به گزارش ایرنا به نقل از کانال خبری آسیا، افزایش شدید قیمتها در آمریکا و انگلیس – جایی که شاخص قیمت مصرفکننده CPI به ترتیب ۶ درصد و ۴ درصد رشد داشته است – بیم و نگرانی از اشتباه فاجعهبار بانکهای مرکزی و بازگشت به تورم مزمن دهه ۱۹۷۰ را افزایش داده است.
اما در بخشهای زیادی از آسیا افزایش قیمتها مهار شده است و این اختلاف حاوی درسهایی برای سیاست اقتصادی در زمان حال و آینده است .
در کشور چین، شاخص قیمت مصرف کننده در مقایسه با سال پیش ۱.۵ درصد بالا رفته و در کشور ژاپن نیز طبق معمول تورم تقریبا صفر است. هرچند در استرالیا شاخص قیمت ۳ درصد بالا رفته اما تورم زیربنایی ۲.۱ درصدی تقریبا حد پایین محدوده هدف بانک مرکزی است.
تنها دو اقتصاد نوظهور بزرگ در آسیا – سریلانکا و پاکستان – نرخ تورم بالای ۵ درصد دارند در حالی که بسیاری از کشورهای اروپا و آمریکای جنوبی چنین نرخ تورمی دارند. با نگاهی به کشورهای ژاپن، چین و اندونزی افزایش جهانی در تورم به هیچ وجه جهانی به نظر نمیرسد.
این درحالی است که آسیا حتی بخش زیادی از انرژی را وارد میکند و همان افزایش قیمت برای نفت و گاز و زغال سنگ را تجربه کرده است.
علت اینکه چرا تورم آسیا ملایم است و شدید نیست به یک عامل ساده باز میگردد: آسیا مدیریت بهتری درباره همهگیری کرونا نسبت به بقیه مناطق جهان داشته است.
در این گزارش به نقل از فایننشال تایمز آمده است: در بخش زیادی از این منطقه، کشورها موفق شدند که مانند کره جنوبی از تعطیلیهای اجباری خودداری کنند؛ مانند چین مقیاس تعطیلیها را محدود نمایند و مانند نیوزیلند چنین تدابیری را به تاخیر اندازند.
پیامدهای این موفقیت نسبی اکنون به شکلهای مختلف خود را نشان میدهد. در بخش تقاضای اقتصاد، آسیا نوسانهای کمتری در زمینه مصرف کالا و خدمات تجربه کرد.
اگر شما در خانه قرنطینه نشدید نیازی به خرید تردمیل یا تلویزیون جدید نداشتید، اگر میتوانستید بطور منظیم آرایشگاه و دندانپزشکی بروید نیازی نبود که بعد از بازگشایی اقتصاد هجوم ببرید.
آسیاییها همچنین نسبت به اروپاییها یا آمریکاییها زمانی که اقتصادشان باز میشود محتاط تر بودهاند. در ژاپن به عنوان مثال خانوادههای افراد مسن حدود ۴۰ درصد مصرف را به خود اختصاص میدهند اما حتی الان هم که بازنشستهها تا حد زیادی واکسینه شدهاند، مصرف خدمات آنها هنوز به حد عادی نرسیده است. چه برسد که رونق پساهمهگیری داشته باشد. نوسان کمتر در تقاضا به این معنی بوده که فشار کمتری برای پاسخگویی عرضه هم وجود داشته است.
آسیا، کارخانه جهان
اما پاندمی کووید-۱۹ همچنین پیامدهای استیلای تولیدی جهانی را هم نشان داده است. از آنجا که این منطقه بیشتر کالاهای جهان را تولید میکند، با سهولت بیشتری هم میتواند کالاهای خود را تامین نماید.
زمانی که کووید-۱۹ موجب تعطیلی کارخانهها شد، شرکتهای آسیایی انتخاب بیشتری برای تامین کنندگان جایگزین در منطقه داشتند و این به معنی وقفه کمتر در عرضه بود.
در بخش خودروسازی، کشورهای کره جنوبی و ژاپن قادر بودند اطمینان حاصل کنند که تولیدکنندگان به نیمهرساناها دسترسی دارند اما تورم در آمریکا برای خودروسازها دو رقمی است.
یکی از تفاوتهای بزرگ بین آسیا و آمریکا نیز تامین نیروی کار است و کمبود نیروی کار در آمریکا و انگلیس موجب افزایش دستمزدها شده که یک دلیل مهم برای نگرانی درباره تورم است، اما نشانه کمی از چنین افزایش دستمزدی در آسیا وجود دارد.
در حالی که بانکهای مرکزی آسیا نیازی به نگرانی درباره تورم فوری موجود ندارند میتوانند به فکر احیای اقتصادی باشند. بانک مرکزی استرالیا اعلام کرده که انتظار ندارد نرخ سود را در سال ۲۰۲۲ افزایش دهد. بانک ژاپن نیز طبق معمول انتظار ندارد که نرخ سود را در آینده نزدیک بالا ببرد. اما بانکهای مرکزی غربی نمیتوانند همانند همتایان آسیایی خود خوشبین باشند: اگر دستمزدها شتاب بگیرد در این صورت فشار گذار بر تورم نیز مداوم خواهد بود.
انتخابهای متفاوت در زمینه مدیریت کرونا پیامدهای بسیاری داشته است و این پیامدها در زمینه تورم اکنون در حال آشکار شدن است.
نظر شما