اقیانوس هند نظام بهره‌برداری دارد و ایران هم عضو این نظامنامه است. ایران، از طریق سیستان و بلوچستان با یازده بندر به این ظرفیت بزرگ دسترسی دارد که سالانه ۳۵۰ هزار تن صید در این بنادر تخلیه می‌شود و بیش از ۳۰ هزار نفر به طور مستقیم با ۲ هزار و ۵۰۰ شناور از طریق صید و صیادی ارتزاق می‌کنند.
شیلات یکی از مهمترین و بزرگترین ظرفیت‌های اقتصادی در سواحل مکُران است و در حال حاضر بیش از ۸۰ درصد مواد اولیه کارخانه‌های کنسرو تن‌ماهی در کشور از چابهار تامین می‌شود. علاوه بر این، ویژگی‌های اقلیمی و آب و هوایی چابهار نیز پرورش میگو را در این منطقه به شدت اقتصادی و مقرون به صرفه می‌کند؛ چنانکه چرخه ۱۲۰روزه پرورش میگو در چابهار به ۸۵ روز تقلیل می‌یابد و به همین رو از چابهار به عنوان بهشت آبزی‌پروری کشور یاد می‌کنند.
اکنون به طور میانگین در فاصله هر ۲۰ کیلومتر، یک بندر صیادی با تجهیزات و امکانات کامل داریم و سازمان منطقه آزاد چابهار، برای تکمیل زنجیره تولید، از یک سو با حمایت از راه‌اندازی صندوق صید، حمایت مستقیم از صیادان را در دستور کار قرار داده است تا صیادان برای تامین هزینه‌های دریاروی درگیر سلف‌خرها و دلال‌ها نشوند و از سوی دیگر، با حمایت و زمینه‌سازی برای ایجاد صنایع تبدیلی و تکمیلی، سعی بر آن داشته تا واحدهای صنایع غذایی همچون مزارع پرورش آبزیان و کارخانه‌های تن ماهی در کنار محل صید ایجاد شود.
ایجاد چنین واحدهایی، ضمن اثر بر اقتصاد محلی و توسعه اشتغال، از خام‌فروشی جلوگیری کرده و ارزش افزوده تولید را در منطقه حفظ می‌کند. پس از آن، حمایت از کارخانه‌های شناورسازی و رفع موانع قانونی در دستور کار قرار گرفت و در مرحله پایانی کارخانه‌های کنسروسازی در منطقه آزاد چابهار توسعه پیدا کرد.
«مجموع این واحدها، از ۱۱۰ کارخانه فراتر می‌رود و زنجیره صید را در منطقه آزاد چابهار تکمیل کرده است»
از جمله خدمات صید باید به کارخانه توربافی ماهوربافان اشاره کرد که با حمایت و مشارکت سازمان منطقه آزاد راه‌اندازی شده و ضمن افزایش اشتغال، نیاز صیادان به تورهای صیادی را تامین کرده است.
عضو هیات مدیره سازمان منطقه آزاد چابهار
