رژیم صهیونیستی در سراشیبی سقوط، قراردادهای سازش راه بجایی نمی‌برد

پس از امارات و بحرین دو کشور آفریقایی یعنی سودان و مغرب نیز با رژیم صهیونیستی قرارداد سازش منعقد کردند، ولی قطار سازش فعلا تا اینجا متوقف شده است. 

شرایط اقتصادی رژیم صهیونیستی در دو سال گذشته به ویژه در دوران شیوع «ویروس کرونا» وخیم شده و حتی برخی از کارشناسان صهیونیست نیز فروپاشی این رژیم غاصب را به دلیل مشکلات عدیده اقتصادی پیش بینی کرده‌اند، اما سران امارات و بحرین با دستور «دونالد ترامپ» رییس جمهوری سابق آمریکا با انعقاد قرارداد سازش به نجات اقتصاد ورشکسته رژیم صهیونیستی شتافتند تا این رژیم را مرگ نجات دهند و این کار با اقدام برخی کشورهای آفریقایی به ویژه مغرب پیگیری شد.

براساس اخبار منتشر شده از سوی خبرگزاری «رویترز»، تنها طی سال ۹۹ و پس از شیوع ویروس کرونا در اراضی اشغالی یک میلیون صهیونیست در سرزمینهای اشغالی فرم دریافت حق بیمه بیکاری پر کرده‌اند و اکنون بالای ۲۵ درصد از جمعیت (صهیونیستی) ساکن مناطق اشغالی بیکار هستند.

براساس اطلاعات انتشار یافته توسط مرکز «national herald» تنها در یک چهارم ابتدایی سال ۲۰۲۰ در مقایسه با سال ۲۰۱۹ و در خلال ۲۰ سال گذشته، اقتصاد رژیم صهیونیستی بدترین وضع را سپری کرده است و براساس آمار رسمی سایت « bank of Israel » نرخ بیکاری در اراضی اشغالی تا پایان سال ۲۰۲۱ رقم بی سابقه و غیر قابل انتظاری را ثبت کرد.

سران صهیونیست با اعلام اینکه از این پس باید کارخانه‌ها و شرکت‌های اسرائیلی با ۷۰ درصد کارکنان خود فعالیت کنند، سعی دارند اوضاع را کنترل نمایند.

علاوه براین، آنان پیش بینی کرده‌اند که ادامه روند افزایشی شمار مبتلایان به ویروس کرونا در این روزها که به رقم ۲۹ هزار نفر رسیده است، به زودی تاثیرات منفی و قابل ملاحظه‌ای را در شاخص GDP (تولید ناخالص داخلی) برجای خواهد گذاشت.

یکی از بزرگترین قربانیان شیوع ویروس کرونا در رژیم صهیونیستی جوانان بوده‌اند. براساس آخرین گزارش‌های منتشر شده توسط سازمان خدمات اشتغال اراضی اشغالی تنها ۲۰ درصد از جوانان ۲۴ ساله یا جوان‌تر پس از رفتن به مرخصی بدون حقوق به محل کار خود باز گشته‌اند که اغلب این افراد تحصیلات تکمیلی ندارند.

براساس این آمار ۴۷.۶ درصد از مجموع کسانی که در ماه مارس و آوریل (اسفند۹۹ و فروردین ۱۴۰۰) به مرخصی بدون حقوق رفته و یا اخراج شده‌اند، بین سنین ۲۰ تا ۳۴ سال هستند.

بحران در شرکت «ال عال اسراییل ایر لاین» نیز موجب شده تا بیش از ۱۰۰ خلبان این شرکت هوایی صهیونیستی در بدترین شرایط یعنی مرخصی بدون حقوق قرار بگیرند و این شرکت صهیونیستی ۹۰ درصد از کارکنان خود را نیز تعلیق کرد.

مشکلات اقتصادی در سرزمین‌های اشغالی به دوران "بنیامین نتانیاهو" نخست وزیر سابق و جنگ طلب رژیم صهیونیستی باز می‌گردد که در دوران وی بارها اعتراض‌های گسترده‌ای به اوضاع اقتصادی این رژیم از سوی ساکنان سرزمین‌های اشغالی صورت گرفت.

