به گزارش ایرنا به نقل از اوراسیا ریویو، در این تحلیل نوشته "دن اشتانباک" آمده است: از سال ۱۹۴۵ تنها نوسازی اقتصادی موفق در جهان در آسیا صورت گرفته است. پس از یک دهه از چرخش آمریکا به سمت این منطقه، رقابت تسلیحاتی و ریسک های هسته‌ای در حال افزایش است.
بر اساس توافق امنیتی سه‌جانبه جدید بین آمریکا، انگلیس و استرالیا، واشنگتن و لندن به کانبرا "کمک می‌کنند" تا زیردریایی‌های هسته‌ای بسازد و مستقر کند.
این قرارداد ۶۶ میلیارد دلاری موجب از بین رفتن قرارداد ۹۰ میلیارد دلاری زیردریایی‌های متعارف بین استرالیا و فرانسه شد. مقامات آمریکا و استرالیا از ماه ها پیش در حال مذاکره درباره این طرح بوده‌اند. این طرح در زمان دولت ترامپ آغاز شده بود اما در دولت بایدن هم مورد قبول قرار گرفت و حتی شتاب یافت.
این توافق موجب شتاب گرفتن رقابت تسلیحاتی منطقه‌ای و اشاعه هسته‌ای خواهد شد که چین به شدت با آن مخالف است و این مساله همچنین سایه تیره‌ای بر هدف‌های "پیمان منطقه عاری از سلاح هسته‌ای در جنوب شرقی آسیا" می‌اندازد.
بدون مخالفت‌های قاطع و هماهنگ در آسیا، تنش‌زایی‌های مختل کننده نه تنها موجب از ریل خارج شدن توسعه اقتصادی می‌شود بلکه می‌تواند به یک فاجعه بزرگ در منطقه منجر شود.
بر اساس گزارش ها در جریان انتخابات آمریکا، ژنرال مارک میلی رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا از خطر آغاز جنگ از سوی ترامپ نگران بود و هر اقدامی در توان داشت بر اساس پروتکل ها برای از میان برداشتن خطر جنگ انجام داد. اما دفعه بعد چه خواهد شد؟ به نظر می‌رسد که کاخ سفید و پنتاکون قدرتی ندارند بلکه قدرت در دست پیمانکاران دفاعی است.
نیروهای قدرتمند اقتصادی در میان کاخ سفید، پنتاگون و پیمانکاران دفاعی فعالیت می‌کنند و چنانکه نهادهای نظارتی و رسانه‌ها گزارش داده‌اند، کارشناسان امور خارجی و دفاعی در دولت بایدن دچار تضاد منافع هستند و روابط اقتصادی با پیمانکاران دفاعی دارند.
چرخش پیمانکاران از خاورمیانه به آسیا
در سال های ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۰ منطقه آسیا و اقیانوسیه رهبری جهان در واردات سلاح را با ۴۲ درصد در دست داشت و حتی خاورمیانه با ۳۳ درصد را پشت سر گذاشت. آمریکا در سال ۲۰۲۰ میلادی ۷۷۸ میلیارد دلار در امور نظامی هزینه کرد در حالی که این رقم در مورد چین ۲۵۲ میلیارد دلار بود.
امروز بزرگترین وارد کنندگان سلاح جهان کشورهای هند، استرالیا، ژاپن به عنوان متحدان کلیدی آمریکا در آسیا هستند.
توسعه اقتصادی موفق چند دهه گذشته در آسیا بر اساس صلح و ثباتی صورت گرفته که این رقابت‌های تسلیحاتی و اشاعه هسته‌ای آن را دچار مشکل خواهد کرد. در سال ۲۰۱۱ بانک توسعه آسیا پیش بینی کرد که ۳ میلیارد آسیایی می‌توانند تا سال ۲۰۵۰ رفاهی همانند اروپا را تجربه کنند و این منطقه می‌تواند نیمی از تولید جهانی را به خود اختصاص بدهد اما این تنها در شرایطی قابل حصول است که شرایط صلح آمیز در آسیا حاکم باشد اما این مساله دیگر تضمین شده است.
نظر شما