فرمانده شیرازی عملیات آزادسازی سوسنگرد به یاران شهیدش پیوست

به گزارش روابط عمومی ارتش در فارس، مراسم تشییع پیکر این فرمانده دوران دفاع مقدس سه شنبه  با حضور همرزمانش و همچنین فرماندهان ارتش و فرماندهان سپاه استان از جمله فرمانده ارشد نظامی ارتش در استان های فارس و کهگیلویه و بویراحمد در شیراز انجام شد.
سرتیپ پیروزان در سال ۱۳۲۳ در شیراز متولد شد و پس از طی تحصیلات ابتدائی و متوسطه در این شهر در سال ۱۳۴۷ وارد دانشکده افسری ارتش شد و در سال ۱۳۵۰ پس از دریافت درجه ستوان دوم زرهی به مرکز زرهی شیراز اعزام شد.
وی طی دوران خدمت خود دوره‌های چتربازی، رنجر، جودو، کاراته، مقدماتی و عالی زرهی، دوره فرماندهی و ستاد، تفسیر عکس‌های هوایی، رده ۲ موتوری زرهی، فرماندهی اسکورپیون، اطلاعات رزمی، عملیات عبور از آب ادوات زرهی، استفاده از تانک در نقش توپخانه و دوره مدیریت تحقیق و ارزیابی را گذراند.
سرتیپ پیروزان در عملیات جنگی تپه ۳۴۳ شمال مهراندر تنگ کنجانچم بین ایران و عراق در بهمن ماه سال ۱۳۵۲ به عنوان فرمانده دسته گروهان سوارزرهی شرکت داشته است.
وی در مشاغلی همچون فرمانده دسته تانک، افسر موتوری گردان ۲۸۳ سوارزرهی، فرمانده دسته پشتیبانی، فرمانده گروهان ارکان گردان ۲۸۳ سوارزرهی، فرمانده گروهان سوارزرهی، فرمانده گروهان تانک، افسراطلاعات و عملیات گردان، معاون و فرمانده گردان ۲۳۹ تانک درعملیات فتح المبین، فرمانده گردان تانک شهید یاسینی در مراحل مختلف عملیات بیت المقدس و آزادسازی خرمشهر، فرمانده گردان پیاده ۷۵۶ قدس در عملیات میمک و ارتفاعات کانی سخت در منطقه عمومی سوما، رئیس کمیته تاکتیک و گروه فرماندهی و ستاد دانشکده زرهی مرکز آموزش زرهی، افسر تحقیق و ارزیابی دایره تحقیق و ارزیابی مرکز آموزش زرهی و رئیس ستاد منطقه عملیاتی فارس انجام وظیفه کرد.
وی، به خاطر موفقیت در عملیات دفاعی غرب دزفول و سد کردن پیش روی دشمن به افتخار یکسال ارشدیت و به دلیل رشادت درعقب راندن دشمن در عملیات آزادسازی سوسنگرد به ۶ ماه ارشدیت نائل شد.
امیر سرتیپ پیروزان در فروردین ماه سال ۱۳۷۲ به درجه سرتیپ دومی مفتخر شد و فروردین سال ۱۳۷۴ به درجه بازنشستگی نائل آمد.
وی مجددا از بهمن ماه سال ۱۳۸۰ به صورت استاد مدعو جهت ارائه درس تاکتیک به ویژه سوارزرهی به مرکز آموزش زرهی دعوت و مشغول تدریس شد و کتب و آیین نامه‌ای را نیز تهیه و به چاپ رساند که مورد استفاده دانشجویان و یگان‌های زرهی نزاجا نیز قرار گرفته است.

این فرمانده دوران دفاع مقدس در مقدمه کتاب خود آورده است: با یاد پروردگار هر دو جهان که قلم را آفرید و سخن گفتن را آموخت، سخن را آغاز می‌کنم و پس از چندین سال گذشت زمان، بنا به درخواست یاران همرزمم، خاطرات جنگ خود را به رشته تحریر درمی‌آورم. امیدوارم که بتوانم با اینکار، ضمن ارج نهادن به زحمات،
جانبازی‌ها و از خودگذشتگی‌های افسران، درجه داران و سربازان شجاع و زنده نگه داشتن یاد شهیدان به خون خفته و جانبازان از خود گذشته و آزادگان غیور و سرافراز ارتش جمهوری اسلامی ایران، قدم‌های هرچند کوچک در راه تنظیم و تدوین تاریخ زرین و پرافتخار ایران عزیز برداشته باشم.
برای من مایه بسی مباهات و افتخار است که مدت ۱۲۰ ماه از خدمت مقدس سربازی خود را در راه دفاع از آب و خاک وطن، ناموس هم میهنان و کیان کشور عزیز ایران گذرانده و باز می‌گویم چو ایران نباشد تن من مباد، بدین بوم و بر زنده یک تن مباد.