هرچند رابطه غیرعلنی امارات و رژیم صهیونیستی به سال‌ها قبل از قرارداد سازش (۲۵ شهریور ۹۹) باز می‌گردد، اما پس از قرارداد ننگین سازش این روابط در تمامی زمینه‌ها به ویژه در مسایل اقتصادی و امنیتی گسترش فراوانی یافته، به حدی که هم اکنون از امارات به عنوان مرغ تخم طلای صهیونیست‌ها یاد می‌شود، توافقی که تاکنون سود سرشاری برای رژیم صهیونیستی داشته و سعی دارد این رژیم را از فروپاشی نجات دهد.

 روزنامه اقتصادی «گلوبس» در اواسط خرداد ماه سال جاری (۱۴۰۰) در یادداشتی به قلم "اولدا دانی"به نتایج و دست آوردهای سازش "محمد بن زاید آل نهیان" ولیعهد ابوظبی با رژیم اسرائیل پرداخت و نوشت: "یائیر لاپید" وزیر امور خارجه اسراییل در سفر خود به امارات متحده بیش از آن که به فکر گسترش مناسبات دیپلماتیک باشد، در اندیشه افزایش دست‌آوردهای اقتصادی و تجاری از ناحیه این توافق و رابطه با امارات بود.

در این یادداشت آمده است، وزارت خارجه اسرائیل در این راستا علاوه بر امارات متحده عربی به دنبال تحقق این هدف در بحرین و مغرب است و در همین راستا لاپید مدیر کل دفتر خود را با یک دستور کار کاملا اقتصادی به مغرب اعزام کرد.

گلوبس در این یادداشت با اشاره به شرایط وخیم اقتصادی اسرائیل بر اثر شیوع ویروس کرونا تاکید کرد، کلید برون رفت از این بحران استفاده از توان اقتصادی (سرمایه‌های) امارات است.

براساس اطلاعات منتشر شده با وجود آن که «توافق ابراهیم» ۲۵ شهریور سال گذشته به امضا رسیده، اما حجم تجارت بین اسرائیل و امارات متحده عربی به ۲ میلیارد «شیکل» (واحد پول رژیم صهیونیستی و نزدیک به ۷۰۰ میلیون دلار) رسیده است.

در پایان این یادداشت تاکید شده است، مسئولین اسرائیلی چشم به وعده‌های محمد بن زاید برای گسترش هرچه بیشتر مراودات اقتصادی دارند و به آن به شدت امیدوار هستند.

آغاز روابط علنی تجاری امارات با رژیم صهیونیستی

امارات عربی متحده چهارم آذرماه سال گذشته (۹۹) ورود نخستین محموله کالا از رژیم صهیونیستی و آغاز مبادلات تجاری با تل آویو را اعلام کرد.

خبرگزاری رسمی امارات (وام) در همان تاریخ اعلام کرد که بندر «جبل علی» (چهارم آذر ۹۹) شاهد ورود نخستین کانتینر کالا از اسرائیل برای شرکت «KIMOHA ENTREPRENEURS » بود.

این محموله از شرکت اسرائیلی «Davik» سازنده نوار چسب‌های حساس به فشار و از بندر «اشدود» به منطقه آزاد جبل علی ارسال شده است.

"سلطان بن سلیم" رییس هیات مدیره و مدیر اجرایی بنادر دبی نیز گفت که ورود این محموله سر آغاز همکاری تجاری و نقطه شروع مبادلات تجاری بیشتر میان امارات و اسراییل است.

بدنبال همین اقدام در اکتبر گذشته نیز شرکت خط لوله اروپا-آسیا رژیم صهیونیستی توافقنامه‌ای با امارات متحده امضا کرد تا نفت و محصولات نفتی را از طریق اراضی اشغالی از ایستگاهی در دریای سرخ به دریای مدیترانه منتقل کند، توافقنامه‌ای که می‌تواند سود سرشاری را نصیب تل آویو کند.

