به گزارش روز دوشنبه ایرنا از شبکه تلویزیونی «فرانس ۲۴»، اقدام نظامی روسیه در خاک اوکراین مسائل مربوط به سیاست خارجی را به نخستین مبحث انتخابات ریاست جمهوری فرانسه تبدیل کرده است؛ در این میان مناسبات فرانسه با سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) مهم‌ترین مساله اختلاف نامزدهای انتخابات محسوب می‌شود.
در روز ۷ فوریه (۱۸ بهمن) زمانی که «امانوئل مکرون» رئیس جمهوری فعلی فرانسه از دیدار با همتای روسی خود بازگشت، مهم‌ترین رقیب انتخاباتی او، استقبال کرملین را بسیار «سرد» توصیف کرد.
«مارین لو پن» نماینده حزب دست راستی «مجمع ملی» در گفت‌وگو با شبکه خبری آر.ت.ال، گفت: مکرون نه در سطح رئیس جمهوری فرانسه بلکه به شکل یک تلگرافچی رده پایین ناتو و اتحادیه اروپا در مسکو پذیرفته شد.
وی چند روز پیش از آن در نشستی تبلیغاتی بر موضع همیشگی خود در مورد خروج فرانسه از ناتو تاکید کرد و دلیل آن را نیز چنین برشمرد: تا به درگیری‌هایی که مربوط به ما نمی‌شود، کشیده نشویم.
هم‌زمان با این سخنرانی بروشوری هشت صفحه‌ای با موضوع شایستگی‌های لوپن برای تکیه زدن بر کرسی ریاست جمهوری در میان هوادارانش پخش شد که شامل عکس‌هایی از این نامزد در کنار مقامات کشورهای مختلف و از جمله پوتین بود. وی در زمان نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری در سال ۲۰۱۷ میلادی با پوتین دیدار کرده بود. چند هفته پس از این نشست و به راه افتادن جنگ اوکراین که نخستین رویارویی نظامی در اروپا پس از جنگ جهانی دوم محسوب می شود، این تصویر واکنش‌های منفی را در پی داشت. جنگ اوکراین، تبلیغات لو پن را لکه دار کرد و دستور از بین بردن یک میلیون و ۲۰۰ هزار نسخه از بروشور که برای نشست های تبلیغاتی آتی چاپ شده بود، صادر کردند.
«حاکمیت‌گرایان» و رگبار انتقادات
مارین لو پن برنامه‌های خود را نیز بازنویسی کرد. او که معمولا به دلیل گرایش های ملی‌گرایانه برنامه های سیاست خارجی را در درجه دوم اهمیت قرار می داد، موضع گیری در مورد مسائل بین المللی را به صدر برنامه های خود آورد.
از سوی دیگر، جنگ اوکراین با کاهش محبوبیت نامزدهای افراطی چون لو پن که به حمایت کردن از پوتین و مخالفت ناحق با ناتو متهم می‌شوند، شانس نامزد احزاب سنتی فرانسه شامل «آن ایدالگو» از حزب سوسیالیست، «ناتالی پکرس» از جمهوری‌خواهان و «یانیک ژادو» از حزب «اروپ اکولوژی-سبزها» را افزایش داد.
انتقادات متوجه سه نامزد انتخابات شامل لو پن، «اریک زمور» از حزب افراطی راستگرا «تسخیر مجدد» و «ژان لوک ملانشون» نامزد افراطی چپگرا از حزب «فرانسه تسلیم ناپذیر» است که به ترتیب جایگاه دوم، سوم و پنجم را در نظرسنجی ها دارند و به لفاظی های «حاکمیت گرایانه» خود شناخته می شوند.
این دو نامزد احزاب راست افراطی رویکرد ملی گرایانه سازش ناپذیر رئیس جمهوری روسیه را تحسین می کردند. اریک زمور که حتی چند سال پیش از «رویای پوتین فرانسوی» سخن گفت. مارین لو پن نیز به نوبه خود ادعاهایی مبنی بر اینکه ولادیمیر پوتین تهدیدی برای اروپا است را به سخره گرفته و گفته بود که ناتو دیگر مفید نیست.
