شهرام احمدی روز یکشنبه در گفتوگو با ایرنا افزود: حدود ۲ ماه قبل مواردی از ابتلای حیات وحش به بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک در یکی از مناطق حفاظت شده استان مشاهده شد که با تشکیل کمیته بحران در اداره کل حفاظت محیطزیست و با تجمیع امکانات و نیروهای انسانی، اقدامات لازم برای کنترل بیماری و جلوگیری از گسترش آن به کار گرفته شد.
وی ضدعفونی کردن آبشخورها، نظارت بر واکسیناسیون دامهای اهلی موجود در حاشیه منطقه حفاظت شده با همکاری اداره کل دامپزشکی و پاکسازی نواحی آلوده را از جمله برنامههای اجرا شده برای کنترل و مهار طاعون نشخوارکنندگان کوچک در استان بیان کرد.
احمدی تلفات ناشی از شیوع این بیماری در منطقه حفاظت شده شهرستان شهرکرد را ۴۰ راس برشمرد و تصریح کرد: بازرسان سازمان حفاظت محیطزیست و کارشناسان دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش نیز با حضور در منطقه، شرایط شیوع و اقدامات کنترلکننده را رصد کردند.
وی با بیان اینکه هماکنون در مناطق تحت مدیریت حفاظت محیطزیست گزارش جدیدی از ابتلا به این بیماری اعلام نشده است، درباره برنامههای پیشگیرانه برای جلوگیری از بروز دوباره طاعون در حیات وحش استان یادآور شد: به طور معمول دامهای اهلی آلوده، عامل اصلی انتشار طاعون نشخوارکنندگان به شمار میروند که با خروج دامداران از مراتع استان در طول یک ماه گذشته، تهدیدها و آسیبها در این مورد نیز کاهش یافته است و جای نگرانی چندانی نیست اما پایشها و نظارتهای مرتبط همچنان ادامه دارد.
مدیرکل حفاظت محیطزیست چهارمحال و بختیاری افزود: با توجه به اینکه طاعون نشخوارکننده سرعت بالایی در انتشار دارد و در حاضر برخی از مناطق در استانهای نیمه شمالی کشور درگیر این بیماری شدهاند، تلاش میشود با همکاری دیگر دستگاههای اجرایی برنامه مایهکوبی دامهای اهلی در فصول مختلف دنبال شود و بر انتقال دام از استانهای آلوده به دیگر استانها نیز نظارت کافی صورت بگیرد.
به گزارش ایرنا، بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک (PPR) که با عنوان «طاعون بزی» نیز شناخته میشود، یکی از مهمترین بیماریهای ویروسی واگیردار بین علفخواران کوچک و شترها است که به طور معمول از طریق دامهای اهلی آلوده و علوفه مرتعی و آبشخورهای مشترک به حیات وحش منتقل میشود.
موثرترین روش برای کنترل همهگیری طاعون نشخوارکنندگان کوچک انجام واکسیناسیون دامهای اهلی قبل از شروع فصول بارانی و تکرار مایهکوبی به صورت سالیانه است.
بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک قابل سرایت به انسان نیست و خطری برای انسان ندارد اما به دلیل سرعت بالای شیوع میتواند تلفات بسیاری را در میان دامهای اهلی و چهارپایان وجود در حیات وحش برجای بگذارد.
نظر شما