انتقال نفت امارات متحده عربی قرار است از طریق خط لوله‌ از صحرای «وادی عربه» و «النقب» در جنوب اراضی اشغالی به «اشکلون» در ساحل جنوبی دریای مدیترانه در اراضی اشغالی فلسطین برسد و از آنجا نفت توسط نفتکش‌ها به بازارهای اروپا منتقل شود.

پس از امضای توافق سازش میان ابوظبی و تل‌آویو در اکتبر ۲۰۲۰ یک شرکت اسرائیلی و شرکت اماراتی یادداشت تفاهم انتقال نفت و فرآورده‌های نفتی امارات از طریق خط لوله «ایلات – عسقلان» اسرائیل به بازارهای اروپایی را امضا کردند؛ قراردادی که با مخالفت در سرزمین‌های اشغالی مواجه شده و صدها تن از فعالان سازمان حقوقی رژیم صهیونیستی را برای دومین هفته متوالی در شماری از شهرها از جمله تل آویو به تظاهرات واداشته است. معترضان خواستار لغو این توافق شدند که به گفته آنان دارای خطرات زیاد زیست محیطی است.

«سمیر شاتور فیدی» مدیر اجرایی منطقه صنعتی «خلیفه» در ابوظبی ۲۵ دی ماه سال گذشته (۹۹) اعلام کرد که حجم مبادلات تجاری امارات با اسراییل (رژیم صهیونیستی) در مسیر جهش قرار دارد و در چند سال آینده به ۶.۵ میلیارد دلار خواهد رسید و امارات یکی از بزرگترین شرکای تجاری اسرائیل خواهد بود.

شاتور فیدی همچنین یادآور شد که تقویت بازرگانی هدفی واقع بینانه است و اقتصاد اسرائیل و امارات از حیث اندازه، جمعیت و نوآوری یکسان هستند.

ورود پرشتاب کالاهای ساخت سرزمین های اشغالی به بازار امارات

بازار امارات به دنبال عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی، به دستور مقامات این کشور به شکلی شتابنده آغوش خود را به روی کالاهای ساخت این رژیم از جمله مشروبات باز کرد.

منابع رژیم صهیونیستی اواخر سال گذشته (۹۹) اعلام کردند که محموله تولیدات شهرک‌نشینان یهودی ساکن کرانه باختری (اشغالی) که شامل روغن زیتون، عسل و مشروبات الکلی است، وارد امارات شده و در حال قبضه این بازار است.

شبکه هفت رژیم صهیونیستی در همان زمان گزارش داد که نخستین محموله از سوی کارخانه شراب سازی "طرة" متعلق به شهرک‌نشینان (صهیونیست) در شهرک "بساغوت" در نزدیکی «رام‌الله» که تولیداتی نظیر روغن زیتون، عسل و مشروبات الکلی دارد، به امارات صادر شده است.

در این گزارش تاکید شده است که روند بازاریابی مشروبات الکلی برای تجار و کشورهای خارجی مقیم دبی آغاز شده و "یوسی دغان" رئیس شورای شهرک‌های یهودی در کرانه باختری در بسته بندی این محموله‌ها مشارکت داشت که پیشتر اقدام به امضای توافقنامه‌های صادرات تولیدات شهرک‌نشینان یهودی (صهیونیستی) به امارات کرده بود.

دغان خاطرنشان کرد که آنچه امروز رخ داد، «روزی تاریخی» برای شهرک‌نشینان و اسرائیل است؛ وی همچنین نسبت به صادرات مشابه به کشورهای عربی دیگر در دوره‌ای نزدیک، ابراز امیدواری کرد.

دغان در دهم دسامبر (۲۲ آذر ۹۹) در صفحه کاربری خود در فیسبوک اعلام کرده بود که چهار توافقنامه صادرات مستقیم از شرکت‌های داخل شهرک «سامره» به شرکت‌های امارات امضا کرده است.

