به گزارش روز یکشنبه ایرنا به نقل از خبرگزاری رویترز، عرضه واکسن به کشورهای فقیرتر از مدت ها قبل به دلیل نبود واکسن محدود شده و کشورهای ثروتمندتر بیشتر دُزهای موجود واکسن را از دسامبر ۲۰۲۰ به خود اختصاص داده بودند.
بنیاد گاوی که ریاست این برنامه را همراه با سازمان جهانی بهداشت برعهده دارد، اعلام کرد که در سه ماهه گذشته، محموله ها به طور تصاعدی افزایش یافته و به کوواکس امکان داده است به نقطه عطف توزیع یک میلیارد دُز در ۱۴۴ کشور دست یابد.
کوواکس در سال ۲۰۲۰ با هدف توزیع ۲ میلیارد دُز واکسن تا پایان سال ۲۰۲۱ آغاز شد، اما به واسطه احتکار اولیه واکسن ها از سوی کشورهای ثروتمندتر، محدودیت های صادرات و تغییرات مکرر با کندی عملیات روبه رو شد.
این برنامه عملیات انتقال دُزهای واکسن را فوریه ۲۰۲۱ آغاز کرد. تقریبا یک سوم از سوی کشورهای ثروتمند اهدا شده است، به رغم برنامه اولیه کوواکس برای تامین واکسن هایی که مستقیما به واسطه این برنامه با بودجه بیش از ۱۰ میلیارد دلار از صندوق اهداکنندگان تامین می شود.
این تغییر رویکرد سبب تاخیر در اجرای برنامه شد، زیرا اهداکنندگان اغلب خواستار ارسال دُزها به کشورهای منتخب شان هستند.
با وجود افزایش توزیع واکسن، نابرابری در توزیع همچنان بالاست. تازه ترین آمار سازمان جهانی بهداشت نشان می دهد که ۶۷ درصد از جمعیت کشورهای ثروتمندتر کاملا واکسینه شده اند، در حالی که این رقم در کشورهای فقیرتر تنها ۵ درصد است. همچنین بیش از ۴۰ درصد از جمعیت جهان هنوز دُز اول واکسن را دریافت نکرده اند.
گاوی بنیادی که مدیریت مشترک کوواکس را برعهده دارد، درصدد دستیابی به منابع مالی بیشتر برای تحقق هدف سازمان جهانی بهداشت به منظور واکسینه کردن ۷۰ درصد از جمعیت کشورهای فقیرتر تا ماه ژوئیه (تیر) است.
در حالی که شیوع سویه اومیکرون کرونا باعث تقلا برای تزریق دُز تقویتی واکسن در کشورهای ثروتمندتر شده است، دانشمندان و سازمان های بین المللی می گویند مقابله با نابرابری توزیع واکسن، تنها راه مبارزه با تهدید جدید کووید –۱۹ است.
یافته های مطالعات ائتلافی از سازمان های بهداشتی و بشردوستانه موسوم به «اتحاد واکسن مردمی» حاکی است در شش هفته منتهی به کریسمس، اتحادیه اروپا، انگلیس و آمریکا در مجموع ۵۱۳ میلیون دُز واکسن کووید – ۱۹ دریافت کردند در حالی که کشورهای آفریقایی در مجموع فقط ۵۰۰ میلیون دُز در کل سال به دست آوردند.
نابرابری در توزیع واکسن به این معناست که کشورهای متمول از توان پاسخ به تهدید ویروس با تضمین دُزهای کافی برای واکسینه کردن همه جمعیت خود برای چند بار برخوردارند، در حالی که کشورهای فقیرتر این امکان را ندارند.
کشورهایی که کمترین امکانات را دارند و عمدتا در مرکز و جنوب آفریقا واقع اند و البته کشورهایی چون افغانستان را دربر می گیرند، تنها قادر بوده اند اولین دُز واکسن را برای ۶۰ درصد از جمعیت خود فراهم کنند.
نظر شما