به گزارش روز سه‌شنبه ایرنا به نقل از روزنامه ال پائیس، اکنون پس از یک دوره حدود دو ساله تعطیلی مدرسه، تخمین زده می‌شود که این میزان در سراسر این منطقه به ۶۴ درصد افزایش یافته است.
به گفته کارشناسان، از آنجا که یادگیری یک نسل کامل از دانش‌آموزان پس از تقریباً دو سال غیبت به دلیل بیماری همه‌گیر در معرض خطر است، باید اقدام قاطعانه‌ای صورت گیرد. کاهش یادگیری به طور متوسط با طول مدت بسته بودن مدارس مرتبط است و دقیقا در این آزمون نیز آمریکای لاتین سربلند بیرون نیامده است.
«خایمه ساآوِدرا» مدیر بخش آموزش بانک جهانی معتقد است، این داده‌ها مهر تایید بر واقعیتی در مدارس آمریکای لاتین است: اکثر کودکان به کلاس‌ها می‌روند، اما مشکلات کیفی به حدی است که مهارت‌های اساسی را ندارند. خواندن اگر چه تنها مهارت مهم نیست اما اگر کودکان نتوانند به مهارت‌های اساسی دست یابند، دستیابی به سایر اهداف آموزشی بسیار دشوار است.
بر اساس تحلیلی که بانک جهانی انجام داده است، همزمان با آغاز همه‌گیری، کلاس‌های درس در آمریکای لاتین و کارائیب بر پایه تصیم‌گیری‌های سیاسی تعطیل شدند و حدود دو سال بعد مشخص شد که هزینه‌های ناشی از این اقدام در راستای دستورالعمل‌های بهداشتی برای دانش‌آموزان تا چه میزان گزاف بوده است.
آمریکای لاتین، در جایگاه دومین منطقه جهان به لحاظ دوره طولانی قرنطینه قرار گرفت و با وجود تلاش‌ها برای آموزش از راه دور، مشکلات دسترسی به اینترنت و اهمیت انکارناپذیر رابطه دانش‌آموز و معلم سبب شد تا تاثیر یادگیری از راه دور هم در آمریکای لاتین و هم در سایر نقاط جهان در طول همه‌گیری، بسیار پایین و ناهمگن باشد.
درآمد خانوار و شرایط جغرافیایی نیز به طور متفاوتی دانش‌آموزان آمریکای لاتین و کارائیب را تحت تاثیر قرار داد. در روستایی در پرو تنها ۱۱ درصد از خانواده‌ها گزارش دادند که به سیستم عامل‌های یادگیری آنلاین دسترسی داشتند، در حالی که در بولیوی، ۴۲ درصد از دانش‌آموزان مدارس ابتدایی به دلیل نداشتن رایانه، تبلت و یا تلفن همراه قادر به تحصیل نبودند.
در مقابل، ۸۶ درصد از معلمان ابتدایی در اوروگوئه گزارش دادند که در طول همه‌گیری کووید-۱۹، درس‌های آنلاین ارائه کرده اند.
علاوه بر تضعیف یادگیری، دوری از مدارس، تأثیرات مهم دیگری نیز به جای گذاشته است. به عنوان نمونه، تخمین زده می‌شود که ۲۴ میلیون دانش آموز در سراسر جهان به طور کلی از سیستم آموزشی خارج شده و ترک تحصیل کنند. همچنین کسانی که در حال حاضر به مدرسه می‌روند، شاهد کاهش ۱۲ درصدی درآمد سالانه در طول عمر خود خواهند بود، که معادل ۲.۳ تریلیون دلار هزینه‌های اقتصادی اضافی در آمریکای لاتین است.
تارنمای اسپانیایی بلومبرگ در گزارشی در تشریح آثار شیوع همه‌گیری در به تعطیلی کشاندن مدارس که علاوه بر ایجاد اختلال در روند آموزش و یادگیری دانش‌آموزان، می‌تواند از نظر درآمد از دست رفته کودکان امروزی در طول عمر اثرگذار باشد، نوشته است: طبق گزارشی که با همکاری یونسکو، بانک جهانی و یونیسف انجام شده است، نسل دانش‌آموزانی که در سطح جهانی، سال گذشته را با آموزش از راه دور به پایان رساند، با خطر از دست رفتن درآمد نزدیک به ۱۷ تریلیون دلار مواجهند که این رقم با ۱۴ درصد از تولید ناخالص جهان برابر است.
احتمال از دست رفتن درآمد برای یک دانش‌آموز در طول عمر خود حدود ۲۵ هزار دلار است. تخمین ۱۷ تریلیون دلاری به طور قابل توجهی از تخمین ۱۰ تریلیون دلاری که در سال ۲۰۲۰ منتشر شد، بیشتر است زیرا وقفه‌های یادگیری ناشی از شیوع کرونا طولانی شده است. به ازای هر سال تحصیلی که دانش‌آموزان بیشتر درس خوانده و آموزش اثربخش دریافت می‌کنند ۷.۵ تا ۱۰ درصد درآمدشان به ازای هرسال در طول زندگی‌افزایش می‌یابد و تعطیلی هر ۳ ماه آموزش اثربخش ۳ درصد کاهش درآمد را برای آنها خواهد داشت.
این مسئله نیز نگران‌کننده است که نرخ‌های آموزشی پایین منجر به مشارکت کمتر در نهادهای سیاسی و اجتماعی و همچنین افزایش جرم و خشونت می‌شود.
در ادامه این گزارش آمده است: اما بزرگترین فاجعه بدون شک نابرابری است، به ویژه در منطقه‌ای مانند آمریکای لاتین که بر اساس برخی شاخص‌ها نابرابرترین منطقه در جهان است. بیماری همه‌گیر نابرابری‌های آموزشی را به شدت افزایش داده است و ساآودرا تایید می‌کند که آمریکای لاتین و کارائیب بدون شک بدترین بحران آموزشی ۱۰۰ سال گذشته را پشت سر می‌گذارند.
نظر شما