اولین تبعات سازش امارات و بحرین با رژیم صهیونیستی که در ۲۵ شهریور ماه سال ۱۳۹۹ در کاخ سفید و با دلالی دونالد ترامپ رییس جمهوری بازنده آمریکا انجام شد، در قالب بخشنامه‌ای در ابتدای مهرماه سال گذشته از سوی اداره گردشگری ابوظبی صادر و آثار آن ظهور و بروز کرد، مربوط به آزاد شدن خرید، فروش و نوشیدن مشروبات الکلی در ابوظبی پایتخت امارات بود.

مقدمه ارائه همه گونه سرویس به گردشگران صهیونیست از سوی مقامات امارات در ۲۹ مهرماه و با لغو روادید متقابل میان ابوظبی – تل آویو آماده شد که در نشست هیات وزیران امارات به تصویب رسید.

پس از چند روز از این مصوبه، دپارتمان فرهنگ و گردشگری ابوظبی اعلام کرد که این دپارتمان طی بخشنامه‌ای با مجوز رسمی از دولت امارات به تمامی شرکت‌ها و فروشندگان مشروبات الکلی اعلام کرده که شهروندان و افراد مقیم در شهر ابوظبی برای خرید و فروش و نوشیدن مشروبات الکلی نیاز به مجوز ندارند و تمامی افراد بالای ۲۱ سال می‌توانند از اینگونه مشروبات به صورت آزاد استفاده کنند.

اما، این تازه آغاز راه برای سران امارات بود و سران این کشور به سرعت برای نشان دادن سرسپردگی خود به صهیونیست‌ها برای ورود مشروبات الکلی از سرزمین‌های اشغالی با این رژیم قرارداد منعقد کردند.

توافق ‌سازش میان امارات و بحرین با رژیم صهیونیستی نشان می‌دهد که در کنار صادرات انواع کالاهای صهیونیستی به امارات، دبی و منامه به مقصدی جذاب و مورد توجه برای جوانان فاسد صهیونیست تبدیل شده‌اند، به طوریکه در کنار برج‌های بزرگ و خودروهای لوکس، تجارت فحشا در حال انجام است. جوانان و تاجران اسرائیلی با هزاران دلار به دبی و منامه می‌روند و هتل‌های این شهرها به کانون‌ مصرف مشروبات الکلی و مواد مخدر و «تن فروشی» تبدیل شده است.

شبکه ۱۳ رژیم صهیونیستی سال گذشته در گزارشی با اشاره به تبدیل شدن دبی به شهر فساد و فحشا و تمایل بالای اسراییلی‌ها برای سفر به این شهر، به افزایش ورود گردشگران این رژیم به شهر «دبی» در امارات متحده عربی پرداخته و اعلام کرد که «دبی» به «پایتخت تن فروشی» در جهان تبدیل شده است.

این شبکه صهیونیستی اعلام کرد که فساد و فحشا در دبی در حالی صورت می‌گیرد که مقامات اماراتی از اتفاقاتی که رخ می‌دهد، کاملا آگاه هستند.

روزنامه عبری زبان «یدیعوت احارانوت» نیز در گزارشی اعلام کرد که از زمان امضای توافق سازش، "گردشگری فحشا" در دبی برای جوانان اسرائیلی رونق گرفته و نباید از گفتن این حقیقت ابا داشت و ظاهری زیبا به چیزی که در دبی رخ می‌دهد، داد.

در این گزارش با تعدادی از گردشگران اسرائیلی که از دبی بازگشته‌اند، گفت ‌وگو شده و یکی از آن‌ها گفته که مقصد بسیاری از گردشگران اسرائیلی برای فحشا، پیش از این «بخارست» پایتخت رومانی بود و او گمان می‌کرد که این شهر پایتخت تن فروشی در جهان باشد، اما او اکنون فهمیده که «دبی» بیش از دیگر نقاط جهان مستحق این عنوان است.

یکی دیگر از گردشگران اسراییلی گفته که در دبی در هر هتل و کافه‌ای که قدم بگذاری، زبان عبری به گوشت خواهد خورد. تاجران اسرائیلی را می‌بینی که درباره تن فروشی صحبت می‌کنند. آن‌ها بارها به دبی آمده‌اند و به صورت خیلی آرام بدون ممانعتی از جانب مقامات اماراتی به تجارت انسان مشغول هستند.

