به گزارش ایرنا، این ادعا شبکه جهانی «بی بی سی» علیه افغانستان که شاید هم بی ربط نباشد در حالی مطرح می شود که هژمونی غرب به سرکردگی آمریکا و عمدتا در غالب نیروهای پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) در دو دهه حضور اشغالگرانه در این کشور به گونه ای عمل کردند که اغلب زیرساخت های اقتصادی و اجتماعی آنرا از بین برده و امروزه با نعل وارونه زدن سعی می کنند از زیر بار جنایتی که بر سر ملت مظلو افغانستان آوردند به راحتی شانه خالی کنند.
با همین انگیزه بود که بی بی سی در گزارشی با اشاره به اینکه اقتصاد افغانستان از پیش بسیار شکننده و وابسته به کمک های خارجی بوده است، نوشت: یک کشور زمانی وابسته به کمک تلقی می شود که ۱۰ درصد یا بیشتر از تولید ناخالص داخلی آن از راه کمک های خارجی تامین شود این درحالی است که طبق داده های بانک جهانی، افغانستان حدود ۴۰ درصد از تولید ناخالص داخلی خود را از کمک های بین المللی بدست آورده است.
براساس این گزارش هنگامی که طالبان کنترل کابل را به دست گرفت، قدرت های غربی از جمله آمریکا و آلمان، کمک های خارجی به این کشور را به حالت تعلیق درآوردند و بانک جهانی و صندوق بین المللی پول نیز از آن زمان پرداخت ها به افغانستان را متوقف کردند.
هفته گذشته یکی از مقام‌های دولت «جو بایدن» در مصاحبه با خبرنگاران گفت: «هرگونه دارایی که بانک مرکزی دولت افغانستان در آمریکا دارد، در اختیار طالبان قرار نخواهد گرفت.»
درحالی که اقتصاد افغانستان به بن بست رسیده، این کشور با مهاجرت مردمش مواجه شده است. یک صراف در کابل به خبرنگار وال استریت ژورنال گفت که برخی از صاحبخانه‌ها حتی از مستاجران خود می‌خواهند که به رایگان در املاک آنها بمانند، زیرا می‌ترسند که اگر خانه خالی باشد طالبان ممکن است خانه را تصرف کند.
در یک مقاله منتشر شده در «فایننشال تایمز» نیز آمده است که ادعاهای طالبان مبنی بر این که می توانند از استخراج غیرقانونی معادن، تولید تریاک یا مسیرهای تجارت به درآمد کافی برسند، بیش از حد خوش بینانه است و درآمدهای طالبان از چنین منابعی زمانی کافی است که تنها بخواهند گروهی را سازماندهی کنند، اما برای اداره یک دولت کارآمد کاملا ناکافی هستند.
پروفسور «فواز گرگز» استاد روابط بین‌الملل در دانشکده اقتصاد لندن در این خصوص گفت: «کاهش اعتماد به اقتصاد افغانستان باعث شده که ارزش پول افغانی به شدت کاهش یابد و این مسئله مردم را به سازمان های بشردوستانه خارجی وابسته کرده است.»
علاوه بر این افغانستان در میانه خشکسالی ویرانگری قرار دارد و بر اساس برآوردهای سازمان ملل، حدود نیمی از کودکان این کشور دچار سوءتغذیه شده اند.
با این وجود رهبران کشورها هنوز امیدوارند که طالبان بتواند اثبات کند که می‌تواند به شکلی کارآمد در افغانستان حکومت کند و نشان دهد مایل به مصالحه برای بازگرداندن بودجه خارجی می باشد.
قدرت های غربی و آمریکا نیز خواستار تعامل مشروطی با افغانستان می باشند مبنی بر اینکه با تغییر رفتار طالبان، جامعه بین المللی ذخایر خارجی این کشور را آزاد کند.
نظر شما