بسیاری از افراد که خود را در مقابل چنین رابطه هایی مقاوم و مبرا می دانند بعد از مدتی در کمال ناباوری، خود را گرفتار در آن می بینند و در واقع همه چیز با یک لایک شروع می شود!
همین لایک هایی که در نظر اول نشان دهنده مطالب و صفحات برتر است اما به مثابه رگ حیاتی برای شروع و تداوم ارتباط های آن چنانی در این شبکه ها است؛ در فرهنگ نانوشته این شبکه ها لایک کردن معانی مختلفی برای افراد دارد.
البته در اینجا باید گفت متاسفانه اغلب در این نوع ارتباط ها، اولین آسیب ها متوجه خانم ها است و به خاطر خصوصیات روحی، گاهی با احساساتشان بازی می شود.
در واقع افراد با نیت های مختلفی وارد شبکه های اجتماعی و جمع دوستان مجازی می شوند و یکی از نیت های شایع در میان جوان ها پیدا کردن یک هم زبان برای جلب همدردی در لحظات سخت زندگی است؛ لحظاتی که دچار ضربه های روحی، شکست ها و سرخوردگی ها هستند.
این گونه افراد برای افتادن در دام های شبکه های اجتماعی از کسانی که صرفا برای گذراندن اوقات به شبکه های اجتماعی می آیند بیشتر آسیب می بینند، آن هایی که در همچنین لحظه هایی با اندک توجه طرف مقابل، سفره دلشان را برایش باز می کنند و بسیاری از اسرار شخصی خود را بازگو می کنند یک شکم سیر با طرف مقابل درد ودل می کنند، بدون آن که متوجه باشند یک رابطه عمیق و عاطفی بین آن ها و طرف مقابلی که هیچ شناختی از او و قصد واقعی او از این ارتباط ندارند به وجود می آید.
همیشه و همه جا این نیاز موجودات است که آن ها را به سوی دام ها می کشاند و همین اصل فلسفه موفقیت دام ها و صیادهاست و البته این شکارچی های بی رخم و فرصت طلب در فضاهای مجازی نیز از نیاز افراد افسرده و رنجیده به همدلی و هم زبانی سوءاستفاده می کنند و با حیله گری برای رسیدن به نیت های شوم خود برنامه ریزی می کنند.
واقعیت آن است که یکی از صفات شایع افراد در شبکه های اجتماعی، تظاهر به چیزی است که نیستند و احیانا رسیدن به آن همیشه آرزویشان بوده است و همین افراد هستند که در پوشش دنیای مجازی گاها آسیب های روحی شدیدی به طرف مقابل وارد می کنند و از فرصت این ارتباط مجازی کمال سوءاستفاده را می کنند.
ما انسان ها چه از جنس خانم چه از جنس آقا یک سری نیازهای طبیعی داریم که اگر تامین نشود ممکن است از راه های مختلف بخواهیم نیازهایمان را برطرف کنیم و برای برطرف کردن آن اغلب اوقات دست به هر کاری می زنیم که ممکن است غیرقابل جبران باشد.
اگر جبران پذیر هم باشد بدون شک آثار منفی خود را بر روی فرد می گذارد؛ هر کدام از افراد مجازی که به نوعی با روحیات و احساسات طرف مقابل بازی می کنند یک نوع خلاء عاطفی دارند که از جانب خانواده تامین نشده است و سعی دارند این نیاز را داخل فضاهای مجازی خالی کنند و این راه حل را بهترین راه حل برای خود دانسته اند و در این میان آن دسته از افرادی که فقط به ظاهر قضیه نگاه می کنند بیشتر در معرض آسیب هستند و این فضاهای مجازی به نوبه خود باعث ضعف بنیاد خانواده شده اند و می شوند.
پس چه بهتر است وقت خود را بیشتر با اعضای خانواده خود و مهم تر از همه با افراد واقعی زندگیمان بگذرانیم.
باور کردن افراد مجازی، تفکری اشتباه
گاهی اوقات این قدر غرق در این فضاهای مجازی می شویم که وقتی ساعت را نگاه می کنیم با خود می گوییم : وااااای، چقد زود گذشت! و همین هم باعث شده که خودمان یا همان خود واقعی مان را کم کم فراموش کنیم و بشویم یه آدم مجازی واقعی!
یعنی با اینکه میدانیم همه این افراد داخل شبکه های اجتماعی، مجازی هستند و احتمال آن زیاد است که شرایط و خصوصیات واقعی خودشون را بازگو نکنند، باز به آنها اعتماد می کنیم و طی پیام های مکرری که به هم می فرستیم و با گذشت زمان افراد مجازی را باورشان می کنیم با وجود شک داشتن به اینکه آیا مشخصات واقعی خود را گفته اند یا نه ؟
در نتیجه ارتباط صمیمی یا همون دلبستگی بین دو کاربر مجازی به وجود می آید، ارتباطی که پایان خوبی ندارد؛ پایانی که بیشترین آسیب خوردگانش خانم ها هستند و از نوع ارتباط های مجازی نیز به نوبه خودش دچار شکست های عاطفی می شوند.
شبکه های اجتماعی هم مانند بسیاری دیگر از فناوری های نوین به منزله چاقوی دو لبه ای هستند که اگر فرهنگ استفاده صحیح از آن ها رعایت نشود، به جای منفعت، ضررهای فراوانی به افراد وارد می کند.
"مشاور کلانتری ۱۲ قائم(عج) یزد"
نظر شما