حجت الاسلام محمدمهدی زارعی گلپایگانی روز شنبه به مناسبت سالروز میلاد جواد الائمه در گفت و گو با خبرنگار معارف ایرنا گفت: با وجود این که همه ائمه معصومین (ع) به تعبیر زیارت جامعه کبیره جایگاه های برکت الهی هستند اما در مورد حضرت جواد (ع) از امام رضا (ع) نقل شده برکتی که در وجود امام جواد (ع) است، برکت اعظم است و پدر امام جواد (ع) همچنین اینگونه تعبیر کردند که برای شیعیان، مولودی پربرکت تر از امام جواد(ع) به دنیا نیامده است و این روایت امام رضا (ع) حامل اسراری در شخصیت جواد الائمه است.
وی افزود: البته درباره وجود مقدس و پربرکت امام نهم (ع) تفسیرهای گوناگونی بیان شده است. مثلا گفته شده چون امام جواد در سن کودکی به امامت رسیدند، برکات بسیاری داشت. یعنی این مساله برای بسیاری از افراد جامعه قابل تصور بود که یک امام در سن ۳۰ یا ۴۰ سالگی بر جامعه اسلامی امامت کند اما امامی که بخواهد در سن کودکی در جایگاه امامت قرار گیرد، جای شگفتی بود.
زارعی با اشاره به آیه ۶۵ سوره کهف که می فرماید ما علمی از نزد خویش به او دادیم از علم لدنی سخن گفت و افزود: نگاه تعدادی از مردم به امام همچون نگاه به یک دانشمند بزرگ و متقی است که این عالم، علم خود را در گذر زمان از پدر و پدران خود با واسطه گرفته و اکنون معلم جامعه است اما این که بخواهند امامی را در سنین خردسالی تصور کنند، برای تعدادی از افرادی که درک درستی از جایگاه امامت نداشتند و نمی دانستند که جایگاه امام یک جایگاه لدنی است، قابل هضم نبود و لذا امامت امام جواد (ع) توانست، موضوع علم و جایگاه امام و ارزش های امامت را برای جامعه حل کند.
این استاد حوزه با استناد به امامت جواد الائمه در سن کودکی، یک استدلال تاریخی درباره علم امام و عصمت امام ارائه داد و گفت: یک استدلال تاریخی بسیار روشن، دقیق و غیرقابل خدشه می توان ارائه داد که برای همه افراد قابل فهم باشد و بحث سندی نیز در آن راه ندارد. امام جواد (ع) در کودکی و تقریبا در سن هشت سالگی به امامت رسیدند. در جامعه آن زمان، امام جواد و اهل بیت (ع)، دشمنان سرسخت و جدی داشتند؛ دشمنانی که به دلیل قدرت و عظمتی که مردم در ائمه می دیدند، حسادت عجیبی به امامان داشتند و برای این که به مقاصد دنیایی خودشان برسند، حاضربودند خطرهای فراوانی را برای ائمه ایجاد کنند و آسیب ها بزنند و حتی با وجود ننگ و عاری که بر جبین آنها بنشیند، حاضر به قتل و شهادت ائمه بودند.
وی ادامه داد: اگر بخواهیم عظمت امام جواد (ع) را درک کنیم، باید به این نکته توجه کنیم که دشمنان سرسختی در جامعه وجود داشتند که تلاش می کردند بدترین تبلیغات را بر ضد ائمه انجام دهند. از طرف دیگر این دشمنان دارای قدرت بودند و رسانه های آن زمان در دستان آنان بود. مانند خطابه ها، منبرها، پول های فراوانی که هزینه می کردند و قلم به دستانی بسیار تاثیرگذار داشتند. بنابر این ائمه از جمله امام جواد (ع) در یک فضای دربسته ای نبودند و پشت دیوارهای بتونی قرار نداشتند بلکه دقیقا در معرض دید جاسوسان و خبرچینان دستگاهی همچون بنی امیه و بنی عباس بودند و دشمن بر آنان نظارت دقیق داشت.
زارعی گلپایگانی افزود: اگر اینجا یک نقص و عیبی یا نافرمانی در زندگی ائمه از جمله امام جواد (ع) وجود داشت، این دشمنان عنود که انگیزه های فراوانی برای دشمنی داشتند، در تمام خطبه ها و منبرها آن را برملا می کردند و می گفتند کسانی که مردم به عنوان ائمه به دنبال آنها هستند و معتقدند که معصوم و بی عیب هستند، ببینید که این گناه یا عیب در پرونده آنان وجود دارد تا از این طریق آن عیب و ایراد را در کتاب ها گزارش کنند و در جهان اسلام و در شهرها و روستاها و منبرها منتشر کنند. اگر در این زمینه هزاران گزارش وجود می داشت، باید حداقل یک گزارش در این کتاب های تاریخی راه پیدا می کرد و اهداف سیاسی دشمنان را به خوبی تامین می کرد تا دشمنی خود را با اهل بیت به سمت ترور شخصیت ائمه ببرند.
