به گزارش روز دوشنبه گروه علم وآموزش ایرنا از روابط عمومی دانشگاه صنعتی امیرکبیر، خلیل الرحمن خلیلی پور رودی دانش آموخته دانشگاه صنعتی امیرکبیر و مجری طرح اصلاح منسوج سلولزی با استفاده از کراتین بازیافتی الیاف پروتئینی جهت تهیه زخم پوش های زیست فعال که به سرپرستی فاطمه داداشیان از دانشکده نساجی و عاطفه سلوک از دانشکده مهندسی پزشکی در مدت سه سال، این طرح را انجام دادند، گفت: در حال حاضر بیمارانی که دچار سوختگی هستند به علت گرانی زخم پوش های وارداتی هنوز در بیمارستان ها از گاز وازلینه برای پانسمان زخم های این بیماران استفاده می شود.
وی به معضلات گاز وازلینه اشاره کرد و افزود: استفاده از گاز وازلینه به عنوان یک پوشش تنها به کنترل از دست رفتن آب بدن بیمار و جلوگیری از هجوم باکتری ها کمک میکند و تاثیر مهمی در تسریع ترمیم زخم ندارد. حتی به دلیل وجود وازلین محدودیت در اکسیژن رسانی به زخم نیز ایجاد می شود.
این محقق ادامه داد: گاز استریل بدون وازلین هم هنگام تعویض پانسمان موجب ایجاد زخم ثانویه می شود که مناسب نیست. برای همین موضوع نیاز به یک زخم پوش مقرون به صرفه که با فناوری در دسترس و مواد اولیه ارزان و در مقیاس زیاد قابل تهیه باشد به شدت احساس می شود.
خلیلی پور رودی خاطرنشان کرد: با توجه به نتایج به دست آمده، در اکثر شاخص های مورد بررسی زخم پوش سلولزی اصلاح شده از نمونه تجاری نتیجه بهتر یا دست کم مساوی با آن را داشته است. همچنین بازیافت کراتین از الیاف پروتئینی پر مرغ جهت تهیه یک ماده ارزشمند به نام زخم پوش زیست فعال، ارزش افزوده فراوانی در حد کیمیاگری ایجاد می کند.
وی یادآور شد: استفاده از فناوری شناخته شده pad-dry-cure (پد کردن – خشک کردن و تثبیت حرارتی) در این پژوهش کار تجاری سازی و کاربردی کردن این دانش فنی را تا حد زیادی تسهیل کرده است، به طور کلی اصلاح سطح سلولز و همین طور تولید بیومتریال پایه کراتینی با توجه به ابعاد ناشناخته ای که هنوز وجود دارد می تواند مرزهای دانش در رشته الیاف را ارتقا دهد.
مجری طرح اصلاح منسوج سلولزی با استفاده از کراتین بازیافتی الیاف پروتئینی افزود: این طرح نیز نه تنها در مرزهای دانش بوده بلکه کاملا کاربردی است و محصول تولید شده از مواد اولیه در دسترس و ارزان داخل کشور تهیه شده است.
نظر شما