیادی نیز تربیت کرده است.
گلبو که نویسنده ۲۲ کتاب است، یادآور شد: به هر حال دریغ و افسوس که عمر همین است و هیچ کسی به این دنیا نمی‌آید که ماندگار باشد، نه چنگیز به آب حیات رسید و نه اسکندر، به ناچار باید به مرگ تسلیم شد.
اولویت زندگی پدرم کار بود
همچنین علی کردوانی فرزند مرحوم کردوانی نیز به خبرنگار ایرنا گفت: تنها چیزی که دراین شرایط می توانم بگوییم این است که همیشه پدرم، من را یاد نظم و انضباط و پشتکار می‌اندازد.
فرزند مرحوم کردوانی، افزود: پدرم واقعا به مادیات وابسته نبود و حرص مالی نداشت و زیاده خواه نبود.
وی بیان کرد: اولویت زندگی پدرم کار بود حتی خانواده، شخصیت، همه چیزش به کارش مربوط می‌شد، در اواخر عمر به دلیل بیماری که نمی‌توانست کار کند واقعا رنج می‌کشید.
به گزارش ایرنا، پرفسور پرویز کردوانی دارنده نشان درجه یک دانش و چهره ماندگار که به «پدر علم کویرشناسی ایران» شهرت دارند، در سن ۹۰ سالگی به دلیل ابتلا به سرطان مغز استخوان دارفانی را وداع گفت.
وی در سال ۱۳۱۰ در گرمسار متولد شد، پدرش حسین علی بلوکباشی از ملاکان منطقه بود.
پرفسور کردوانی تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در گرمسار گذراند و پس از اخذ مدرک دیپلم از مدرسه رازی (فرانسوی) در تهران برای ادامه تحصیل در رشته عمران کویر به آلمان عزیمت نمود.
در سال ۱۳۴۵ موفق به اخذ مدرک دکترا با بالاترین امتیاز شد و پس از بازگشت از آلمان در دانشکده کشاورزی ارومیه به فعالیت پرداخت. او سپس به دانشگاه تهران رفت و از سال ۱۳۴۸ در این دانشگاه مشغول تدریس شد.
وی مدیرکل دفتر مطالعات آموزشی دانشگاه تهران را در بین سالهای ۱۳۴۸تا ۱۳۵۴ برعهده داشت و بنیانگذار و رییس مرکز تحقیقات مناطق کویری و بیابانی ایران (۱۳۵۴ تا ۱۳۵۸) بود.
زنده یاد پرویز کردوانی مطالعات میدانی فراوانی در مناطق کویری و بیابانی ایران از خود به جای گذاشت و خدمات او نقش مهمی در پیشبرد علم کویر شناسی و مقابله با خشکسالی داشت. وی استاد نمونه دانشگاه تهران بود و جایزه مهرگان علم به خاطر تالیف بهترین کتاب سال در زمینه محیط زیست را کسب نمود.
عضویت در بنیاد مطالعات آسیای شبکه آب خاورمیانه، عضو هیات امنای صلح سبز، رئیس کمیته بیابان‌زدایی انجمن متخصصان محیط زیست ایران و بیش از ۲۰ کتاب دانشگاهی و ده‌ها مقاله علمی به زبان های فارسی، انگلیسی و آلمانی ثمرات عمر گرانبهای ایشان بود. علاوه بر سخنرانی های متعدد در جوامع علمی بین المللی، بارها از تلاش‌های این چهره ماندگار در ایران و دیگر کشورها تجلیل به عمل آمد و مجسمه ایشان در زادگاهش گرمسار و تفرجگاهی به نام پرویز کردوانی در جاده گرمسار، تجلیلی به پاس یک عمر تلاش بی دریغ پدر علم کویر شناسی ایران است.
فقدان این چهره ارزشمند علمی که در همه دوران زندگی پر ثمرش، قلبش برای آبادانی ایران و پیشرفت های علمی می تپید ضایعه ای جبران ناپذیر است.
نظر شما