به گزارش ایرنا، نخستین جایزه رسانه‌ای پینووس(قلم) با محوریت اخبار و گزارش‌های منتشر شده در نشریات و خبرگزاری های استان کردستان در ارتباط با نوروز در خرداد سال ۱۴۰۰ برگزار شد.
به فاصله کمتر از یک ماه فراخوان دومین دوره این جایزه منتشر و در هجدهم مهرماه هم اختتامیه آن برگزار شد و براساس این فراخوان قرار بود آثار در قالب یادداشت، تحلیل، مقاله، مصاحبه و گزارش ارسال شود ولی در خروجی تنها شاهد آثار برگزیده بخش گزارش بودیم.
جایزه را نه به اهالی رسانه و خبرنگارانی که روحشان هم از این برنامه و شرکت در آن خبر نداشت و برگزیده شدند بلکه باید به برگزار کنندگان این برنامه داد که در ۶ ماه ۲ دوره این جایزه را برگزار کردند.
این برنامه از جهاتی نوآورانه است یعنی نحوه برگزاری آن به گونه ای بوده که نمی توان شبیه آن را در کشور یافت؛ کمیته‌ای با عنوان کمیته رصد که نام اعضای آن تاکنون برده نشده اقدام به جمع آوری و انتخاب آثار و سپس ارسال آن برای داور مربوطه کردند.
هر چند تعدادی از خبرنگاران با این نوع ابتکار و انتخاب براساس رصد چند ماهه رسانه‌ها موافق هستند ولی معتقدند این کار باید توسط افرادی متخصص و آگاه به بخش‌های مختلف خبر انجام شود.
در مقابل هم تعدادی از اهالی رسانه این شیوه را حرفه‌ای نمی‌دانند و می‌گویند شرکت افراد در برنامه‌های رقابتی نباید زورکی و بدون رضایت آنها انجام شود بلکه خود شخص باید تمایل به این کار داشته باشد و آنگاه بهترین اثرش را از دیدگاه خود ارسال کند.
از این بگذریم که اطلاع رسانی و تمرکز برگزارکنندگان این جایزه رسانه ای بیشتر بر روی اختتامیه و دعوت از اهالی رسانه بوده تا شرکت خبرنگاران و ارسال آثار؛ چراکه با وجود کمیته رصد دغدغه‌ای برای ارسال آثار نداشتند و این مرحله زیاد اهمیتی نداشته است.
جایزه‌ای که براساس فراخوان آن در چند رشته برگزار شده داوری آثار آن را را فقط به یک نفر واگذار کردند و جای هیات داوران در اینجا خالی است و این هم یکی دیگر از نقاط ضعف چنین برنامه‌ای به شمار می‌رود.
داور آثار هم اگرچه نامی شناخته شده در عرصه رسانه دارد و یکی از اساتید این حوزه به شمار می‌رود و تاکنون داور چندین جشنواره رسانه در سطح کشور بوده است ولی بیشتر او را در داوری آثار مربوط به خبر می شناسند نه گزارش.
هرچند این مطلب بیانگر این نیست که این داور توانایی و تخصص لازم برای داوری گزارش ها را نداشته است ولی بی شک سپردن داوری آثار در همه بخش ها به یک نفر براساس چارچوب های موجود امری صحیح و پذیرفتنی نیست.
نکته دیگری که بیان آن ضروری است مربوط به بیانه صادر شده از سوی تنها داور جایزه رسانه‌ای کردستان است که مورد انتقاد برخی از اهالی رسانه استان قرار گرفته و این افراد معتقدند آنچه در این متن به عنوان بیانیه آمده با اصول علمی بیانیه فاصله زیادی دارد و بیشتر اظهار نظر تندی از سوی این استاد حوزه رسانه است.
این جایزه مدعی است در گستره استانی برگزار شده ولی در ۲ دوره ای که تاکنون برگزار شده هیچ نامی از اهالی رسانه در شهرستان‌های بغیر از سنندج مرکز استان برده نشده است.
روال این جایزه بدین گونه اعلام شده که در هر ماه علاوه بر معرفی سه اثر برتر جایزه نفر برگزیده هر بخش را هم طی مراسمی اهدا کنند؛ همین برگزاری ماهانه این رویداد می تواند باعث تکراری شدن و کاهش مقبولیت و جایگاه این برنامه شود.
حال برگزارکنندگان این جایزه به دنبال برگزاری سومین دوره آن هستند و پیشنهاد می شود تکلیف در این دوره مشخص و به طور شفاف بیان شود که آیا هم چون ۲ دوره گذشته کمیته رصد هم آثار را انتخاب می کند یا نه؛ اگر اینگونه است می طلبد اعضای این کمیته معرفی شوند.
علاوه براین امید می رود در دوره سوم هیاتی چند نفره داوری آثار را انجام دهند تا هم اصول و چهارچوب صحیح چنین برنامه‌هایی رعایت شود و هم مُراد از برگزاری این جایزه که ارتقای محتوای تحلیلی در رسانه‌های استان بیان شده است؛ تحقق پیدا کند.
در حال حاضر براساس آمار منتشر شده در سامانه جامع رسانه‌ها، ۱۰۹ نشریه در استان کردستان مجوز انتشار دارند که از این تعداد یک روزنامه، ۶۶ نشریه شامل ۱۲ هفته‌نامه، ۶ دوهفته‌نامه، ۱۰ ماهنامه، یک دوماهنامه، ۲۶ فصلنامه و ۱۲ دو فصلنامه است و مابقی را هم رسانه‌های الکترونیک برخط تشکیل می‌دهد. ۱۳۷ خبرنگار عضو اصلی و ۶ نفر عضو افتخاری نیز در خانه مطبوعات کردستان عضویت دارند.
نظر شما