به گزارش ایرنا، رسانه‌ها جمعه شب از درگذشت عبدالعزیز بوتفلیقه رییس جمهوری سابق الجزایر خبر دادند؛ او که هفتمین رییس جمهوری از زمان استقلال الجزایر از کشور فرانسه در سال ۱۹۶۲ بود، از ۲۷ آوریل ۱۹۹۹ تا دوم آوریل ۲۰۱۹ به عنوان رییس جمهوری، زمام امور را در دست داشت و تا آخرین لحظه برای ماندن در قدرت تلاش کرد.
روزنامه "الساعه" که اخبار جهان عرب را پوشش می دهد، روز شنبه نوشت بوتفلیقه از زمان استعفای خود در مکان اقامت پزشکی‌اش در «زرالدا» واقع در حومه غربی الجزایر دور از چشم دیگران و در انزوا به سر می برد.
تلویزیون خصوصی الحیات زمان مرگ بوتفلیقه را ساعت ۲۲ جمعه اعلام کرد.
از انقلابی‌گری تا ریاست جمهوری
پایگاه خبری «مصراوی» مصر در گزارشی با عنوان «بوتفلیقه، طولانی‌ترین دوره ریاست جمهوری را در اختیار داشت » نوشته بوتفلیقه یکی از مبارزان انقلاب آزادیبخش الجزایر محسوب می‌شود. او دو بار و در سال‌های ۱۹۵۸ و ۱۹۶۰ ناظر عمومی دولت پنجم الجزایر بود.
بوتفلیقه در جنگ الجزایر که از آن به عنوانِ «جنگ استقلال الجزایر» و «جنگ آزادیبخش میهنی» یاد می‌کنند و از ۱۹۵۴ تا ۱۹۶۲ طول کشید به عضویت «جبهه آزادیبخش میهنی» درآمد.
او عضو «گروه وجده» بود؛ بیشتر اعضای این گروه را الجزایری‌های ساکن مراکش تشکیل می‌دادند که یا از طبقه متوسط و یا از خانواده‌های زمین‌دار برخاسته بودند. بسیاری از آنان دانشجو و کارمند بودند. گروه وجده از همان آغاز شورش در ۱۹۵۴ سازمان‌یافته‌ترین، مسلح‌ترین و سیاسی‌ترین شاخه جبهه آزادی‌بخشِ میهنی بود و از پشت مرز الجزایر و مراکش به سازماندهی جنگ می‌پرداخت. جنگ در خاک الجزایر روی داد، اما به سبب حضور الجزایری‌ها در فرانسه به این کشور نیز سرایت کرد.
بوتفلیقه از مقامات سیاسی جبهه و از افراد نزدیک به «هواری بومدین» در دوران جنگ استقلال الجزایر بود. با استقلال الجزایر در ۱۹۶۲ و با روی کار آمدن «احمد بن بلّا» در ۱۹۶۲ به وزارت ورزش، جوانان و گردشگری منصوب شد و سال بعد با به قدرت رسیدن احمد بن بلا به وزارت امور خارجه رسید و به یکی از سخنگویان مهم جنبش عدم تعهد تبدیل شد.
او در ۱۹۶۵ در کودتای سرهنگ هواری بومدین برضد بن بلّا شرکت کرد و توانست تا سال ۱۹۷۹ در مقام وزیر امور خارجه باقی بماند. بوتفلیقه از دستیاران آن کودتا بود.
بوتفلیقه در پست وزیر خارجه سیاست عدم تعهد الجزایر و حمایت از جنبش‌های انقلابی را ادامه داد و به قهرمان حمایت از حقوق کشورهای توسعه نیافته بدل شد. این نقش او به‌ویژه در نشست فوق‌العاده مجمع عمومی سازمان ملل در مورد روابط شمال-جنوب در سال ۱۹۷۴ به چشم آمد که او ریاست آن را برعهده داشت.
با مرگ بومدین در دسامبر ۱۹۷۸ بیشتر ناظران، بوتفلیقه را جایگزین احتمالی او می‌دانستند، اما ارتش و جبهه آزادیبخش میهنی بر روی شاذلی بن جدید توافق کردند و آنگاه جایگاه بوتفلیقه در حد مشاور رئیس‌جمهور تنزل کرد.
او در ۱۹۷۹ وزیر مشاور رئیس جمهوری شد. در ۱۹۸۱ او از کمیته مرکزی و شورای سیاسی جبهه آزادیبخش میهنی اخراج شد و از سال بعد به تبعید خودخواسته رفت. در حالیکه در ۱۹۸۳ به فساد مالی و اختلاس نیز متهم شد.
بازگشت او به الجزایر در ۱۹۸۷ به تلاش برای آشتی در جبهه آزادیبخش میهنی تعبیر شد و سال ۱۹۸۹ در سومین کنگره فوق‌العاده جبهه آزادیبخش میهنی پس از تظاهرات اکتبر ۱۹۸۸ دوباره به عضویت کمیته مرکزی حزب درآمد.
در پی تظاهرات اکتبر ۱۹۸۸ در چند شهر الجزایر دوباره به عضویت کمیته مرکزی انتخاب شد. در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۹۹۹ به عنوان نامزد مستقل شرکت کرد و در همان دور اول با کسب ۷۳.۸ درصد آرا انتخاب شد.
او در انتخابات ۲۰۰۴ نیز دوباره به عنوان نامزد مستقل شرکت کرد و با ۸۵ درصد آرا پیروز شد. در انتخابات ۲۰۰۹ با ۹۰.۲ درصد آرا برای سومین بار و در انتخابات ۲۰۱۴ با ۸۱.۵ درصد آرا برای چهارمین بار به ریاست جمهوری الجزایر انتخاب شد. در سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۴ به عنوان نامزد جبهه آزادیبخش میهنی در انتخابات شرکت کرد. او از سال ۲۰۰۳ منصب وزارت دفاع را نیز بر عهده داشت .
رئیس جمهوری اسبق الجزایر در سال ۲۰۱۳ بر اثر سکته مغزی رنجور و کم و بیش زمین‌گیر شد. او در سال ۲۰۱۴ بی‌آنکه در کارزار انتخاباتی شرکت کند، برنده انتخابات شد، اما مردم همان زمان گفتند که این انتخابات ساختگی است .
بوتفلیقه که پس از سکته مغزی از شرایط جسمانی خوبی برخوردار نبود، در سال ۲۰۱۹ برای پنجمین بار نامزد انتخابات ریاست جمهوری شد. در پی چند هفته اعتراض‌های عمومی در الجزایر، سرانجام او اعلام کرد که از نامزدی در انتخابات کنار کشیده است.
در دوم آوریل سال ۲۰۱۹ و در پی هفته‌ها اعتراضات مردمی و درخواست ارتش برای برکناری او به علت ناتوانی، بوتفلیقه از سمت خود استعفا داد.
فرانس ۲۴ نوشت: تاریخ به یاد خواهد آورد که او(بوتفلیقه) با رسیدن به ریاست جمهوری موفق شد به جنگ داخلی خونین خاتمه دهد اما تا زمانی که مجبور به کناره گیری نشد، قدرت را حفظ کرد.
نظر شما