ایده اهدای اسباببازی به کودکان بیمار، بیبضاعت و محروم یک فکر، اندیشه و عمل بسیار ارزشمند است چرا که کودکان، امید آینده این کشور و هویتبخش جامعه هستند. این فرشتههای زیبا هدیههایی عزیز از سوی خداوند هستند که به امانت به زمین آمدهاند و مهربانی، عطوفت و آرامش درونشان را به دنیای بزرگترها هدیه میکنند.
پویش هدیه اسباببازی و توجه به کودکان، به ویژه کودکان بیمار، سرطانی و محروم اتفاقی بسیار انسانی به نظر میرسد که در دین، فرهنگ، آیین، باور و ایمان ما بارها بر روی آن تاکید شده است.
راهاندازی چنین پویشهایی با بهرهگیری از سرمایههای مردمی و با محوریت توجه به مردم، بدون شک اقدام موثری خواهد بود که آثار آن را سالها بعد میبینیم. برایم جالب است که در پویش از اسباببازی برای خوشحالکردن کودکان استفاده میشود. این ایده بسیار خلاقانه و البته مهم است چرا که دنیای بچهها دنیای بازی و خیال است. بهترین هدیه هم برای بچه ها اسباببازی است. فراهمکردن وسایل بازی و خیال برای بچهها کاری خداپسندانه و عملی نیک است که میتواند امید و نشاط و بازی را به بچهها هدیه دهد. ما در دنیای بزرگسالی خود دلمشغولیهای فراوان و با جنس متفاوتی از دنیای کودکان داریم اما در دنیای خیالی بچهها یک اسباببازی کوچک میتواند عاملی برای تحقق بزرگترین رویاهای ذهنیاش باشد. در واقع اسباببازی هدیه دادن به بچهها، هدیه دادن مهر و دوستی و خیال و آرزو به آنهاست که باعث میشود کودکان سر شوق بیایند.
از نگاهی دیگر لزوم برگزاری این پویش افزایش نوعدوستی و جریانسازی در فرهنگ مشارکت، همدلی و کمک به بچههای ایران است. ما با بعضی از ایدهها میتوانیم یک فرهنگ رفتاری را گسترش دهیم. چنانچه در سالهای گذشته در آستانه مهر و بازگشایی مدارس پویشی برای کمک به دانشآموزان محروم و کمبضاعت ایجاد شد که با همیاری و مشارکت مردم در تهیه لوازمالتحریر و وسایل مورد نیاز، باری از روی دوش خانوادههای نیازمند برداشته میشد. همه شاهد بودیم مردم چقدر خوب از این پویش استقبال میکردند و چقدر این اتفاق در توجه به بچههای بیبضاعت تاثیر به سزایی داشت و حالا این پویش به فرهنگ تبدیل شده است. تا کنون جای خالی این پویش حس میشد و فکر میکنم برگزاری آن بسیار ضروری است. امیدوارم این اتفاق باعث ایجاد فرهنگی مطلوب شود و برگزاری آن تداوم داشته باشد.
تصور میکنم امروز پویش هدیه اسباببازی برای گسترش فرهنگ توجه به اسباببازی بچهها بسیار حائز اهمیت است. در دورانی که همه ما در هجوم تکنولوژی، بازیهای الکترونیکی و فضای مجازی قرار داریم، اسباببازی هنوز یک ابزار فکری و متکی بر بازی و خیال است. هرچه از این وسیله بازی برای رشد و سرگرمی بچهها استفاده کنیم، در مسیر ایجاد هویت مستقل برای بچهها قدم گذاشتهایم.
عید غدیر یکی از اعیاد اصلی مسلمانان است که بخشش، اطعام و هدیهدادن در این روز با تاکید، سفارش شده است. توجه به فرهنگ عیدی دادن به کودکان درعید غدیر، مفهومی زیبا و فراموشنشدنی از عید غدیر در ذهن کودکان ایجاد خواهد کرد. به همین دلیل انتخاب زمان درست اهدای اسباببازی به کودکان بیبضاعت، نیازمند و سرطانی در روز عید غدیر تقارنی خجسته است و عیدانه بسیار خوبی برای بچهها به حساب میآید.
در پایان لازم است به این نکته اشاره کنم که راهاندازی چنین پویشهای به عنوان یک ایده پراهمیت و با ارزش تلقی میشود اما آنچه که اهمیت دارد آن است که بتوانیم اطلاعرسانی و آگاهی خوبی از دل این جنبشهای مردمی بیرون بکشیم و ضرورت برگزاری آن را گوشزد کنیم. خوشبختانه حس همیاری وهمدلی در بین آحاد مردم ایران وجود دارد. شاهد صحبتم آن که ایرانیها همیشه در اهدای مهربانی وکمک به همنوعانشان پیشقدم بودهاند. ازسویی دیگر باید این پویش را به صورت یک حرکت جریانساز فرهنگی گسترش دهیم و تبلیغ کنیم. امیدوارم این پویش به یک جریان موثر فرهنگی تبدیل شود و در راه کمکرسانی به بچههای ایران زمین ثابتقدم باشد.
نظر شما