یک تاجر اسرائیلی نیز به این روزنامه گفته، تجارت فحشا از زمان ورود به فرودگاه دبی، آغاز می‌شود و در داخل فرودگاه نیز افرادی هستند که به شما پیشنهاد می‌دهند و جوانان اسرائیلی را می‌بینی که بر سر قیمت بحث می‌کنند.

کانال ۱۲ تلویزیون رژیم صهیونیستی نیز چندی پیش در گزارشی اعلام کرد که از زمان اجرای توافق سازش بین امارات و این رژیم، شماری از جنایتکاران اسرائیلی که در ارتباط با پرونده‌های قتل و قاچاق مواد مخدر تحت تعقیب هستند، به دبی فرار کرده‌اند.

البته این موضوع فقط به امارات و سران این رژیم ارتباط ندارد چرا که سران بحرین نیز خود را خادم صهیونیست‌ها در هر زمینه‌ای می‌دانند. منابع خبری اخیرا اعلام کرده‌اند که شاه بحرین نیز همچون امارات طرح جدیدی را برای جذب گردشگران یهودی تصویب کرده است.

شبکه "الحره" اعلام کرده که "حمد بن عیسی آل خلیفه"، شاه بحرین به دنبال توافق سازش با اسراییل، طرح جدیدی را برای جذب گردشگران یهودی به کشورش تصویب کرده است.

در همین حال، "زاید بن راشد الزیانی"، وزیر صنعت، تجارت و گردشگری بحرین نیز گفته است که منامه مرکز همزیستی مسالمت‌آمیز همراه با تاریخی غنی و میراث و صحنه‌های گردشگری چشم‌گیر است.

الزیانی درباره طرح شاه بحرین برای جذب و استقبال از گردشگران صهیونیست گفته که، این ابتکار عمل گردشگری، فرصتی را ایجاد خواهد کرد که هیچ یک از گردشگران (صهیونیست) آن را فراموش نخواهند کرد و افق‌های جدیدی را برای گردشگران یهودی که به دنبال مقصد جدید و مهیج هستند، باز خواهد کرد!؛ البته این مقام بحرینی بیشتر از این مساله را باز نکرده که "مقصد مهیج" به چه معناست.

دزدی گردشگران صهیونیستی از هتل های امارات

دزدی گردشگران صهیونیست از هتل‌های امارات و علنی شدن آن، چهره زشت رژیم اشغالگر و ساکنان صهیونیست سرزمین‌های اشغالی را بیشتر در جهان نمایان کرد؛ خصلتی که صهیونیست‌ها نمی‌توانند آن را حتی نسبت به دوستانشان نیز فراموش کنند که سرقت اموال اماراتی‌ها به عنوان دوستان جدید صهیونیست‌ها نیز از منظر آنها دور نمانده است.

شاید مقامات امارات فکر نمی‌کردند که هزینه سازش با رژیم صهیونیستی موجب به سرقت رفتن اموال و حیثیت آنها توسط صهیونیست‌ها، آن هم تا این حد علنی باشد.

پس از انعقاد قرارداد سازش میان رژیم صهیونیستی و امارات و فقط طی ماه دی (۱۳۹۹)، ۶۶ هزار گردشگر صهیونیست از این کشور حاشیه جنوبی خلیج فارس دیدن کرده است، دیداری که هزینه‌های زیاد مالی و اخلاقی برای اماراتی‌ها به همراه داشته که اعتراف روزنامه صهیونیستی «یدیعوت آحارانوت»، به عنوان بزرگ‌ترین روزنامه در سرزمینهای اشغالی درباره «دزدی گردشگران اسرائیلی از هتل‌های دبی» مهر تاییدی در این زمینه است.

این روزنامه عبری زبان با چاپ گزارشی در خصوص دزدی گردشگران صهیونیست از هتل‌های دبی به نقل از یک فعال اقتصادی نوشته است، "من سال‌هاست به امارات سفر می‌کنم و آن‌جا فعالیت اقتصادی دارم؛ ماه پیش که به هتلم آمدم، بسیار ناراحت شدم که دیدم در لابی هتل (گردشگران) اسرائیلی‌ها را بازرسی تا اموالی که از اتاقشان ربوده‌اند، کشف کنند".