وی اضافه کرد: حالا در اینجا که امام جواد (ع) در سن کودکی به مقام امامت رسیده، دشمن انگیزه فراوانی دارد که گزارش هایی بدهد مبنی بر این که امام هشت ساله شیعه در سخن گفتن فلان خطا را داشته یا این امام هشت ساله تفاوت این کلمه را با کلمه دیگر نمی داند یا در فهم یک مساله دچار اشتباه شد یا بگویند این امام در مقابل افراد سرشناس و بزرگ که سال ها در مقام علمی بودند و مناظرات فراوانی داشتند، کم آورد یا اعتراف کرد یا به خاطر اشتباهی که داشت، نتوانست حرفی بزند. اگر چنین چیزی بود با توجه به انگیزه های دستگاه دشمن که به دنبال ایرادی بود تا شخصیت امام جواد (ع) را مخدوش کند و جریان مقابل خود یعنی جریان امامت و ولایت را از میدان به در کند، به طور قطع این کار را می کرد ولی می بینیم دشمنان اهل بیت (ع) هیچ نقطه ضعفی پیدا نکردند.
این استاد حوزه افزود: بنا بر این باید بگوییم این معجزه امام جواد (ع) است و این برکت وجود امام تقی (ع) است که مردم ببینند امامی با این سن، جایگاه علمی و عملی بسیار رفیعی دارد که ذره بین های گوناگون در زندگی او خطا و اشتباهی یی پیدا نکردند. همین موضوع جامعه را متوجه مقام عالی امام می کند و از آن نگاه سطحی به امامت که مدتی را شاگردی کرده و نزد پدر درس خوانده و علمی آموخته را از بین می برد. بلکه مردم متوجه می شوند امام معصوم در سن کودکی نیز می تواند معلم آموزگاران زمان خود باشد و دیگران نیز نتوانند اشکالی از او پیدا کنند. در مرحله بعد نیز مناظرات علمی برگزار شد و جلساتی صورت گرفت که رهبر معظم انقلاب چنین تعبیری دارند که امام جواد مبتکر بحث آزاد اجتماعی است. یعنی با توجه به ابهتی که امام جواد (ع) در مقابل دانشمندان آن زمان داشتند و نوع مباحثی که مطرح کردند، عظمت علمی و جایگاه آن حضرت بر همگان روشن شد.
آمادگی برای امام زمان (عج) یکی دیگر از برکات امام جواد (ع) است
وی افزود: در اینجا می بینیم جامعه از امام، شناخت ویژه ای پیدا می کند و اینها از برکاتی است که در وجود امام جواد (ع) است. البته این موضوع کمک می کند که وقتی اراده حق بر این است که حضرت مهدی (عج) در سن کودکی به امامت برسند، باید یک زمینه ذهنی فراهم شود و جامعه یک شناختی پیدا کند. قرار است امام زمان (عج) از نظرها غایب شود و جامعه با آن ابعاد معنوی و الهی امام که فراتر از مفاهیم معمولی و عمومی است، آشنا شود و مساله غیبت برای آنان حل شود، در عمل وارد یک مساله فراتر از معمول می شویم و غیبت امام یک مساله فوق العاده است و سوال این است که امام در شرایط غیبت چگونه جامعه را مدیریت خواهد کرد. لذا باید جامعه شیعه به صورت آرام برای آن دوره آماده شود و امام جواد (ع) در سن کودکی بار امامت را به دوش کشیدند و نشان دادند که جایگاه و شخصیت امام فراتر از یک شخصیت علمی و معنوی در میان مردم سطحی اندیش است.
زارعی با اشاره به زیارتنامه امام محمدتقی (ع) گفت: در زیارتنامه آن حضرت می خوانیم السلام علیک یا حجت الکبری. امام جواد حجت بزرگ خداست تا مردم امامت را بفهمند و رابطه امام با خدا و مساله علم لدنی و عصمت را درک کنند و به این نکته پی ببرند که سن در اینجا جایگاهی ندارد. در زمان حضرت عیسی و یحیی نیز برخی دچار شک شدند که چگونه ممکن است انسانی در سن کودکی به مقام پیامبری برسد ولی با معجزات الهی آن را باور کردند.
نظر شما