حمید فخرانی روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا دلیل افزایش مشاهده مکرر پلنگ را وجود امنیت در منطقه و افزایش طعمه دانست.
وی خاطرنشان کرد: اکنون مردم روستاها و همچنین عشایر و چوپانان از این گونه کمیاب جانوری ترس و واهمه ای ندارند زیرا متوجه این موضوع شده اند که وجود پلنگ موجب کاهش تعداد گرگ ها در منطقه می شود و اگر آسیبی به این حیوان رسانده نشود به انسان حمله نمی کند.
فخرانی افزود: با وجود این، به مردم منطقه توصیه شده است در صورت مشاهده پلنگ سگ گله را به سمت این حیوان هدایت و تحریک نکنند زیرا وجود پلنگ برای محیط زیست لازم است و نبود آن موجب طغیان جمعیت گرگ و گراز شده و می تواند برای دامداران، کشاورزان و باغداران خسات بار باشد.
رییس اداره حفاظت محیط زیست شیروان گفت: پلنگ عمدتا زمانی به انسان حمله می کند که کسی وارد حریم و زیستگاهش شده باشد و به محض احساس خطر درصدد دفاع از خود برمی آید.
پلنگ ایرانی از لحاظ فیزیکی یک از بزرگترین زیرگونه های پلنگ و بومی غرب آسیا است که ارتفاع بدن این گونه بین ۴۵ تا ۷۰ سانتیمتر و دارای جثه ای بزرگ، بدنی عضلانی و قابل انعطاف، سری پهن، دست و پایی کوتاه و پنجههایی قوی است.
سطح بدن پلنگ پوشیده از موهای نرم و کوتاهی به رنگ کرم نخودی است که در قسمت های زیرین بدن کمرنگ تر میشود.
پلنگ ایرانی در فهرست جانوران در معرض انقراض قرار دارد و از سال ۹۵ برای حفاظت بهتر از این گونه ارزشمند، طرح بیمه پلنگ ایرانی، به منظور جبران خسارات ناشی از حمله پلنگ به اشخاص ثالث و دام، به اجرا درآمده است.
منطقه حفاظت شده گلیل و سرانی با ۱۸ هزار هکتار وسعت در شهرستان شیروان و مرز بین ایران و ترکمنستان قرار دارد که دارای ذخیره گاه غنی و ارزشمند گیاهی و جانوری است.
گلیل و سرانی در ۸۵ کیلومتری شهر شیروان قرار دارد این منطقه با توجه به دارا بودن ویژگیهای خاص طبیعی از جمله جنگلهای انبوه درختان ارس و گوناگونی بسیار بالای پوشش گیاهی و نیز زیستگاه خالص ترین «قوچ اوریال»، در ۲۷ تیر ماه سال ۱۳۵۰ منطقه حفاظت شده اعلام شد.
پلنگ ایرانی، زیر پوشش بیمه است و خسارت های این گونه ارزشمند به انسان و دام، توسط بیمه جبران می شود.
نظر شما