پرویز رستمی روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا بابیان اینکه طی روزهای اخیر بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک در منطقه شکار ممنوع طالقان استان البرز مشاهده شده است افزود: ضد عفونی و جداسازی آبشخورهای حیات وحش از دام های اهلی از سوی این اداره کل صورت گرفته و صبح امروز /دوشنبه ۱۹ مهرماه/ نیز جلسه ای رسمی با هدف پیشگیری از شیوع این بیماری در مناطق تحت مدیریت در محل اداره برگزار شد.
وی با بیان اینکه پایش و رصد مناطق تحت مدیریت این اداره کل همواره در طی سال با دقت هرچه تمام صورت می گیرد، اظهار داشت: این بیماری کشنده در واقع یک بیماری ویروسی مسری و خطرناک است که بیشتر گوسفندان و بزهای اهلی و همچنین برخی گونه های حیات وحش از جمله کل و بزهای وحشی را مبتلا می کند که به همین منظور از دامدارانی که دام های خود را واکسینه نکرده‌اند درخواست می شود هرچه زودتر نسبت به واکسینه کردن آنها اقدام کنند.
رستمی، با بیان اینکه ضرر و زیان ناشی از واکسینه نشدن دام های اهلی در وهله نخست متوجه دامداران و سپس متوجه حیات وحش می شود، افزود: دامداران برای پیشگیری از ابتلا دام های خود به بیماری های دامی باید در موعد مناسب آنها را واکسینه کنند تا خطری متوجه آنان نشود.
وی تصریح کرد: لازم است دامداران با مشاهده علایم بیماری ppr و تلفات در بین دام های خود در ییلاقات و مراتع، بلافاصله منطقه را تخلیه و مراتب را با محیط زیست در میان بگذارند و در صورت وجود بیماری در محل نگهداری دام ها را نیز به اداره دامپزشکی اطلاع دهند تا موضوع به منظور جلوگیری از ضرر و زیان، مورد بررسی و رسیدگی قرار گیرد.
رییس اداره نظارت بر امور حیات وحش اداره کل حفاظت محیط زیست استان زنجان گفت: براساس رصد و پایش های صورت گرفته، تا به امروز هیچ موردی از بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک در مناطق تحت مدیریت این اداره کل مشاهده نشده است و از عموم مردم نیز درخواست می شود در صورت مشاهده حیات وحش تلف شده در طبیعت از دست زدن به لاشه ها به جد خودداری کنند و موضوع را نیز بلافاصله به نزدیکترین واحد محیط زیست یا اداره دامپزشکی اطلاع دهند.
به گزارش ایرنا، طاعون نشخوارکنندگان کوچک (PPR) شروع ناگهانی افسردگی، تب بالا، ضعف و بیحالی، ترشحات ناحیه چشم و بینی، التهاب و زخم های دهانی، اختلال تنفسی، سرفه، ذات الریه، التهاب روده ها و اسهال بدبو از نشانه های بارز این بیماری است که در صورت ابتلا مرگ حیوان را موجب می شود.
بگفته کارشناسان، این بیماری به طور معمول از طریق دام های اهلی به نشخوارکنندگان کوچک وحشی به ویژه کل و بز منتقل می شود که کنترل آن در دام اهلی با روش واکسیناسیون، قرنطینه و معدوم سازی دام های آلوده انجام می گیرد اما با توجه به اینکه امکان زنده گیری و واکسیناسیون جانوران وحشی وجود ندارد و یا بسیار سخت و مشکل است بنابراین درمان بیماری در حیات وحش در عمل ممکن نیست.
شیوع طاعون نشخوارکنندگان کوچک در سال ۹۴ در منطقه شکار ممنوع خرمنه سر شهرستان طارم از توابع استان زنجان و تلف شدن ۱۲۶ راس از کل و بزهای موجود در دربند ده بهار، باعث شد تا اداره کل نسبت به مقابله و مهار این بیماری، اقدمات پیشگیرانه را در دستور کار قرار دهد.
در سال ۹۴، بیماری طاعون نشخوار کنندگان کوچک باعث شد تا کل و بزهای این منطقه از ۵۴۰ راس به ۴۱۴ راس برسد و اگر تلاش های مجددانه این اداره کل و دیگر دستگاه های ذیربط نبود به حتم تعداد تلفات بیشتر از این رقم می شد.
این اداره کل با آهک پاشی مسیرها، ضد عفونی کردن و گندزدایی آبشخورها و دفن اصولی و بهداشتی لاشه های یافت شده، این بیماری را با همکاری اداره کل دامپزشکی کنترل و مهار کردند و بنا به گفته مسوولان ذیربط، از آن سال تاکنون حساسیت ها به خاطر احتمال شیوع دوباره این بیماری بیشتر شده و پایش ها با دقت بیشتری انجام می شود.
کل و بزها که جانورانی بسیار تیز و چالاک هستند در ۲ منطقه شکار ممنوع خرمنه سر در شهرستان طارم و حفاظت شده انگوران در شهرستان ماهنشان زیست می کنند.
نظر شما