اسفندیار امینی روز جمعه در گفت و گو با ایرنا افزود: از سوی دیگر اجرای سایر مصوبات مرتبط در شورای هماهنگی زاینده رود و کارگروه های ملی و استانی سازگاری با کم آبی از دیگر ضروریاتی است که به احیای زاینده رود می انجامد.
وی اضافه کرد: برداشت های بی رویه بوسیله پمپ های متعدد در مسیر رودخانه یکی از دلایل اصلی کاهش چشمگیر آب در پایین دست است و توقف آن باید از سوی نهادهای متولی بطور جدی دنبال شود.
دبیر نظام صنف کشاورزی استان اصفهان تصریح کرد: وجود بندها و موانع و خاکریزهای بتنی و خاکی در سرشاخه ها و رودخانه های فرعی و مسیل ها و آبراهه هایی که آب وارد رودخانه زاینده رود می کند دیگر دلیل کاهش ورودی آب به رودخانه اصلی است که باید این موضوع نیز مورد بررسی قرار گیرد.
امینی ادامه داد: در سال گذشته آنچنان که باید و شاید حفاظت و نظارت کافی بر رودخانه زاینده رود و سرشاخه‌های آن توسط وزارتخانه نیرو انجام نشد و وزارت جهاد کشاورزی نیز نسبت به ایجاد و تجهیز تشکلهای آببَران و سازماندهی بهره‌برداران برای حفاظت و بهره برداری از رودخانه اقدامی نکرده است.
وی خاطرنشان کرد: تعداد زیادی سدهای کوچک در پایین دست سد و در طول رودخانه تا انتهای مسیر توسط وزارت نیرو و دیگر اشخاص ایجاد شده است که باعث کند شدن سرعت حرکت آب و همچنین بالا رفتن ضریب نفوذ آب می شود که این نیز موجب تلفات مسیر است.
طرح ۹ ماده ای احیای حوضه آبریز زاینده رود در سال ۹۳ با هدف هماهنگی و اعمال مدیریت واحد بر این حوضه آبریز در موضوعات منابع، مصارف و حقابه ها به تصویب شورای آب کشور رسیده است.
اصفهان وضعیت آبی نابسامان و کم‌سابقه‌ای را در نیم قرن اخیر سپری می‌کند بطوریکه رودخانه زاینده‌رود در ۲ دهه اخیر از سد چم آسمان در شهرستان لنجان واقع در غرب استان تا تالاب گاوخونی بدفعات خشک شده است و از مهر سال ۹۹ تاکنون نیز، این موضوع تکرار می‌شود.
نظر شما