این روزنامه صهیونیستی همچنین اعتراف کرد که‌ گزارش‌ها در مورد رفتار بد و نامحترمانه گردشگران (صهیونیست) در امارات، باعث شده که چهره اسراییل بیش از بیش  تخریب شود.

یدیعوت آحارانوت به نقل از یکی از مدیران هتلی مشرف به «برج خلیفه»، (بلندترین ساختمان جهان) نوشت: ما صدها گردشگر از تمام کشورهای جهان داریم و بعضی‌هایشان مشکل ایجاد می‌کنند، اما تابه‌حال ندیده بودیم کسی چیزی از هتل بدزدد؛ اخیرا دیدیم که گردشگران اسرائیلی به هتل می‌آیند و کیف‌هایشان را پر از حوله و کیسه‌های چای و قهوه و حتی چراغ اتاق‌ می‌کنند. خانواده‌ای اسرائیلی حتی در سفر خود جا یخی، چوب لباسی و حوله‌های صورت را از اتاق برداشته بودند و تنها پس از هشدار تماس با پلیس آن‌ها را پس دادند.

«آمالیا لازاروف»، رییس شرکت مسافری «ترولیشوس» که ۱۲ سال سابقه کار با امارات و سایر کشورهای عربی را دارد نیز درباره رفتار و سرقت‌های گردشگران صهیونیست گفته است که اگر این رفتارها ادامه یابد، اوضاع می‌تواند پایان بدی داشته باشد.

«یهودا ناتانسون» از فعالان عرصه گردشگری در سرزمینهای اشغالی با ۳۶ سال سابقه در این حوزه هم گفت، «فکر نمی‌کنم کسی در اسرائیل از این داستان‌هایی که از دبی به گوش می‌رسد، تعجب کرده باشد، چرا که همین داستان‌ها را از سایر نقاط مثل ترکیه هم شنیده‌ایم و شرم‌آور است».

هدیه سنگین امارات به رژیم صهیونیستی

 امارات متحده عربی در اواخر اسفندماه سال گذشته (۹۹) بود که از تشکیل صندوق ۱۰ میلیارد دلاری برای سرمایه گذاری در سرزمین‌های اشغالی خبر داد.

نخست وزیر رژیم صهیونیستی چند روز قبل از این تاریخ در تماسی تلفنی با محمد بن زاید آل نهیان ولیعهد ابوظبی، درباره توسعه روابط دوجانبه گفت وگو کرد و پس از این تماس، امارات متحده عربی اعلام کرد که صندوقی با اعتبار اولیه ۱۰ میلیارد دلار برای سرمایه گذاری در بخش‌های انرژی، آب، فضا، بهداشت و فناوری‌های کشاورزی در فلسطین اشغالی تاسیس می‌کند.

این صندوق با هدف توسعه و تقویت همکاری‌های اقتصادی میان ابوظبی - تل آویو (و برای خدمت به صهیونیست ها) ایجاد ‌شده که منابع آن از سوی بخش خصوصی و دولتی امارات تامین می شود.

توافق ابوظبی – تل آویو درباره زمینه بهداشتی و امنیت سایبری

وزیر بهداشت رژیم صهیونیستی در اوایل اریبهشت ماه سال جاری (۱۴۰۰) با رئیس بنیاد خدمات بهداشتی امارات توافقی را برای همکاری در زمینه بهداشت بین رژیم صهیونیستی و امارات امضا کرد.

"یولی ادلشتاین"، وزیر بهداشت رژیم صهیونیستی و "محمد السرکال"، رئیس بنیاد تأسیس خدمات بهداشتی امارات توافقی را با حضور «عبدالرحمان بن محمد العویس» وزیر بهداشت این کشور برای همکاری در زمینه بهداشت بین رژیم صهیونیستی و امارات امضا کردند.

