به گزارش خبرنگار ایرنا ، این مراسم با طنین موسیقی «می گذرد کاروان» در حضور نایب رییس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی ، جمعی از مدیران گلستانی و تعداد زیادی از دوستداران استاد لطفی آغاز شد.
به گزارش ایرنا، «می گذرد کاروان/ روی گل ارغوان/ قافله سالار آن/ سرو شهید جوان» بخشی از اثر کاروان شهید محمدرضا لطفی است که سال ۵۹ ساخته شد.
نایب رییس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در این مراسم اظهارداشت : استاد لطفی هنرمندی پویا بود که نگاهش لبریز از رویش و زایش اندیشه ها بود
غلامرضا منتظری افزود: آثار موسیقیایی استاد لطفی از فطرت و سرشت پاک این قلندر موسیقی پدیدار می شد، لذا نغمه ها و آثارش سالها در دل ماندگار است.
وی محمدرضا لطفی را پایه گذار یک مکتب در هنر موسیقی ایران دانست و افزود: تلاش کنیم مثل او سازنده باشیم.
نماینده مردم گرگان و آق قلا در مجلس شورای اسلامی افزود: توقع این است که تا سالگرد بعدی لطفی شاهد راه اندازی یک پاتوق فرهنگی برای هنرمندان کشور در مزار لطفی باشیم.
مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان گلستان در این مراسم اظهارداشت : علت ماندگاری آثار لطفی این بود که از روح این هنرمند سرچشمه می‌گرفت و هر هنری که از روح هنرمندان نشات بگیرد ماندگار می‌شود.
محمد رعیت خاک گرگان را هنر پرور دانست و افزود: جوانان این سرزمین با خلق آثاری گرانسنگ راه استاد لطفی را ادامه دهند.
به گزارش ایرنا محمدرضا لطفی در ۱۷ دی ۱۳۲۵ خورشیدی در گرگان و خانواده‌ای فرهنگی دیده به جهان گشود، پدر و مادر وی هر ۲ معلم و زاده گرگان بودند.
محمدرضا لطفی، ردیف دان، موسیقیدان، آهنگ‌ساز و نوازنده برجسته تار و سه‌تار ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۳ مقابل سرطان دست‌ها را بالا برد و چهره در نقاب خاک کشید.
او از چهره‌های تأثیرگذار موسیقی ایرانی بود و با خلق آثاری چون ایران ای سرای امید، کاروان شهید، برادر بی‌قراره، عشق داند در دل مردم جا باز کرد و تنها یک موزیسین صرف باقی نماند.
لطفی از همان ابتدا، مانند بسیاری از هم‌قطارانش، بی‌توجه به مسائل و دغدغه‌های مردم نبود و همین مساله باعث شد که او بعد از ۱۷ شهریور سال ۱۳۵۷ از رادیو استعفا دهد و پس از این استعفا گروه چاووش را بنیان گذاشت.
بنیادی که با حضور چهره‌های درجه یک موسیقی ایرانی به یکی از مراکز مهم تولید موسیقی تبدیل شد اما در بر همین پاشنه نچرخید.
لطفی سال ۱۳۶۵ از ایران رفت و به فعالیتش طی سال‌های متمادی در خارج از کشور ادامه داد اما میل همیشه بازگشت آنقدر در وجود او زنده بود که بالاخره سال ۱۳۸۵ به ایران برگشت و با تربیت شاگردانی در مکتب خانه میرزا عبدالله و ثبت آثاری در مؤسسه آوای شیدا به فعالیت هنری خود ادامه داد.
محمدرضا لطفی شاگردان بسیاری را تربیت کرد که از میان آنها می‌توان به اردشیر کامکار، حمید متبسم، مجید درخشانی، صدیق تعریف، بیژن کامکار، ارشد طهماسبی، مازیار شاهی، هادی منتظری و زیدالله طلوعی اشاره کرد.
به گزارش ایرنا، با وجود آنکه پیکر محمدرضا لطفی در گرگان آرمیده است اما اختصاص محلی با عنوان باغ مزار لطفی بدون حداقل امکانات گلایه بسیاری از اهالی هنر به ویژه موسیقی را درآورده است ، با وجود همه وعده های مسوولان باغ مزار این هنرمند شهیر ایرانی در مقام قلندر موسیقی ایران نیست.
نظر شما