میثم معافی روز یکشنبه در گفت و گو با ایرنا افزود: دستاوردهای عضویت دایم ایران در سازمان همکاری های شانگهای بی‌نظیر بوده و این موفقیت حاصل دیپلماسی فعال جمهوری اسلامی ایران در منطقه است.
وی خاطر نشان کرد: با ارزیابی‌های دقیق از وضعیت اقتصادی کشورهای عضو و همکاری‌های دوجانبه و چندجانبه ایران با کشورهای عضو همکاری شانگهای، حداکثر تا ۲ سال آینده تاثیر اقتصادی حضور دایمی ایران در این سازمان برای مردم ملموس خواهد شد.
استاد رشته علوم سیاسی دانشگاه مازندران با بیان اینکه کشورهای عضو دایم سازمان همکاری‌های شانگهای به دلیل برخورداری از منابع عظیم نفت و گاز و همچنین فرهنگ غنی در قلب زمین قرار دارند، گفت: جمهوری اسلامی ایران برای پیشبرد اهداف سیاسی و اقتصادی و رفع مشکلات کشور نیازمند عضویت دایم در سازمان همکاری‌های شانگهای بود.
در ۲۶ شهریور ۱۴۰۰، در پایان بیست و یکمین نشست سران سازمان شانگهای که در دوشنبه پایتخت تاجیکستان برگزار شد، سران ۸ کشور عضو اصلی سازمان، نظر موافق خود را با تبدیل عضویت جمهوری اسلامی ایران از عضو ناظر به عضو اصلی اعلام و اسناد مربوط به آن را امضا کردند. بر این اساس فرآیند فنی تبدیل عضویت ایران به عنوان یکی از اعضای اصلی سازمان آغاز شده و کشورمان از این پس به عنوان عضو اصلی این سازمان مهم منطقه ای با کشورهای عضو همکاری و تعامل خواهد داشت.
این استاد دانشگاه گفت : مشخص نبودن زمان رفع تحریم های غرب و افزایش فشارهای خارجی، اقتصاد کشور را با مشکلاتی رو به رو کرد اما دولت سیزدهم دستانش برای رفع تحریم های اقتصادی پیش کشورها غربی دراز نیست و با افزایش تبادلات تجاری بین ایران و کشورهای منطقه در آینده نزدیک فشارهای خارجی بی اثر خواهد شد.
معافی تصریح کرد: برقراری موازنه قدرت بین ایران و دشمنانی که در سال های گذشته فشارهای اقتصادی و تحریم های ناجوانمردانه را به ملت ایران تحمیل کردند از دیگر دستاوردهای عضویت دایم ایران در سازمان همکاری‌های شانگهای است و به طور حتم همکاری‌های سیاسی، امنیتی، اقتصادی و فرهنگی میان کشورهای عضو این سازمان در افزایش قدرت تجاری ایران در منطقه تاثیر شایانی دارد.
استاد دانشگاه مازندران گفت: نمی توان از حجم اقتصادی ۲۰ تریلیون دلاری، حجم تجاری خارجی ۶.۶ تریلیون دلاری و جمعیت ۲ میلیارد و ۶۰۰ میلیون نفر کشورهای عضو سازمان همکاری های شانگهای به راحتی گذشت و عضویت دایم جمهوری اسلامی ایران دستاوردی به یاد ماندنی برای دستگاه دیپلماسی خواهد بود.
گفتنی است در سال ۲۰۰۱ با هدف همکاری‌های چندجانبه امنیتی، اقتصادی و فرهنگی، سازمان همکاری‌های شانگهای تشکیل شد. تاکنون کشورهای هند، قزاقستان، چین، قرقیزستان، پاکستان، روسیه، تاجیکستان و ازبکستان در این پیمان به عنوان اعضای اصلی شناخته می شدند. سه کشور افغانستان، بلاروس و مغولستان به عنوان عضو ناظر و ۶ کشور جمهوری آذربایجان، ارمنستان، پادشاهی کامبوج، نپال، ترکیه و سریلانکا نیز از شرکای گفت‌وگوی این سازمان محسوب می‌شوند.
ایران از سال ۲۰۰۵ میلادی به دنبال عضویت دائم در پیمان شانگهای بوده و در طول سال‌های گذشته دلایل متعددی سبب شده تا این مسیر برای ایران کامل شود؛ اما برخی از موارد از جمله تحریم‌های اعمال شده از سوی شورای امنیت سازمان ملل متحد مهم‌ترین مانع بر سر عضویت کامل ایران اعلام شده بود.
نظر شما