سایت عبری زبان «I۲۴ NEWS» اعلام کرد، بندهای اصلی این توافق این است که دو طرف اسرائیلی و اماراتی برای تقویت همکاری در زمینه بهداشتی و سلامتی از جمله مقابله با شیوع ویروس کرونا، امنیت سایبری، محافظت از داده‌ها، آموزش پزشکی، سلامت دیجیتال، هوش مصنوعی، نوآوری، تکامل و پیشرفت تکنولوژی و بهداشت عمومی تلاش خواهند کرد.

در این توافق همچنین قید شده است که بازدید متقابل کارشناسان، ایجاد پروژه‌های اقتصادی و بهداشتی در چارچوب گسترده‌تر وجود داشته باشد و این توافق دو طرف را به توسعه روابط مستقیم میان موسسات پزشکی و بهداشتی ترغیب خواهد کرد.

امضای توافقنامه کشاورزی بین امارات و رژیم صهیونیستی

رژیم صهیونیستی اولین توافق نامه همکاری در زمینه کشاورزی را با امارات در اواخر خرداد ماه (۱۴۰۰) امضا کرد؛ این توافق توسط وزیر کشاورزی اسرائیل و وزیر امنیت غذایی و آبی امارات در تل‌آویو امضا شد.

توافقنامه امضا شده علاوه بر سایر تحولات در منطقه در زمینه مدیریت آب و آبیاری، شامل تولید محصولات مناسب برای زیست در شرایط بیابانی است.

وزیر امنیت غذایی و آبی امارات تاکید کرد که "امارات و اسرائیل در زمینه امنیت غذایی چالش‌های بسیاری دارند؛ ما در حال یافتن راه حل‌های خلاقانه و عملی برای این چالش‌ها هستیم."

برقراری رابطه سیاسی و اقتصادی تل آویو با کشورهای عربی

سابقه برقراری رابطه سیاسی و اقتصادی رژیم صهیونیستی با کشورهای عربی به پیمان "کمپ دیوید" در سال ۱۹۷۹ (۱۳۵۷) و برقراری رابطه میان مصر و اردن با رژیم صهیونیستی باز می گردد.

روزنامه «تایمز اسرائیل» در دی ماه سال ۱۳۹۳ در گزارشی با عنوان «به دور از تنش‌ها» با اشاره به پررونق بودن روابط تجاری بین اسرائیل و مصر نوشت: مصر یکی از کشورهای عربی است که روابط تجاری پررونقی با اسرائیل برقرار کرده است.

بر اساس این گزارش، از سال ۲۰۰۴ تاکنون ارزش معاملات تجاری دو طرف سالانه یکصد میلیون دلار بوده است.

این در حالی است که مصر و اسرائیل و آمریکا قرارداد تجاری معروف به قرارداد «کویز» را در سال ۲۰۰۷ و به منظور ایجاد هفت منطقه صنعتی امضا کردند که به موجب آن تولیدات مصری با استفاده از مواد اولیه اسرائیلی بدون حق گمرک وارد بازارهای آمریکایی می‌شود.

این روزنامه اسرائیلی به نقل از «اوهاد کوهین» رئیس مدیریت تجارت خارجی وزارت دارایی اسرائیل نوشت: توافقنامه کویز که روز به روز رونق بیشتری می‌گیرد، در زمان «حسنی مبارک» رئیس جمهور برکنار شده مصر نیز پررونق بود.

وی تاکید کرد که روابط تجاری مصر و اسرائیل اکنون بیش از هر زمان دیگری رونق گرفته است.

«میدل ایست نیوز» درباره توافق صلح قاهره و امان با تل آویو می‌نویسد: با وجود اینکه مصر در سال ۱۹۷۹ و اردن در سال ۱۹۹۴ توافق صلح با اسرائیل را امضا کردند، اما ورود به قراردادهای اقتصادی علنی با تل‌آویو سال‌ها به طول انجامید، این در حالی است که ابوظبی و منامه شتاب بسیاری برای ایجاد شراکت در زمینه‌های مختلف در مرحله پیش از توافق عادی‌سازی از خود نشان می‌دهند.