در این میان هرچند که ملانشون قرابتی با مرد قدرتمند کرملین ندارد اما بارها تهدید روسیه را دستکم گرفته و ناتو را به ایجاد ناآرامی متهم کرده است.
سه شنبه گذشته برخی از نمایندگان مجلس در جلسه علنی علیه این دست موضع‌گیری ها سخنرانی کردند. پس از آن نیز روزنامه فرانسوی «لوموند» نیز ستونی را به آنچه « قهرمانان خودمختاری فرانسه (...) که مستقیماً در دام پوتین افتادند» اختصاص و آنها را به شدت مورد انتقاد قرار داد.
مقصر جنگ اوکراین کیست؟
«مارتن کانسه» تحلیلگر مسائل امنیتی در گفت‌وگو با فرانس ۲۴ گفت: جنگ اوکراین بیش از هر چیز دلیل اصلی تشکیل ناتو را به عنوان «حامی اعضا در برابر تهدید واقعی» یادآوری کرد. این جنگ در حقیقت به ضرر نامزدهایی تمام شد که مدعی بودند، چنین خطری وجود ندارد.
معاون دفتر پاریس اندیشکده ژرمن مارشال فرانسه، افزود: این نامزدها دو استدلال عمده داشتند؛ نخست آنکه تهدید روسیه را خبرسازی نهادهای اطلاعاتی آمریکا و عامل دشمنی روسیه را هم اقدامات آمریکا وناتو می دانستند. هر دو دلیل با اقدام پوتین ازمیان رفت.
هر سه نامزد یک صدا جنگ و ناآرامی در اوکراین را محکوم کرده اند اما همچنان به روایت خود از دلیل بروز درگیری پایبند ماندند.
زمور در گفت وگو با رادیو «ار ت. ال.» گفت: جنگ نتیجه امتناع سرسختانه غرب در پذیرش دغدغه امنیتی روسیه بود. ولادیمیر پوتین مقصر است اما مسئول این وضعیت ناتو است.
از نظر ملانشون، تلاش همیشگی ناتو برای نزدیک شدن به مرزهای روسیه پس از جنگ سرد، دلیل عمده بحران های متعدد در کشورهایی است که قبلا جزئی از اتحاد جماهیر شوروی بوده اند. انتقاد او از ناتو مبتنی بر چیزی است که از آن به عنوان ناتوانی غرب در حرکت فراتر از تفکر دوران جنگ سرد یاد می کند.
به نوشته روزنامه لا لیبراسیون : این بیزاری از ناتو در بی اعتمادی به سیاست های آمریکا ریشه دارد که خود تهدید اصلی برای صلح به عنوان یک قدرت در حال زوال است.
در ذیل فصل «صلح» پیمان نامه ناتو بر این مساله تاکید شده که این نهاد باید پس از جنگ سرد برچیده شود. برعکس، از آن زمان اقدامات خود را با نتایج مضر برای صلح و امنیت ما گسترش داده است.
ملانشون یک هفته پیش از جنگ اوکراین موضع «عدم تعهد» فرانسه در مساله اوکراین را خواستار شد و در توئیتی نوشت: روسیه مجبور نیست از مرزهای اوکراین بگذرد و آمریکا نیز مجبور نیست اوکراین را به ناتو ملحق کند.
نامزد چپگرا چند روز پیش در مصاحبه با مطبوعات گفت: محکوم کردن اقدام نظامی روسیه در اوکراین به منزله تغییر موضع من نیست. من همیشه گفته‌ام که نمی‌توانیم با نزدیک‌تر کردن ناتو به مرزهای روسیه به تحقیر روسیه ادامه دهیم. این خطری است که آنها هرگز نمی پذیرند.
نظر شما