به گزارش روز دوشنبه ایرنا از روزنامه انگلیسی زبان چاینادیلی، در سال ۲۰۲۱ صادرات گندم و ذرت روسیه به ترتیب ۲۲ و ۳ درصد مجموع صادرات جهانی را به خود اختصاص داد و سهم اوکراین در این بخش ۱۱ و ۱۷ درصد بود. بر این اساس، کارشناسان معتقدند که تغییرات آتی تولید و صادرات دو کشور بی تردید بر بازار جهانی غلات تاثیر خواهد گذاشت.
این هراس وجود دارد که تاثیرات نگران کننده ناشی از افزایش قیمت جهانی ممکن است به افزایش شاخص قیمت مصرف کننده داخلی منجر شود. در واقع، افزایش بهای جهانی غذا بر بهای غذا در هر کشور تاثیر گذاشته است. اما این تاثیر برای چین تا چه حد است؟ برای پاسخ به این پرسش، دو عامل را باید مورد توجه قرار داد.
یکی وابستگی واردات چین به برخی محصولات و دیگری شکاف بین تولید داخلی و تقاضاست. بر این اساس، می توان محصولات غذایی اصلی شامل برنج، گندم، ذرت و سویا را براساس وابستگی چین و انتقال قیمت از بازارهای جهانی به بازارهای داخلی به سه دسته تقسیم بندی کرد.
چین به شدت وابسته به واردات سویاست و به طور عادی بیش از ۸۰ درصد مصرف داخلی سویا را تشکیل می دهد. قیمت های سویا در چین اساسا از نوسات قیمت های بین المللی تبعیت می کند. از سال ۲۰۲۱، انتقال قیمت از بازار جهانی سویا به بازار داخلی سویا بین ۸۵ تا ۱۰۰ درصد بوده است.
در مورد ذرت و گندم نیز آنچه قابل توجه است اینکه از سال ۲۰۲۰، به واسطه کاهش سطح زیر کشت و افزایش تقاضا برای خوراک دام، واردات داخلی این دو محصول به طور قابل توجهی افزایش یافته است.
برنج محصول بعدی است که چین عملا در آن خودکفاست. واردات برنج چین تنها ۳ درصد از تقاضای کلی این کشور را تشکیل می دهد. از اینرو، قیمت داخلی برنج نسبتا مستقل بوده و عمدتا از حداقل فاکتورهای قیمت خرید تبعیت می کند.
از نظر تاریخی، زمانی که افزایش قیمت غذا تورم داخلی را افزایش داده، بهای برنج و گندم نیز شاهد جهش شدید همزمان بوده است.
نظر شما