مصر در سال ۲۰۰۵ میلادی توافقی برای صادرات گاز با اسرائیل امضا کرد تا به موجب آن سالانه ۱.۷ میلیارد متر مکعب گاز به شرکت برق اسرائیل برای ۲۰ سال با قیمتی بسیار ارزان بین ۷۰ سنت تا ۱.۵ دلار تحویل دهد، این در حالی است که نرخ آن در همان زمان تقریبا ۲.۶ دلار بود.

اما پس از اندکی صحنه زیر و رو شد و مصر از صادرکننده گاز به واردکننده آن از اسرائیل آن هم به قیمتی بسیار بالاتر بین ۵ دلار تا ۵.۵ دلار تبدیل شد.

همین صحنه را می‌توان در ارتباط با اردن مشاهده کرد؛ امّان در سال ۲۰۱۶ میلادی توافق واردات گاز از اسرائیل به مدت ۱۵ سال به ارزش ۱۵ میلیارد دلار را امضا کرد.

توافق واردات گاز یکی از بزرگ‌ترین پروژه‌های عادی‌سازی روابط میان اردن و رژیم اسرائیل علیرغم مخالفت‌های شدید مردمی و رای‌گیری پارلمان این کشور برای لغو آن به شمار می‌رود؛ به موجب این توافق، اسرائیل انتقال گاز استخراج شده از سواحل فلسطین اشغالی را از آغاز سال ۹۹ کلید زده است.

طبق گزارش‌های رسمی، واردات اردن از اسرائیل در سال ۲۰۱۹ میلادی تنها ۱۲.۵ میلیون دلار و صادراتش به تل‌آویو ۶۵ میلیون دلار بوده است که نشان می‌دهد تبادلات زیادی بین دو طرف انجام نمی‌شود.

در همین رابطه، پروژه اتصال «بحر المیت» به دریای سرخ که قرار بود با مشارکت اردن، فلسطین و اسرائیل انجام شود نیز هیچ موفقیتی در پی نداشته و طرف اردنی به دنبال ناکامی در آن، به شیرین‌سازی آب دریای سرخ برای تامین کمبود آب پرداخت.

برقراری رابطه مغرب با رژیم صهیونیستی  

مغرب پس از کشورهای امارات، بحرین و سودان چهارمین کشور عربی بود که در یکسال اخیر با رژیم صهیونیستی قرارداد سازش امضا کرد. مغرب یکی از ۶ مشتری مهم رژیم صهیونیستی در آفریقا است؛ مصر، موریتانی، اتیوپی، اوگاندا و غنا از دیگر مشتری‌های این رژیم در آفریقا به شمار می‌روند.

هر چند تنها چند ماه از قرار داد سازش میان رژیم صهیونیستی با مغرب گذشته ولی این دو رژیم در سال های پیش نیز با هم تبادلات اقتصادی داشتند.

میزان تبادل تجاری میان مغرب و رژیم صهیونیستی پیش از قرارداد سازش، بیش از ۴ میلیون دلار در ماه برآورد ‌شده که پس از سازش، بهبودی در روابط تجاری طرفین دیده می‌شود. از سوی دیگر، صادرات مغرب به اراضی اشغالی به ۳۰ میلیون دلار در سال ۲۰۱۸ افزایش یافت و واردات تولیدات از اراضی اشغالی به مغرب نیز رو به افزایش است.

نکته مهمی که در این میان وجود دارد این است که رژیم صهیونیستی به دلیل مشکلات عدیده‌ای که در سال‌های اخیر با آن روبه رو بوده سعی کرده با کمک "دونالد ترامپ" رییس جمهوری سابق آمریکا با برقراری رابطه و سازش با کشورهای عربی اوضاع نابسامان خود را هرطور شده سر و سامان دهد، از این رو گسترش روابط اقتصادی در کنار رابطه سیاسی مهم‌ترین هدف رژیم صهیونیستی بشمار می‌رود که در بین کشورهای سازشکار رژیم امارات گوی سبقت را از دیگر کشورهای عربی ربوده و عملا به گاو شیرده صهیونیست‌ها تبدیل شده است.