بررسی مسائل کارگران در رمان «ناخن‌ها در سال سوم می‌شکنند»

به گزارش خبرنگار کتاب ایرنا، رمان ناخن‌ها در سال سوم می‌شکنند نوشته مسلم آزادیان بهار 1401 توسط انتشارات سها منتشر شد.

رمان ناخن‌ها در سال سوم می‌شکنند در داستانی ریزبینانه به مسائل و مشکلات کارگری، چالش‌های محیط کار، تعارض‌های بین پرسنلی و تضادهای بین کارفرما و نیروی کار پرداخته‌است. علاوه برآن در جای جای این رمان و فراخور موقعیت و ماجراهای پیش آمده به تجارب و نکات آموزنده برای پرسنل و مدیران جوان اشاره شده‌است. هرکس که تجربه اشتغال در محیطی کاری را داشته یا دارد، می‌تواند خود و برخی از همکارانش را به‌جای یک یا حتی چند نفر از شخصیت‌های این رمان تصور کند.

به گفته آزادیان این رمان مملو از ناگفته‌های و درواقع سرگذشت همه مردم است. رمانی که حمایت و اقبال عمومی نیروی کار را همراه خود داشته و هنوز به‌طور جدی وارد بازار نشده، صدای اعتراض کارفرمایان را درآوره‌است.

امین شخصیت اول رمان ناخن‌ها در سال سوم می‌شکنند، بعد از ماه‌ها تلاش برای پیداکردن شغل مناسب با حقوقِ مکفی، به‌خاطر تعلق خاطر به دختری که فرمِ استخدام را به او می‌دهد، حاضر می‌شود با حقوقِ کم در هتلی مشغول به کار شود. او حالا در سخت‌ترین روزهای زندگی شخصی و کاری خود قرار دارد. به تازگی با دختر مورد علاقه‌اش ازدواج کرده و آپارتمانی نقلی با اقساط سنگین خریده‌است. امین علی‌رغم اینکه درطول سال‌های اشتغال در هتل با چالش‌ها و مشکلات زیادی دست وپنجه نرم کرده، ولی با سخت‌کوشی و درستکاری روز به روز پیشرفت کرده، خود را از لحاظ مالی و موقعیت شغلی ارتقا داده‌است.

مشکلات امین خصوصا اصطکاکِ بین او و جابر مدیرداخلیِ هتل هیچ‌گاه پایان نمی‌پذیرد. امین به‌طور ناگهانی و با خواندن متنِ پیامی عجیب اما تأمل برانگیز به خود آمده و متوجه دسیسه‌های جابر می‌شود و نهایتا به‌خاطر اینکه نمی‌خواهد به سرنوشت باکستر در مزرعه حیوانات دچار شده و توسط خوک مزرعه به سلاخ فروخته شود، تصمیم سرنوشت سازی می‌گیرد...

قسمتی از متن کتاب

فاطمه نفس عمیقی کشید و گفت: وای، فکر کردم عصبانی شدید و الانِ که شر بشه.

-نگران نباش. گاهی لازمه آدم عصبانی بشه و گاهی هم ادای عصبانیتُ دربیاره. جابر تازه برگشته می‌خواد میخِ خودشو محکم بکوبه. باید بهش فهموند با هرکسی چطور رفتار کنه.

- امین آقا اگر عصبانی نیستی و قول میدی عصبانی نشی یه چیز دیگه هم هست که آقا جابر گفت به همه بگم.

- چی گفته؟

- گفت این قانون همه هتل‌هاست که وقتی مدیر از کنار هر پرسنلی رد میشه پرسنل اگر نشسته باشه باید به احترام مدیر بلند بشه.

- اینو موقعی که استخدام شدم بهم گفته بود، الانم از برخورد و چشم غره‌هاش متوجه منظورش شده‌بودم؛ ولی لطفا بهش بگید، من فقط مواقعی که سمت پذیرش بیاد و منو مخاطب قرار بده بلند می‌شم. روزی سیصد بار از لابی رد می‌شه، نمی‌تونم هربار کار و ول کنم و بلند بشم. اصلا اگه مهمون ببینه وسط انجام کار مهمان به‌خاطر مدیری که داره واسه خودش رد می‌شه و کاری با من نداره بلند می‌شم در مورد ما و این هتل چی فکر می‌کنه؟! من واسه آقا پیمان هم همین روالُ داشتم.