به گزارش روز چهارشنبه پایگاه خبری آستان قدس رضوی، عبدالحمید طالبی افزود: زندهیاد تشکری از جمله خادمان برجسته فرهنگ رضوی بود که ارادت ویژه ایشان به امام رضا(ع) منجر به خلق آثار فرهنگی و ادبی متعددی شد و نام او را در این عرصه ماندگار کرد.
وی ادامه داد: امیدواریم همانگونه که این خادم فرهنگ رضوی در زندگی دنیوی مورد عنایت حضرت رضا(ع) قرار گرفت و آثار شاخصی در حوزه ادبیات دینی از خود به جای گذاشت، در زندگی اخروی نیز از برکات معنوی این خدمت بهرهمند باشد.
این نویسنده و فیلمنامهنویس دوشنبه ۱۸ بهمن تحت عمل جراحی قرار گرفته بود اما در نهایت تلاش ها برای نجات وی بینتیجه ماند.
سعید تشکری متولد ۱۳۴۲ در قوچان و فارغالتحصیل ادبیات نمایشی، عضو کانون ملی منتقدان تئاتر، عضو بینالمللی کانون جهانی تئاتر، مدرس ادبیات نمایشی و داستاننویسی بود. در کارنامه این هنرمند، رماننویسی، مقالهنویسی مطبوعاتی در حوزه ادبیات و هنر، ساخت فیلم و نگارش سریالهای تلویزیونی، نگارش نمایشنامههای رادیویی در ادارهکل نمایش رادیو و انتشار بیش از ۴۰ عنوان کتاب دیده می شود.
وی فعالیت خود را از سال ۱۳۶۰ با چاپ مقالات در مطبوعات در حوزه ادبیات و هنر، چاپ آثار ادبی در قالبهای مختلف رمان و نمایشنامه، ساخت فیلم و نگارش سریال های تلویزیونی و نگارش نمایشنامههای رادیویی آغاز کرد.
رمانهای وصل هزار مجنون (نیستان، ۱۳۸۹) سیمیا (۱۳۹۸)، هزار و سیصد و پنجاه و هفت، قصه اول: ناهید (سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری مشهد، ۱۳۹۶)، وقتی زمین دروغ میگوید (نیستان، ۱۳۹۱) و سینما مایاک (کوچه، ۱۳۹۸) بخشی از آثار اوست.
او بارها به عنوان نمایشنامهنویس، کارگردان تئاتر و فیلمنامهنویس برنده جایزه در مسابقات ادبی شده و با حضور در جشنوارههای ملی و بینالمللی چون فجر، امام رضا (ع)، یونیسف و جایزهٔ سه دوره کتاب سال رضوی و کتاب سال شهید غنیپور، در سالهای ۱۳۸۵، ۱۳۸۸و ۱۳۹۰ برای نگارش رمان بارِ باران (نیستان، ۱۳۸۹) شدهاست.
«من هستم گیلگمش» آخرین اثر سعید تشکری است که هفت نمایشنامه به نامهای بیهقی و عوفی هر دو تو را نوشتهاند، من کاتبم، شاهزاده مرده است، بانی بنوک، روزی محرری، من نوغانیام، حجره خودرشید، «من هستم گیلگمش» در آن گرد آمدهاست.
نظر شما